.svg)
کشف عامل اصلی آسیب به عروق خونی در بیماران کرونایی
پارسینه: دانشمندان دانشگاه نیویورک آمریکا در تازه‌ترین مطالعات خود، عامل اصلی آسیب به عروق خونی در بیماران کرونایی را کشف کردند.
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد تلاقی غیرطبیعی بین پلاکت‌های خون و سلول‌های پوشاننده رگ‌ها یکی از عوامل آسیب کشنده اندام در بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ شدید است.
این مقاله که در مجله Science Advances منتشر شد، دو ژن مرتبط S ۱۰۰۰ A ۸ و S ۱۰۰۰ A ۹ را شناسایی کرد که در پلاکت‌های بیماران مبتلا به کووید-۱۹ وجود دارد و باعث می‌شود پروتئین‌های مرتبط با میلوئید (MRP) ۸ و ۱۴ بیشتر ساخته شوند. در این مطالعه سطح این دو پروتئین با سطح انعقاد و التهاب در عروق، شدت بیماری بیشتر و ماندن طولانی مدت در بیمارستان مرتبط بود.
در حمایت از این نظریه که پلاکت‌ها در هسته آسیب عروق خونی در کووید-۱۹ قرار دارند، تیم تحقیق همچنین شواهدی را ارائه کرد که نشان می‌دهد دارو‌های تایید شده که مانع فعال شدن پلاکت‌ها از طریق پروتئین سطح پلاکت P ۲ Y ۱۲ (کلوپیدوگرل یا تیکاگرلور) می‌شود، باعث کاهش شدت کووید-۱۹ می‌شود؛ التهاب مربوط به عروق این مطالعه همچنین نشان داد که پلاکت‌های در معرض کووید-۱۹ سلول‌های پوشش دهنده رگ‌های خونی (سلول‌های اندوتلیال) را عمدتا از طریق پروتئینی به نام p-selectin تغییر می‌دهند که پلاکت‌ها را محکم‌تر کرده و احتمال تشکیل لخته را افزایش می‌دهد.
تسا بارت، محقق این مطالعه می‌گوید: یافته‌های ما نقش جدیدی را برای پلاکت‌ها در آسیب عروق خونی کووید-۱۹ نشان می‌دهد و ممکن است تا حد زیادی توضیح دهد که چه چیزی این ویروس را بسیار کشنده‌تر از خویشاوندان آن که حالتی شبیه سرماخوردگی دارند، می‌کند.
به گفته نویسندگان این مطالعه، التهاب غیرطبیعی در سطح بدن و لخته شدن خون در اوایل همه گیری به عنوان ویژگی‌های اصلی بیماری شدید کووید-۱۹ شناخته شد و این دو با یکدیگر مرتبط هستند. به عنوان اجزای خونی که با ایجاد التهاب به صدمات در عروق واکنش نشان می‌دهند و با چسبندگی به هم متصل می‌شوند، پلاکت‌ها به عنوان عامل ایجاد آسیب مشاهده شده پیشنهاد شده‌اند؛ علاوه بر این شواهد در حال افزایش است که تعامل بین پلاکت‌ها و سلول‌های اندوتلیال ممکن است برای این مکانیسم‌های بیماری مهم باشد.
در جریان این مطالعه سلول‌های اندوتلیال عروق کوچک در معرض مایع آزاد شده از پلاکت‌های بیماران کووید-۱۹ یا بیماران سالم مشابه قرار گرفتند، سپس مواد ژنتیکی (RNA) برای خواندن ترتیب «حروف» مولکولی که کد ژن‌های فعال (رونویسی) را در هر مورد تشکیل می‌دهد، تعیین توالی شد. در حضور پلاکت‌های فعال شده با کووید-۱۹، تغییراتی در فعالیت سلول‌های اندوتلیال در معرض آن‌ها با ۴۸۵ رونویسی کمتر فعال و ۸۰۳ مورد مشاهده شد. ژن‌های متفاوتی که در کووید-۱۹ بیان می‌شوند با لخته شدن، التهاب و تضعیف اتصالات بین سلول‌های اندوتلیال ارتباط دارند که باعث می‌شود سرم خون به داخل بافت نفوذ کرده و باعث ایجاد ادم ریوی در موارد شدید شود، جایی که ریه‌های بیماران پر از مایع است.
از فهرست بزرگ اولیه عاملان بالقوه، ارجاع متقابل با پایگاه‌های داده، لیست نامزد‌ها را به دو قطعه مرتبط با مواد ژنتیکی کاهش داد: S ۱۰۰ A ۸ و S ۱۰۰ A ۹ که برای ساختمان MRP ۸ و ۱۴ کدگذاری شده بوند. به این ترتیب وجود کووید-۱۹ در بیماران مشخص شد. میزان MRP ۸/۱۴ تولید شده توسط پلاکت‌ها و سایر سلول‌ها در مقایسه با بیماران بدون عفونت ۱۶۶ درصد افزایش داشت. سطوح بالاتر MRP ۸/۱۴ با لخته شدن غیرطبیعی (ترومبوز)، التهاب و بیماری‌های بحرانی در بیماران بستری مبتلا به کووید-۱۹ مرتبط بود. به طرز شگفت انگیزی، تنظیم بیش از حد S ۱۰۰ A ۸/A ۹ پس از تماس پلاکت‌ها با یکی از این کروناویروس‌ها با نام CoV-OC ۴۳ که باعث سرماخوردگی می‌شود، رخ نداد.
علاوه بر این تیم تحقیق دریافتند که آسیب اندوتلیال ناشی از پلاکت و لخته شدن غیرطبیعی ممکن است از طریق عملکرد p-selectin در اجزای پلاکتی به نام گرانول آلفا رخ دهد. p-selectin که معمولا در داخل دانه‌های α قرار دارد، با فعال شدن پلاکت‌ها به خارج «تلنگر» می‌یابد و در آنجا باعث تجمع پلاکت‌ها و سیگنال‌هایی می‌شود که پاسخ ایمنی محلی را افزایش می‌دهند.
محققان همچنین دریافتند که مهار کننده‌های ضد انعقاد P ۲ Y ۱۲ بیان S ۱۰۰ A ۸ و S ۱۰۰ A ۹ را در پلاکت‌ها به مدت ۱۸ هفته ۱۸ درصد کاهش می‌دهد و از طریق پلاکت‌های کووید - ۱۹مانع القای آسیب عروق خونی می‌شود.
دکتر جفری برگر، نویسنده ارشد مطالعه می‌گوید: مطالعه حاضر از این نظریه حمایت می‌کند که پلاکت‌ها سلول‌های اندوتلیال را از طریق P-selectin فعال می‌کنند و هر دو p-selectin و MRP ۸/۱۴ به آسیب عروق و افزایش خطر مرگ کمک می‌کنند. ما در حال بررسی این مسئله بر روی بیماران هستیم که آیا مهار کننده‌های P ۲ Y ۱۲ می‌تواند بهتر از بیماری‌های شدید جلوگیری کند یا خیر.
برگر می‌گوید ACTIV-۴ a همچنین به زودی آزمایش تاثیر مهارکننده P-selectin به نام کریزانلیزوماب را در بیماران بستری شده با کووید-۱۹ آغاز می‌کند. هدف قرار دادن P-selectin ممکن است فعال شدن سلول‌های پلاکت و اندوتلیال و تداخل آن‌ها را متوقف کند، جایی که مهار کننده‌های P ۲ Y ۱۲ فقط پلاکت‌ها را مخاطب قرار می‌دهند.
این مقاله که در مجله Science Advances منتشر شد، دو ژن مرتبط S ۱۰۰۰ A ۸ و S ۱۰۰۰ A ۹ را شناسایی کرد که در پلاکت‌های بیماران مبتلا به کووید-۱۹ وجود دارد و باعث می‌شود پروتئین‌های مرتبط با میلوئید (MRP) ۸ و ۱۴ بیشتر ساخته شوند. در این مطالعه سطح این دو پروتئین با سطح انعقاد و التهاب در عروق، شدت بیماری بیشتر و ماندن طولانی مدت در بیمارستان مرتبط بود.
در حمایت از این نظریه که پلاکت‌ها در هسته آسیب عروق خونی در کووید-۱۹ قرار دارند، تیم تحقیق همچنین شواهدی را ارائه کرد که نشان می‌دهد دارو‌های تایید شده که مانع فعال شدن پلاکت‌ها از طریق پروتئین سطح پلاکت P ۲ Y ۱۲ (کلوپیدوگرل یا تیکاگرلور) می‌شود، باعث کاهش شدت کووید-۱۹ می‌شود؛ التهاب مربوط به عروق این مطالعه همچنین نشان داد که پلاکت‌های در معرض کووید-۱۹ سلول‌های پوشش دهنده رگ‌های خونی (سلول‌های اندوتلیال) را عمدتا از طریق پروتئینی به نام p-selectin تغییر می‌دهند که پلاکت‌ها را محکم‌تر کرده و احتمال تشکیل لخته را افزایش می‌دهد.
تسا بارت، محقق این مطالعه می‌گوید: یافته‌های ما نقش جدیدی را برای پلاکت‌ها در آسیب عروق خونی کووید-۱۹ نشان می‌دهد و ممکن است تا حد زیادی توضیح دهد که چه چیزی این ویروس را بسیار کشنده‌تر از خویشاوندان آن که حالتی شبیه سرماخوردگی دارند، می‌کند.
به گفته نویسندگان این مطالعه، التهاب غیرطبیعی در سطح بدن و لخته شدن خون در اوایل همه گیری به عنوان ویژگی‌های اصلی بیماری شدید کووید-۱۹ شناخته شد و این دو با یکدیگر مرتبط هستند. به عنوان اجزای خونی که با ایجاد التهاب به صدمات در عروق واکنش نشان می‌دهند و با چسبندگی به هم متصل می‌شوند، پلاکت‌ها به عنوان عامل ایجاد آسیب مشاهده شده پیشنهاد شده‌اند؛ علاوه بر این شواهد در حال افزایش است که تعامل بین پلاکت‌ها و سلول‌های اندوتلیال ممکن است برای این مکانیسم‌های بیماری مهم باشد.
در جریان این مطالعه سلول‌های اندوتلیال عروق کوچک در معرض مایع آزاد شده از پلاکت‌های بیماران کووید-۱۹ یا بیماران سالم مشابه قرار گرفتند، سپس مواد ژنتیکی (RNA) برای خواندن ترتیب «حروف» مولکولی که کد ژن‌های فعال (رونویسی) را در هر مورد تشکیل می‌دهد، تعیین توالی شد. در حضور پلاکت‌های فعال شده با کووید-۱۹، تغییراتی در فعالیت سلول‌های اندوتلیال در معرض آن‌ها با ۴۸۵ رونویسی کمتر فعال و ۸۰۳ مورد مشاهده شد. ژن‌های متفاوتی که در کووید-۱۹ بیان می‌شوند با لخته شدن، التهاب و تضعیف اتصالات بین سلول‌های اندوتلیال ارتباط دارند که باعث می‌شود سرم خون به داخل بافت نفوذ کرده و باعث ایجاد ادم ریوی در موارد شدید شود، جایی که ریه‌های بیماران پر از مایع است.
از فهرست بزرگ اولیه عاملان بالقوه، ارجاع متقابل با پایگاه‌های داده، لیست نامزد‌ها را به دو قطعه مرتبط با مواد ژنتیکی کاهش داد: S ۱۰۰ A ۸ و S ۱۰۰ A ۹ که برای ساختمان MRP ۸ و ۱۴ کدگذاری شده بوند. به این ترتیب وجود کووید-۱۹ در بیماران مشخص شد. میزان MRP ۸/۱۴ تولید شده توسط پلاکت‌ها و سایر سلول‌ها در مقایسه با بیماران بدون عفونت ۱۶۶ درصد افزایش داشت. سطوح بالاتر MRP ۸/۱۴ با لخته شدن غیرطبیعی (ترومبوز)، التهاب و بیماری‌های بحرانی در بیماران بستری مبتلا به کووید-۱۹ مرتبط بود. به طرز شگفت انگیزی، تنظیم بیش از حد S ۱۰۰ A ۸/A ۹ پس از تماس پلاکت‌ها با یکی از این کروناویروس‌ها با نام CoV-OC ۴۳ که باعث سرماخوردگی می‌شود، رخ نداد.
علاوه بر این تیم تحقیق دریافتند که آسیب اندوتلیال ناشی از پلاکت و لخته شدن غیرطبیعی ممکن است از طریق عملکرد p-selectin در اجزای پلاکتی به نام گرانول آلفا رخ دهد. p-selectin که معمولا در داخل دانه‌های α قرار دارد، با فعال شدن پلاکت‌ها به خارج «تلنگر» می‌یابد و در آنجا باعث تجمع پلاکت‌ها و سیگنال‌هایی می‌شود که پاسخ ایمنی محلی را افزایش می‌دهند.
محققان همچنین دریافتند که مهار کننده‌های ضد انعقاد P ۲ Y ۱۲ بیان S ۱۰۰ A ۸ و S ۱۰۰ A ۹ را در پلاکت‌ها به مدت ۱۸ هفته ۱۸ درصد کاهش می‌دهد و از طریق پلاکت‌های کووید - ۱۹مانع القای آسیب عروق خونی می‌شود.
دکتر جفری برگر، نویسنده ارشد مطالعه می‌گوید: مطالعه حاضر از این نظریه حمایت می‌کند که پلاکت‌ها سلول‌های اندوتلیال را از طریق P-selectin فعال می‌کنند و هر دو p-selectin و MRP ۸/۱۴ به آسیب عروق و افزایش خطر مرگ کمک می‌کنند. ما در حال بررسی این مسئله بر روی بیماران هستیم که آیا مهار کننده‌های P ۲ Y ۱۲ می‌تواند بهتر از بیماری‌های شدید جلوگیری کند یا خیر.
برگر می‌گوید ACTIV-۴ a همچنین به زودی آزمایش تاثیر مهارکننده P-selectin به نام کریزانلیزوماب را در بیماران بستری شده با کووید-۱۹ آغاز می‌کند. هدف قرار دادن P-selectin ممکن است فعال شدن سلول‌های پلاکت و اندوتلیال و تداخل آن‌ها را متوقف کند، جایی که مهار کننده‌های P ۲ Y ۱۲ فقط پلاکت‌ها را مخاطب قرار می‌دهند.
منبع:
باشگاه خبرنگاران
ارسال نظر