نامه یک کهنه سرباز ایرانی برای دونالد ترامپ
پارسینه: حبیب احمد زاده کهنه سرباز ایرانی و از فعالان صلح که در دوران دفاع مقدس شیمیایی شد در نامهای سرگشاده به دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا با اشاره به توئیت او که گفته بود ایرانیها در هیچ جنگی پیروز نشده اند، نوشت: که از واژه "پیروزی" برای هیچ جنگی استفاده نکند.
تارنمای آمریکایی لوبلاگ گزارش داد:احمدزاده از درگیری آمریکا در ویتنام، عراق، افغانستان، سوریه و حتی درگیریها در یمن به عنوان تجربههای تکان دهنده نام میبرد و معتقد است بکاربردن واژه "پیروزی و پیروز شدن" در توصیف آنها بی معنی است.
رئیس جمهوری آمریکا ۹ مرداد ۱۳۹۸ در پیامی توئیتری نوشت: "صرفا جهت یادآوری! ایرانیها در هیچ جنگی پیروز و در هیچ مذاکرهای بازنده نبوده اند".
مقامات سیاسی و فعالان رسانهای ایران واکنشهای متفاوتی به این نامه نشان دادند. حبیب احمد زاده مستند ساز و از فعالان صلح در نامه خود برای رئیس جمهور آمریکا نوشت: به عنوان شهروندی جهانی و یک کهنه سرباز جنگ عراق با ایران با تجربهای دست اول از تلخی جنگ، دو پیشنهاد را در واکنش به او ارائه میکنم.
نخست اینکه وی هرگز از واژه "پیروزی و پیروز شدن" در توصیف هیچ جنگی استفاده نکند. تاریخ آمریکا سرشار از تجربههای جنگ و شکست است و نیازی نیست به رئیس جمهوری ایالات متحده، نتایج جنگهای ویتنام، عراق، افغانستان، سوریه و حتی درگیریها در یمن را یادآوری کنم. هیچکدام از این تجربههای تکان دهنده و هیچکدام از جنگهای دیگر به نتیجه دلخواه منجر نشده اند.
به عنوان یک کهنه سرباز و فعال صلح، باید به رئیس جمهوری آمریکا بگویم که گام اول در هر نبردی، درک دشمن است. به عنوان کهنه سربازی ایرانی، توصیه میکنم که فرهنگ و تاریخ تمدنهای قدیمی همچون ایران را مطالعه کند. ایرانیانی که وی از آنها با عنوان "ملت تروریست" یاد میکند، از اینکه هیچ جنگی در دویست و پنجاه سال اخیر به نامشان ثبت نشده است، بسیار مفتخر و خرسند هستند. افتخار میکنیم که هرگز جنگی را علیه هیچ کشوری شروع نکرده و هیچ ملت دیگری تحت ستم ما نبوده اند.
همچنین ظرافتی در فرهنگ پیچیده ایرانی وجود دارد که ملت کهن ایران را از رئیس جمهوری ترامپ و تیم "ب" او متفاوت میسازد. این دیدگاهی است که هر یک از ما درباره جنگ داریم. برای ما جنگ یک گزینه نیست، ما هرگز رفتن به جنگ را انتخاب نمیکنیم، ما فقط به جنگ واکنش نشان میدهیم.
آقای رئیس جمهور، ایران هرگز شروع کننده جنگ نبود؛ هرگز به منابع، جان و وجود دیگران دست درازی نکرده است تا بلکه برای خود ثروت و منفعتی جمع کند. ایران فقط از خود و داشته هایش، جان و هویتش دفاع کرده است و خواهد کرد. مردم نسل من این کار را بین سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ انجام دادند، زمانی که همه دنیا در جنگ هشت ساله پشت صدام حسین ایستاده بودند، ایرانیان با قدرت ایستادند و از وطن خود دفاع کردند.
زمانی که جهانیان نظاره گر فرو افتادن بمبهای شیمیایی صدام بر سر مردم بیگناه ایران بودند، درنهایت او نشان داد که حتی یک وجب از خاک ایران را نمیتواند بگیرد. ایرانیان یک دل و یک صدا از وطن و خانوادههای خود دفاع کردند. مردم ما هنوز داغدار زندگیهای ارزشمند زیادی هستند که در طول جنگ از دست داده اند؛ با این حال و با وجود همه اختلاف ها، ایرانیان به اینکه هشت سال از میهن خود دفاع کرده اند، همچنان مفتخر هستند.
آقای رئیس جمهور؛ از نگاه ایرانیان، پیروزی و شکست در جنگ به این معناست. در واژگان ما، کسی که جنگ را شروع میکند تنها بازنده آن است. کسی که میخواهد شادی را برباید، زندگی و سعادت دیگران را از میان ببرد تنها کسی است که متحمل شکست میشود. جنگیدن کار ما نیست، ولی مذاکره و دیپلماسی چرا! جنگ هدف ما نیست، ولی خود را موظف به صلح میدانیم. صلح تنها فلسفه زندگی ماست و شما درست گفته اید: دیپلماسی هنر ماست. ایران زبردستی خود در هنر صلح دیپلماسی را نیز به اثبات رسانده است.
آقای رئیس جمهوری؛ بدانید که دوستان شما که ما آنها را تیم "ب" میخوانیم؛ شما را به سوی دو راهی سوق میدهند که در طول چند دهه گذشته نیز با آن روبرو بوده اند. حال آنها شما را قانع کرده اند و به سوی تحریم استاد دیپلماسی ایران و همکارانش سوق داده تا بلکه از تاثیر گذاری آنها بکاهند. با همه این کارها، ایران همچنان میتواند اسب و فیل خود را تا آن سوی صفحه شطرنج جهان گسیل دهند. دوستان شما همچنان باید یاد بگیرند که دیپلماسی بیش از آن که تخت نرد باشد، شطرنج است.
ارسال نظر