.svg)
بهار/ پاسخ دولت به انتقاد‌های ۶ نامزد اصولگرا از دولت
پارسینه: کاسه صبر دولت هرچند دیر اما به‌سر رسید. تنها یک هفته به روز رای‌گیری برای انتخابات ریاست‌جمهوری باقیمانده است و اگر دولت به تایید نامزد موردنظرش، اسفندیار رحیم‌مشایی امیدی داشت، دیگر ناامید شده است. این ناامیدی را می‌توان در واکنش‌های دولت به تبلیغات انتخاباتی نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری دید.
نامزدهای احرازصلاحیت‌شده این انتخابات، در تبلیغاتشان ناگزیر از نقد سیاست‌های هشت سال گذشته، در حوزه‌های مختلف بودند. برای دولت احمدی‌نژاد که تا همین چندی پیش مصون از خطا و پیش‌زمینه‌ای برای دولت موعود شناخته می‌شد، نقدشدن خوشایند نیست.
به‌خصوص اگر منتقدان امروز، همان حامیان پیشین، نامزدهای اصولگرای این انتخابات، باشند. کارنامه هشت‌ساله احمدی‌نژاد و دو دولتش، چندان قابل دفاع نیست، به‌همین دلیل از چندماه پیش اصولگرایان شروع‌کردند به اعلام «برائت» از او و دولت‌هایش، اما اعلام برائت‌های گذشته، تفاوت بسیاری با نقدهای امروز نامزدهای انتخاباتی دارد. دولت آن اعلام برائت‌ها را به امید ادامه‌یافتن دولت تحمل می‌کرد، اما حال که دیگر امیدی برای ادامه دولت ندارد، لزومی هم به تحمل نقد نمی‌بیند.
نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری، به‌بهانه تبلیغات انتخاباتی یا برای ارائه برنامه‌هایشان دولت را نقد می‌کنند؛ نقد‌هایی که از نظر دولت، به گفته میرتاج‌الدینی، معاون رییس‌جمهوری «سیاه‌نمایی» است. محمدرضا میرتاج‌الدینی، با انتقاد از انتقادات نامزدهای ریاست‌جمهوری از عملکرد دولت در هشت سال گذشته، گفته است که این نامزدها به جای بیان برنامه‌ها و سیاست راهبردی خود برای آینده کشور تنها به سیاه‌نمایی از گذشته و عوام‌فریبی روی آورده‌اند.
دولت احمدی‌نژاد از صداوسیما درخواست کرده است تا فرصتی برای پاسخگویی به این «سیاه‌نمایی‌ها» در اختیار مقامات دولتی قرار دهد. شاید چون دولت نمی‌خواهد بدون دفاع از کارنامه‌اش از پاستور برود.
گویا دولت احمدی‌نژاد به یاد فرصت ویژه‌ای افتاده است که تلویزیون، در جریان مناظرات انتخابات 88، در اختیارش گذاشت. هرچند آن روز نامزد محبوب اصولگرایان بود و امروز رییس هیات دولتی که حامیان پیشین در اعلام برائت از آن از هم سبقت می‌گیرند.
اعتراض دولت احمدی‌نژاد به «سیاه‌نمایی» نامزدهای ریاست‌جمهوری، یادآور تبلیغات محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال‌های 84 و 88 است. در سال 84، احمدی‌نژاد برای جلب نظر مردم ایران، به «سیاه‌نمایی» دوران سازندگی و اصلاحات روی آورد زیرا هاشمی‌رفسنجانی و مصطفی معین رقبای او بودند. هاشمی رییس‌جمهوری دوران سازندگی بود و معین وزیر دولت اصلاحات و نامزد مورد حمایت محمد خاتمی. در سال 88 نیز‌احمدی‌نژاد دوباره از همان تاکتیک استفاده کرد، ولی چون این‌بار میرحسین موسوی رقیب او بود، ناچار شد به سیاه‌نمایی دهه نخست انقلاب روی آورد. احمدی‌نژاد برای پیروزی در دو دوره گذشته انتخابات، برای رفتن به پاستور، بیست‌وچهار سال از تاریخ جمهوری‌اسلامی را سیاه کرد، اما امروز از نظر دولت هیچ نقدی نباید صورت بگیرد، چون «سیاه‌نمایی» است.
احمدی‌نژاد برای پاسخ‌دادن به انتقادات اصولگرایان، عجله چندانی ندارد، اما نمی‌تواند به‌سادگی از کنار انتقادات اصلاح‌طلبان بگذرد، به‌همین دلیل منتظر وقت اضافه تلویزیون نماند و با استفاده از رسانه‌های پرشماری که در اختیار دارد، پاسخ انتقادات اصلاح‌طلبان درباره «دانشگاه» را داد.
محمدرضا عارف و حسن روحانی در مناظره فرهنگی نامزدهای انتخاباتی، نسبت به رویکرد امنیتی دولت درباره دانشگاه‌ها انتقاداتی داشتند. انتقاداتی که از سوی بدنه دانشگاهی کشور مورد استقبال قرار گرفت. دولت در پاسخ به این انتقادات، اطلاعیه‌ای صادر کرد و فضای دانشگاهی ترسیم‌شده از سوی بعضی نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری را مصداق سیاه‌نمایی دانست و از عملکرد دولت درباره دانشگاه‌ها دفاع کرد.
در این اطلاعیه آمده است: «با توجه به نزدیکی یازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، لازم است نامزدهای محترم برنامه‌های عملیاتی خود را در حوزه‌های مختلف به سمع و نظر ملت ایران برسانند. نامزدهای محترم از هر چیزی که می‌خواهند انتقاد کنند، اما متوجه باشند که معنای انتقاد، بی‌انصافی، منفی‌بافی و سیاه‌نمایی نیست بلکه جوهره انتقاد به معنای عزم و نیت و تلاش برای حل مشکلات و پیمودن راهی پرافتخار است.»
از نظر دولت، نقدهای نامزدها در بعضی اظهارنظرهای مناظره فرهنگی غیرمنصفانه بود. مخصوصا انتقاداتی که به رفتارهای دولت با دانشگاه بازمی‌گشت. از نظر محمدرضا عارف و حسن روحانی، ماحصل رفتارهای سال‌های اخیر دولت با دانشگاه‌ها، باعث شده است فضای یأس در دانشگاه‌ها ایجاد و موجبات بی‌انگیزگی دانشجویان فراهم شود؛ به‌نحوی که دانشجو هیچ رغبتی نمی‌کند در فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی مشارکت کند و همچنین جایگاه تشکل‌های دانشجویی و فعالیت‌های صنفی، گروهی، سیاسی و فرهنگی نیز کمرنگ شده و حتی بعضی از تشکل‌ها نیز در دانشگاه‌ها تعطیل شده‌اند.
دولت احمدی‌نژاد که سابقه‌ای طولانی در آمار‌سازی دارد، در پاسخ به انتقادات عارف، در اطلاعیه روز گذشته‌اش به آمار و ارقامی استناد کرد که چندان قابل استناد نیست: «برای پاسخگویی تبیینی به این شبهات به پاره‌ای از آمار و ارقام مقایسه‌ای حوزه فرهنگی و اجتماعی دانشگاه‌ها در بازه زمانی قبل از سال 84 و بعد از آن اشاره کرد که نشان‌دهنده پویایی و فعالیت گسترده جامعه دانشجویی کشور است.»
رویه معمول این دولت در قبال انتقادات اصلاح‌طلب‌ها پاسخ‌های تندوتیز است؛ به‌همین دلیل پاسخ احمدی‌نژاد به عارف و روحانی چندان عجیب نیست، اما اگر دولت تصمیم بگیرد در فرصت یک هفته‌ای باقیمانده تا انتخابات، جواب انتقادات اصولگرایان را بدهد، باید منتظر بالاگرفتن اختلاف در اردوگاه اصولگرایی شد.
به‌خصوص اگر منتقدان امروز، همان حامیان پیشین، نامزدهای اصولگرای این انتخابات، باشند. کارنامه هشت‌ساله احمدی‌نژاد و دو دولتش، چندان قابل دفاع نیست، به‌همین دلیل از چندماه پیش اصولگرایان شروع‌کردند به اعلام «برائت» از او و دولت‌هایش، اما اعلام برائت‌های گذشته، تفاوت بسیاری با نقدهای امروز نامزدهای انتخاباتی دارد. دولت آن اعلام برائت‌ها را به امید ادامه‌یافتن دولت تحمل می‌کرد، اما حال که دیگر امیدی برای ادامه دولت ندارد، لزومی هم به تحمل نقد نمی‌بیند.
نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری، به‌بهانه تبلیغات انتخاباتی یا برای ارائه برنامه‌هایشان دولت را نقد می‌کنند؛ نقد‌هایی که از نظر دولت، به گفته میرتاج‌الدینی، معاون رییس‌جمهوری «سیاه‌نمایی» است. محمدرضا میرتاج‌الدینی، با انتقاد از انتقادات نامزدهای ریاست‌جمهوری از عملکرد دولت در هشت سال گذشته، گفته است که این نامزدها به جای بیان برنامه‌ها و سیاست راهبردی خود برای آینده کشور تنها به سیاه‌نمایی از گذشته و عوام‌فریبی روی آورده‌اند.
دولت احمدی‌نژاد از صداوسیما درخواست کرده است تا فرصتی برای پاسخگویی به این «سیاه‌نمایی‌ها» در اختیار مقامات دولتی قرار دهد. شاید چون دولت نمی‌خواهد بدون دفاع از کارنامه‌اش از پاستور برود.
گویا دولت احمدی‌نژاد به یاد فرصت ویژه‌ای افتاده است که تلویزیون، در جریان مناظرات انتخابات 88، در اختیارش گذاشت. هرچند آن روز نامزد محبوب اصولگرایان بود و امروز رییس هیات دولتی که حامیان پیشین در اعلام برائت از آن از هم سبقت می‌گیرند.
اعتراض دولت احمدی‌نژاد به «سیاه‌نمایی» نامزدهای ریاست‌جمهوری، یادآور تبلیغات محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال‌های 84 و 88 است. در سال 84، احمدی‌نژاد برای جلب نظر مردم ایران، به «سیاه‌نمایی» دوران سازندگی و اصلاحات روی آورد زیرا هاشمی‌رفسنجانی و مصطفی معین رقبای او بودند. هاشمی رییس‌جمهوری دوران سازندگی بود و معین وزیر دولت اصلاحات و نامزد مورد حمایت محمد خاتمی. در سال 88 نیز‌احمدی‌نژاد دوباره از همان تاکتیک استفاده کرد، ولی چون این‌بار میرحسین موسوی رقیب او بود، ناچار شد به سیاه‌نمایی دهه نخست انقلاب روی آورد. احمدی‌نژاد برای پیروزی در دو دوره گذشته انتخابات، برای رفتن به پاستور، بیست‌وچهار سال از تاریخ جمهوری‌اسلامی را سیاه کرد، اما امروز از نظر دولت هیچ نقدی نباید صورت بگیرد، چون «سیاه‌نمایی» است.
احمدی‌نژاد برای پاسخ‌دادن به انتقادات اصولگرایان، عجله چندانی ندارد، اما نمی‌تواند به‌سادگی از کنار انتقادات اصلاح‌طلبان بگذرد، به‌همین دلیل منتظر وقت اضافه تلویزیون نماند و با استفاده از رسانه‌های پرشماری که در اختیار دارد، پاسخ انتقادات اصلاح‌طلبان درباره «دانشگاه» را داد.
محمدرضا عارف و حسن روحانی در مناظره فرهنگی نامزدهای انتخاباتی، نسبت به رویکرد امنیتی دولت درباره دانشگاه‌ها انتقاداتی داشتند. انتقاداتی که از سوی بدنه دانشگاهی کشور مورد استقبال قرار گرفت. دولت در پاسخ به این انتقادات، اطلاعیه‌ای صادر کرد و فضای دانشگاهی ترسیم‌شده از سوی بعضی نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری را مصداق سیاه‌نمایی دانست و از عملکرد دولت درباره دانشگاه‌ها دفاع کرد.
در این اطلاعیه آمده است: «با توجه به نزدیکی یازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، لازم است نامزدهای محترم برنامه‌های عملیاتی خود را در حوزه‌های مختلف به سمع و نظر ملت ایران برسانند. نامزدهای محترم از هر چیزی که می‌خواهند انتقاد کنند، اما متوجه باشند که معنای انتقاد، بی‌انصافی، منفی‌بافی و سیاه‌نمایی نیست بلکه جوهره انتقاد به معنای عزم و نیت و تلاش برای حل مشکلات و پیمودن راهی پرافتخار است.»
از نظر دولت، نقدهای نامزدها در بعضی اظهارنظرهای مناظره فرهنگی غیرمنصفانه بود. مخصوصا انتقاداتی که به رفتارهای دولت با دانشگاه بازمی‌گشت. از نظر محمدرضا عارف و حسن روحانی، ماحصل رفتارهای سال‌های اخیر دولت با دانشگاه‌ها، باعث شده است فضای یأس در دانشگاه‌ها ایجاد و موجبات بی‌انگیزگی دانشجویان فراهم شود؛ به‌نحوی که دانشجو هیچ رغبتی نمی‌کند در فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی مشارکت کند و همچنین جایگاه تشکل‌های دانشجویی و فعالیت‌های صنفی، گروهی، سیاسی و فرهنگی نیز کمرنگ شده و حتی بعضی از تشکل‌ها نیز در دانشگاه‌ها تعطیل شده‌اند.
دولت احمدی‌نژاد که سابقه‌ای طولانی در آمار‌سازی دارد، در پاسخ به انتقادات عارف، در اطلاعیه روز گذشته‌اش به آمار و ارقامی استناد کرد که چندان قابل استناد نیست: «برای پاسخگویی تبیینی به این شبهات به پاره‌ای از آمار و ارقام مقایسه‌ای حوزه فرهنگی و اجتماعی دانشگاه‌ها در بازه زمانی قبل از سال 84 و بعد از آن اشاره کرد که نشان‌دهنده پویایی و فعالیت گسترده جامعه دانشجویی کشور است.»
رویه معمول این دولت در قبال انتقادات اصلاح‌طلب‌ها پاسخ‌های تندوتیز است؛ به‌همین دلیل پاسخ احمدی‌نژاد به عارف و روحانی چندان عجیب نیست، اما اگر دولت تصمیم بگیرد در فرصت یک هفته‌ای باقیمانده تا انتخابات، جواب انتقادات اصولگرایان را بدهد، باید منتظر بالاگرفتن اختلاف در اردوگاه اصولگرایی شد.
ارسال نظر