از چه زماني "اسلام" و ربط آن با خشونت تبديل به "مساله" شده؟

آيا حجم آنچه كه از قرآن به عنوان مويد خشونت ناروا استخراج كرده اند بيشتر از همين مويدات در كتاب مقدس است؟:

«چون يهوه خدايت تو را به زميني كه براي تصرفش به آنجا مي‌روي درآورد و امت‌هاي بسيار را كه حِتيان و جِرجاشيان و اموريان و كنعانيان و فِرِزّيان و حِوّيان و يَبوسيان، هفت امت بزرگتر و عظيم‌تر از تو باشند از پيش تو اخراج نمايد و چون يهوه خدايت، ايشان را به دست تو تسليم نمايد و تو ايشان را مغلوب سازي آنگاه ايشان را بالكلّ هلاك كن و با ايشان عهد مبند و برايشان ترحم منما» تثنيه
«و هر آنچه در شهر بود از مرد و زن و جوان و پير و حتي گاو و گوسفند و الاغ را به دم شمشير هلاك كردند» يوشع

«و با مديان به طوري كه خداوند موسي را امر فرموده بود جنگ كرده همة ذكوران را كشتند... و بني اسرائيل زنان مديان و اطفال ايشان را به اسيري بردند و جميع بهايم و جميع مواشي ايشان و همة املاك ايشان را غارت كردند و تمامي شهرها و مساكن وقلعه‌هاي ايشان را به آتش سوزانيدند... و موسي بر رؤساي لشكر يعني سرداران هزاره‌ها و سرداران صدها كه از خدمت جنگ باز آمده بودند غضبناك شد و موسي به ايشان گفت: آيا همة زنان را زنده نگاه داشتيد؟... پس الآن هر ذكوري از اطفال را بكشيد و هر زني را كه مرد را شناخته با او همبستر شده باشد بكشيد و از زنان هر دختري را كه مرد را نشناخته و با او همبستر نشده براي خود زنده نگاه داريد» اعداد

البته ساكنان آن شهر را به دم شمشير بكش و آن را با هر چه در آن است و بهايش را به دم شمشير هلاك نما و همۀ غنيمت آن را در ميان كوچه‌اش جمع كن و شهر را با تمامي غنيمتش براي يهوه خدايت به آتش بالكل بسوزان» تثنيه

"و يوشع و تمام بني اسرائيل با وي، عخان پسر زارح و نقره و ردا و شمش طلا و پسرانش و دخترانش و گاوانش و حمارانش و گوسفندانش و خيمه‌اش و تمامي مايملكش را گرفته آنها را به وادي عخور بردند... پس تمامي اسرائيل او را سنگسار كردند و آنها را به آتش سوزانيدند و ايشان را به سنگ‌ها سنگسار كردند. يوشع

«ليكن اگر اين سخن راست باشد و علامت بكارت آن دختر پيدا نشود آنگاه دختر را نزد در خانة پدرش بيرون آورند و اهل شهرش او را با سنگ سنگسار نمايند تا بميرد». تثنيه
«و دختر هر كاهني كه خود را به فاحشگي بي‌عصمت ساخته باشد، پدر خود را بي‌عصمت كرده است به آتش سوخته شود» لاويان

ابوالفضل فیضی خواه/روزنامه نگار