این چهار گروه از رفع تحریم ها خوشحال نیستند!

۱- سردمداران عربستان سعودی،‌ اسرائيل، شیخ‌نشین‌ها و تمام کشورهایی که از بودن تحریم‌ها علیه ایران یا منفعت اقتصادی یا منفعت استرتژیک می‌بردند.

۲- افرادی که صرفاً بخاطر «ایرانی» بودن‌شان - و با توهم «متخصص» بودن‌شان - سال‌ها در
اتاق‌فکر‌ها و برخی رسانه‌های آمریکایی مشغول به کار بودند تا از طرف مردم ایران به تحریم‌ها مُهر تایید بزنند؛ و از طرف دیگر به زبان فارسی فواید تحریم‌ها را گوشزد ملت خودشان کنند. اینها دیگر کاربردی ندارند و احتمالاً باید بروند دنبال یک شغل آبرومند.

۳- کاسبان تحریم و کسانی که از بودن تحریم‌ها در تمام این سال‌ها منافع فراوان اقتصادی بردند.

۴- کسانی که نیت خیر دارند، اما به دلایل ایدئولوژیک و عقیدتی ‌از هرگونه تماس با جهان هراس دارند؛ و با اشاره به تجربیات تاریخی ایران، کسانی را که در پی رفع تحریم بوده‌اند ساده‌اندیش، فریب‌خورده یا خائن می‌دانند.

سه گروه اول تکلیف‌شان روشن است. آنها از «مدار مدافعان منافع ملی» خارج هستند و به چیزی جز منافع خود یا فروپاشی شیرازهٔ کشور رضایت نمی‌دهند.

اما گروه آخر، هموطنانی هستند که احتمالاً اگر جنگ شود، در صفوف اول جبهه‌ها قرار خواهند گرفت و صادقانه دل در گرو امنیت و عزت کشورشان دارند. با اینها باید وارد گفتوگو شد تا موضع مدافعان توافق هسته‌ای را بهتر درک کنند و بدانند آنچه بدست آورده‌ایم، هم از نظر اقتصادی، هم از نظر استراتژیک و هم از نظر «عزت ملی» ارزش‌اش بسیار بیشتر از آن چیزی است که موقتاً واگذار کرده‌ایم.

رضا نصری/حقوقدان بین المللی