.svg)
دستور کار روحانی در «نیویورکـ»
پارسینه: رئیس جمهوری در چهارمین سال از دوره نخست ریاست جمهوری خود راهی نشست سران کشورهای غیرمتعهد و همچنین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک شده است. دو گردهمایی مهم جهانی که ایران طی سه سال گذشته بخوبی توانست با بهره گیری از رویکرد اعتدالی از ظرفیت های مهم آنها بهره مند شود.
روحانی در حالی در نشست غیرمتعهدها ریاست را تحویل رئیس جمهوری ونزوئلا می دهد که در دوره مسئولیتش، روند مذاکرات هسته ای، چالش ها و تحریم هایی که بر سر ایران سایه انداخته بود، به مانعی جدی بر سر اجرای اهدافش در فعال کردن این جنبش تبدیل شده بود. اما ایران با وجود این مشکلات در بعد سیاسی، فرهنگی و پژوهشی تلاش کرد موضوعات جدیدی را در دستور کار جنبش قرار دهد.
ایجاد یک مرکز تحقیقاتی برای بحث حقوق بشر و تعیین برنامه های آموزشی برای اعضای جنبش از جمله اقداماتی بود که ایران سعی کرد با اجرای آنها، کیفیت این تشکل را ارتقا دهد. این در حالی بود که کشورمان طی دوران رهبری اش بر این جنبش درصدد منسجم کردن موضعگیری اعضا در قبال موضوعات و تحولات مهم بین المللی برآمد.
حمایت های قاطعانه این کشورها از برنامه های هسته ای ایران درخلال چالش هسته ای با قدرت های بزرگ از نمونه های به ثمر رسیدن تلاش های ایران برای هماهنگ کردن سیاست دسته جمعی کشورهای عضو جنبش بود. همچنین رئیس جمهوری کشورمان طی سال های گذشته از فرصت حضور در مجمع عمومی سازمان ملل هم به عنوان بزرگ ترین کارناوال سیاسی جهان برای تأمین منافع و برنامه های ایران در عرصه سیاست خارجی به خوبی بهره برده است.
نشست های سالانه مجمع عمومی که سه شنبه هفته سوم سپتامبر هر سال آغاز می شود، بیش از برنامه سخنرانی رهبران، فرصتی را برای دیدارهای سیاستمداران فراهم می کند که در فضایی برابر و کم حاشیه تر با یکدیگر درباره موضوعات مهم گفت وگو کنند.
روحانی در حالی برای چهارمین بار در گردهمایی سیاستمداران جهان حاضر می شود که درصدد است طی دیدارهای مختلف با مسئولان کشورهای غربی درباره مشکلات اجرایی شدن برجام به گفت وگو بنشیند. یعنی همان اهدافی که انتظار می رود او در مقام رئیس دولت پیگیری کند. این در حالی است که معمولاً رسانه ها و محافل سیاسی منتقد دولت، به اشتباه در تحلیل حضور رئیس جمهوری و مقامات دیپلماتیک از ایران در نشستی به اهمیت نشست سازمان ملل، بیش از محتوا به حاشیه و شکل رخدادها می پردازند.
در چنین فضایی، وقوع یک رخداد غیرمترقبه در خلال دیدارهای رئیس جمهوری و سایر مسئولان دیپلماتیک ایرانی حاضر در نشست، به سوژه اصلی تحلیل ها تبدیل می شود و اصل تحولاتی را که در حال رخ دادن است زیر سایه قرار می دهد.
حال آنکه مهم ترین دستور کار رئیس جمهوری در اجلاسی در این سطح، باز کردن گره ها در باز کردن قفل روابط با کشورها، کمرنگ کردن خصومت با کشورهای دشمن، پررنگ کردن دوستی با کشورهای دوست، ایجاد اطمینان در کشورهای جهان برای ورود و سرمایه گذاری در ایران و ارتقای جایگاه سیاسی کشور است. باید دید که رئیس دولت در تأمین این اهداف تا چه اندازه موفق عمل کرده است نه اینکه نحوه نگاه و لبخند او پشت قاب دوربین ها به شاخصی برای سنجش عملکردش تبدیل شود.
این در حالی است که رئیس جمهوری تاکنون با سه بار حضور در اجلاس مجمع عمومی، حضورش را به فرصتی برای هموارسازی مسیر مذاکرات هسته ای، ترمیم چهره ایران در محافل بین المللی و مخدوش کردن سناریوی ایران هراسی تبدیل کرده است.
حضور مؤثر و بهنگام روحانی در نخستین سال دولتش در مجمع عمومی سازمان بنای جدی مذاکرات هسته ای را گذاشت و دیدارهایی که او بعدها با همتایان خارجی اش از کشورهای تأثیرگذار جهان صورت داد، زمینه حل چالش هسته ای و خروج ایران از انزوای بین المللی را فراهم کرد. او اینک می خواهد در خلال دیدارهایش با سران کشورهای قدرتمند جهان و تثبیت جایگاه ارتقا یافته ایران، گام بلندی در تأمین منافع کشور از توافق هسته ای برداشته و بر دشواری های آن فائق بیاید
ایجاد یک مرکز تحقیقاتی برای بحث حقوق بشر و تعیین برنامه های آموزشی برای اعضای جنبش از جمله اقداماتی بود که ایران سعی کرد با اجرای آنها، کیفیت این تشکل را ارتقا دهد. این در حالی بود که کشورمان طی دوران رهبری اش بر این جنبش درصدد منسجم کردن موضعگیری اعضا در قبال موضوعات و تحولات مهم بین المللی برآمد.
حمایت های قاطعانه این کشورها از برنامه های هسته ای ایران درخلال چالش هسته ای با قدرت های بزرگ از نمونه های به ثمر رسیدن تلاش های ایران برای هماهنگ کردن سیاست دسته جمعی کشورهای عضو جنبش بود. همچنین رئیس جمهوری کشورمان طی سال های گذشته از فرصت حضور در مجمع عمومی سازمان ملل هم به عنوان بزرگ ترین کارناوال سیاسی جهان برای تأمین منافع و برنامه های ایران در عرصه سیاست خارجی به خوبی بهره برده است.
نشست های سالانه مجمع عمومی که سه شنبه هفته سوم سپتامبر هر سال آغاز می شود، بیش از برنامه سخنرانی رهبران، فرصتی را برای دیدارهای سیاستمداران فراهم می کند که در فضایی برابر و کم حاشیه تر با یکدیگر درباره موضوعات مهم گفت وگو کنند.
روحانی در حالی برای چهارمین بار در گردهمایی سیاستمداران جهان حاضر می شود که درصدد است طی دیدارهای مختلف با مسئولان کشورهای غربی درباره مشکلات اجرایی شدن برجام به گفت وگو بنشیند. یعنی همان اهدافی که انتظار می رود او در مقام رئیس دولت پیگیری کند. این در حالی است که معمولاً رسانه ها و محافل سیاسی منتقد دولت، به اشتباه در تحلیل حضور رئیس جمهوری و مقامات دیپلماتیک از ایران در نشستی به اهمیت نشست سازمان ملل، بیش از محتوا به حاشیه و شکل رخدادها می پردازند.
در چنین فضایی، وقوع یک رخداد غیرمترقبه در خلال دیدارهای رئیس جمهوری و سایر مسئولان دیپلماتیک ایرانی حاضر در نشست، به سوژه اصلی تحلیل ها تبدیل می شود و اصل تحولاتی را که در حال رخ دادن است زیر سایه قرار می دهد.
حال آنکه مهم ترین دستور کار رئیس جمهوری در اجلاسی در این سطح، باز کردن گره ها در باز کردن قفل روابط با کشورها، کمرنگ کردن خصومت با کشورهای دشمن، پررنگ کردن دوستی با کشورهای دوست، ایجاد اطمینان در کشورهای جهان برای ورود و سرمایه گذاری در ایران و ارتقای جایگاه سیاسی کشور است. باید دید که رئیس دولت در تأمین این اهداف تا چه اندازه موفق عمل کرده است نه اینکه نحوه نگاه و لبخند او پشت قاب دوربین ها به شاخصی برای سنجش عملکردش تبدیل شود.
این در حالی است که رئیس جمهوری تاکنون با سه بار حضور در اجلاس مجمع عمومی، حضورش را به فرصتی برای هموارسازی مسیر مذاکرات هسته ای، ترمیم چهره ایران در محافل بین المللی و مخدوش کردن سناریوی ایران هراسی تبدیل کرده است.
حضور مؤثر و بهنگام روحانی در نخستین سال دولتش در مجمع عمومی سازمان بنای جدی مذاکرات هسته ای را گذاشت و دیدارهایی که او بعدها با همتایان خارجی اش از کشورهای تأثیرگذار جهان صورت داد، زمینه حل چالش هسته ای و خروج ایران از انزوای بین المللی را فراهم کرد. او اینک می خواهد در خلال دیدارهایش با سران کشورهای قدرتمند جهان و تثبیت جایگاه ارتقا یافته ایران، گام بلندی در تأمین منافع کشور از توافق هسته ای برداشته و بر دشواری های آن فائق بیاید
ارسال نظر