آیا باید با روحانیِ اصلاح‌طلب خداحافظی کنیم؟

به گزارش نامه نیوز، اصلاح طلبان نسبت شان با روحانی چه طور تعریف می شود و آیا روحانی از اصلاح طلبی به سمت اصولگرایی چرخیده است و با گفتمان انتخاباتی اش خداحافظی کرد یا امکان دارد بعد از مدتی دوباره برای حفظ پایگاه رأی خود به طرح آن شعارها بپردازد.

حسین الله کرم می گوید: رویکرد سیاسی روحانی اعتدالگرایی است و می خواهد دو جریان معتدل اصولگرا و اصلاح طلبی را با خود داشته باشد اما در انتخابات چون همه چیز را از دست رفته دید به طرح شعارهای جریان افراطی اصلاح طلب رو آورد اما او دیگر مایل نیست شعارهای انتخاباتی را به عنوان یک اصل در دولت دوازدهم مورد توجه قرار دهد چون اصول رویکردی اش براساس اعتدال است.

مشروح این گفتگو را در ادامه بخوانید؛

****

امروز اصلاح طلبان از چرخش آقای روحانی به سمت اصولگرایان انتقاد می کنند حال آنکه در انتخابات ریاست جمهوری شاهد بودیم آقای روحانی تمام قد گفتمان اصلاح طلبی را مطرح کرد، به نظر شما از این پس باید با آقای روحانی دارای رویکرد اصلاح طلبی خداحافظی کنیم چون او به سمت اصولگرایان چرخیده است؟

از آنجایی که جریان استکبار جهانی نوع برخوردش با آقای روحانی همان نوع برخوردی است که با اصولگرایان دارد، به همین خاطر در داخل هم این دو جریان به نظر می آید نزدیکی به هم را حول محور آقای روحانی دنبال می کنند. گرچه باید این طور عمل کنند اما به نظر می رسد که تقسیم وزرا دوباره به نفع جریان اصلاح طلب در کابینه رقم خورد. اگر هم آقای بی طرف رأی موافق لازم را به دست نیاورد مشکلش فراکسیونی یعنی ناتوانی مدیریت و عدم انسجام فراکسیون امید و کاسب کاری نمایندگان مجلس بود که به مسائل منطقه ای بیشتر اهمیت می دادند. اما اصلاح طلبان نمی خواهند این واقعیت را بپذیرند و قصد دارند این ناتوانی خودشان را به شکل های دیگری مطرح کنند.

در واقع شما معتقدید اصولگرایان و اصلاح طلبان حول محور آقای روحانی هستند؟

اصولگرایان معتدل که در مجلس فراکسیون مستقلان را تشکیل دادند، از قبل حامی آقای روحانی بودند و با او همکاری داشتند. اما اگر گمان شود اصولگرایان انقلابی و عدالتخواه ورودی به دولت کردند به هیچ وجه این طور نیست. همان جریان اصولگرایی که حول محور آقای رئیس مجلس شکل گرفت، شاهد گرایشش به آقای روحانی هستیم.

شما قبول ندارید که گفتمان آقای روحانی از اصلاح طلبی به سمت اصولگرایی برگشته است؟

آقای روحانی از ابتدا خودش را اصلاح طلب نام نبرد بلکه اعتدالگرا خواند. اعتدالگرا به معنای پرهیز از افراط و تفریط است گرچه افراط و تفریط در سیاست تعریف درستی نیست اما به هر صورت آقای روحانی اعلام کرد نه به سمت افراط و نه به سمت تفریط می رود. رویکردش نیز جذب جریان معتدل اصولگرا و اصلاح طلب است. اصلاح طلب معتدل در چهره آقای عارف و اصولگرای معتدل در چهره آقای لاریجانی دیده می شد، معتقدم اگر زیاده خواهی جریان اصلاح طلب از او درباره آقای بی طرف به لحاظ فراکسیونی محقق می شد امروز کمتر شاهد این حرف ها بودیم. اصلاح طلبان باید به مسائل داخلی خودشان برگردند چون کسانی را در قالب لیست امید به مردم معرفی کردند که امروز عملکردشان مورد توجه و قبول جریان اصلاحات نیست.

آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری حتی جلوتر از گفتمان اصلاح طلبی را مطرح کرد به طوریکه مورد انتقاد اصلاح طلبان نیز واقع شد، آیا آقای روحانی به همان گفتمان بر می گردد یا از آن گفتمان انتخاباتی اش در چهارسال آینده فاصله خواهد گرفت؟

آقای روحانی تحت عنوان اعتدال به میدان سیاست آمد. این مسیر همچنان ادامه دارد اما آقای روحانی در زمان انتخابات وقتی همه چیز را از دست رفته دید وارد طرح شعارهای مورد توجه و تأکید جریان افراطی اصلاح طلب شد. درباره اینکه آقای روحانی شعارهای جریان افراطی اصلاح طلب مثل رفع حصر را مطرح کرد به نظر می رسد او تمایل اساسی بر مبنای اعتدال دارد اما از این شعارها بهره انتخاباتی برد اما او مایل نیست که شعارهای انتخاباتی را به عنوان یک اصل در دولت دوازدهم مورد توجه قرار دهد چون اصول رویکردی اش براساس اعتدال است. البته این اعتدال بیشتر گرایش اصلاح طلبی دارد تا اصولگرایی چون فقط در کابینه یک وزیر اصولگرای معتدل به نام آقای رحمانی فضلی وجود دارد، بقیه وزرا متعلق به جریان اصلاح طلب معتدل هستند.