کنایه آیتالله حسینی بوشهری به آیتالله امجد؛ یکی از آفتها، عدم کنترل زبان است
پارسینه: رییس شورایعالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: بعضی از طلبههای ما درسخوان هستند، اما زمانشناس نیستند و گاهی با یک موضعگیری نابجا، جامعه را بهم میریزند.
آیتالله حسینی بوشهری رییس شورایعالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در دیدار با اعضای کمیسیون سیاسی اجتماعی حوزه علمیه قم اظهار کرد: یکی از مسائل مهمی که همه ما مخصوصا طلاب و روحانیون جوان باید همیشه مدنظر داشته باشند، این است که زمان شناس باشیم. مثلا بعضی از طلبههای ما درسخوان هستند، اما زمانشناس نیستند و گاهی با یک موضعگیری نابجا، جامعه را بهم میریزند.
وی با اشاره به حساسیت رییس فقید شورایعالی حوزه علمیه قم در خصوص شناخت زمان گفت: یکی از دغدغههای اصلی مرحوم آیتالله یزدی همین مسئله بود که استاد و طلبه ما گاهی اصلا نمیداند چه اتفاقی در این کشور افتاده است و براین اساس گاهی به گونهای رفتار میکند که باعث سوءاستفاده دشمن از او میشود؛ بنابراین همه ما باید توجه داشته باشیم که در رفتار و گفتار خود سوژه، به دشمن ندهیم.
دبیر شورایعالی حوزههای علمیه، زمانشناسی و شناخت شبهات روز را از ویژگیهای شخصیتهای حوزه دانست و یادآور شد: یکی از ویژگیهای شهید مطهری این بود که زمانشناس بزرگی بود. به طوری که با مقتضیات و شرایط جامعه آشنا بود و پاسخ شبهات روز را متناسب با شناختی که از اوضاع جامعه داشت، میداد.
وی تاکید کرد: یکی از مشکلات جامعه این است که راه مستقیم را طی نمیکنیم. مواضع و تصمیمات ما، گاه به سمتی و گاهی به سمتی دیگر گرایش پیدا میکنند، در حالی که باید راه راست و درست را بپیماییم و همواره حق را مدنظر داشته باشیم.
رییس شورایعالی جامعه مدرسین با اشاره به چگونگی اظهارنظرهای سیاسی و رعایت حق و انصاف در آنها، گفت: یکی از آفتهایی که به آن مبتلا هستیم، آفت عدم کنترل زبان است. زبان از نعمتهای مهم الهی است، اما اگر کنترل نشود، میتواند مایه شر و بلا برای انسان باشد. نمونهاش را هم اخیرا شاهد بودیم که شخصی که یک عمر داعیه دار اخلاق و مراقبه و دروس اخلاقی بود، بخاطر عدم کنترل زبان خود، کلماتی را بر زبان جاری میکند که تمام اعمال گذشته اش را از بین میبرد.
عضو هیات رئیسه مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: ما در زندگی فردی و اجتماعی و سیاسی خود، تنها نباید امروز را ببینیم. اگر به سخنان بزرگان مراجعه کنیم، آیندهنگری را میبینیم. امام و رهبری همواره نگاه روشنی به آینده داشتند.
وی در پایان با گرامیداشت یاد شهید فخریزاده، گفت: دشمنان کوردل و جنایتکار، این دانشمند هستهای و شخصیت فاخر، ارزشمند و علمی را از ما گرفتند. این مصیبت اگرچه برای ما تلخ و سنگین بود، اما انقلاب اسلامی در چهل سال گذشته، همیشه این درس و پیام را به دوست و دشمن داده است که رویشهای انقلاب، این مجال را به دشمن نمیدهند که به اهدافش برسد و به فضل الهی، ناکامتر از گذشته خواهد بود.
وی با اشاره به حساسیت رییس فقید شورایعالی حوزه علمیه قم در خصوص شناخت زمان گفت: یکی از دغدغههای اصلی مرحوم آیتالله یزدی همین مسئله بود که استاد و طلبه ما گاهی اصلا نمیداند چه اتفاقی در این کشور افتاده است و براین اساس گاهی به گونهای رفتار میکند که باعث سوءاستفاده دشمن از او میشود؛ بنابراین همه ما باید توجه داشته باشیم که در رفتار و گفتار خود سوژه، به دشمن ندهیم.
دبیر شورایعالی حوزههای علمیه، زمانشناسی و شناخت شبهات روز را از ویژگیهای شخصیتهای حوزه دانست و یادآور شد: یکی از ویژگیهای شهید مطهری این بود که زمانشناس بزرگی بود. به طوری که با مقتضیات و شرایط جامعه آشنا بود و پاسخ شبهات روز را متناسب با شناختی که از اوضاع جامعه داشت، میداد.
وی تاکید کرد: یکی از مشکلات جامعه این است که راه مستقیم را طی نمیکنیم. مواضع و تصمیمات ما، گاه به سمتی و گاهی به سمتی دیگر گرایش پیدا میکنند، در حالی که باید راه راست و درست را بپیماییم و همواره حق را مدنظر داشته باشیم.
رییس شورایعالی جامعه مدرسین با اشاره به چگونگی اظهارنظرهای سیاسی و رعایت حق و انصاف در آنها، گفت: یکی از آفتهایی که به آن مبتلا هستیم، آفت عدم کنترل زبان است. زبان از نعمتهای مهم الهی است، اما اگر کنترل نشود، میتواند مایه شر و بلا برای انسان باشد. نمونهاش را هم اخیرا شاهد بودیم که شخصی که یک عمر داعیه دار اخلاق و مراقبه و دروس اخلاقی بود، بخاطر عدم کنترل زبان خود، کلماتی را بر زبان جاری میکند که تمام اعمال گذشته اش را از بین میبرد.
عضو هیات رئیسه مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: ما در زندگی فردی و اجتماعی و سیاسی خود، تنها نباید امروز را ببینیم. اگر به سخنان بزرگان مراجعه کنیم، آیندهنگری را میبینیم. امام و رهبری همواره نگاه روشنی به آینده داشتند.
وی در پایان با گرامیداشت یاد شهید فخریزاده، گفت: دشمنان کوردل و جنایتکار، این دانشمند هستهای و شخصیت فاخر، ارزشمند و علمی را از ما گرفتند. این مصیبت اگرچه برای ما تلخ و سنگین بود، اما انقلاب اسلامی در چهل سال گذشته، همیشه این درس و پیام را به دوست و دشمن داده است که رویشهای انقلاب، این مجال را به دشمن نمیدهند که به اهدافش برسد و به فضل الهی، ناکامتر از گذشته خواهد بود.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ایشون فکر کردند خدا هستند که قضاوت میکنن!!!یعنی چی که شخصی کلامی بر زبان آورد و کلیه اعمال گذشته اشو نابود کرد!!!!؟؟؟چطور به این مهم دست پیدا کردند!!!!؟؟ نکنه اگاه به عالم غیب هستند!!!؟؟خیلی جالبه که حالا آقای یزدی شده آدم آگاه و زمان شناش !!!انگار که اظهارنظرهای بیموقع و تند ایشون که حتی به مراجع هم رحم نمیکردند فراموششون شده!!!در ضمن ایشون باید بدانند که حرف حق زدن زمان و مکان نداره
با سلام و احترام بر حضرت آیت الله حسینی بوشهری دامت برکاته و تشکر از آن بزرگوار : ذلیل بوده اند دشمنان لعین __کجا دست یابند به ماء معین ؟
حق با ایشان هست مثل حاج آقا منصوری قاضی باید سکوت کنی !!!!
جناب مش قلم عزیزم علیکم السلام و رحمة الله و بر کاته ، امید وارم که هموار همینطور سالم وپر توان باشید . ممنونم که برای پاسخ به عرایض این بنده ی حقیر همت گماشته ، و همانطوری که برازنده ی جنابعالی است ، متانت و عقلانیت ، بکار برده اید ،درود بر شما . اما در مورد این که آیا قاضی میتواند به علم خود عمل کند یا نه؟ باید عرض کنم که بنظر علماء بزر گوار و عزیزمان از برادران اهل سنت ، پاسخ مثبت است (چون قاضی مجتهدی است عادل ، عادل هم که خلاف نمی کند و گرنه عادل نیست ) و اما در میان علماء بزر گوارمان شیعه فقط فعلاَش به این اکتفاء می کنم که امام خمینی سلام الله تعالی علیه ، میفرمایند قاضی اگر خود مجتهد نباشد نمی تواند به علم خود عمل کند . بیشتر از این اگر خواسته باشید باید بطور مبسوط سخن بگوئیم که در صورت تمایلتان بعداََ با کمال میل و اشتیاق در حد توان ناچیزم در خدمتگزاریتان حاضرم . اما قاضی که حکمی را صادر میکند به ماده یا بند ی از مواد قانونی در مورد مربوط و باقید آن ، استناد می کند ( اما آن ماده نیز اثبات شده است ، زیراکه قوانین زیر نظر علماءمتخصص و با تصویب آنان ، مدون می شود) . در مورد آقای امجد ، تنها حضرت آیة الله حسینی نیست که با استناد به بیانات ایشان چنین حکمی را میدهد ، جامعهی مدرسین که همه مجتهد ند حکمشان همین است لذا ایشان را توصیه به توبه هم کرده اند . واما یک مجتهدی میتواند در مورد مجتهد دیگر داوری کند یا خیر ؟ بدیهی است که پاسخ مثبت است ، همین که کسی مجتهد است و واجد شرائط قضاء دیگر فرقی نمیکند که اشخاص مورد قضاوتش مجتهد باشند یا غیر مجتهد . هر کسی صحیح است . اما حفظ احترام افراد بدان معا نیست که به آنان انتقادنشود ، بلکه انتقاد بر هرکسی که درست ومنظقی باشد (بدور از مسخره کردن و فحش دادن که این موارد نشانه ی ضعف شخصیت و بی ادبی خود او است ) ، امری مستحسن و موجب رفع عیب از شخص مورد انتقاد بوده و هدیه ی دوستانه ای است که به او اهداء مشود . باز هم از لطف و محبتتان نسبت به بنده ی حقیر تشکر و متانت و ادب و صداقتتان را بسیار ارج می نهم . انشاءالله سربلند و سعادتمند باشید ، ملتمس دعای خیرتان ، با عرض ادب و ارادت ،محمد مهدی اسلامی .
با سلامی دیگر بر جناب ،مش قلم عزیز و دوست داشتنی و با احترام ، از محضر مبارکتان اجازه میخواهم این یک مورد ، زمان و مکان مناسب را نیز برای بیان حق که فراموش کردم بنویسم در اینجا بیاورم . فرض بفرمائید بنده می خواهم سخن حقی را برای مردم بگویم (از خودم مایه بگذارم که خدای نا خواسته به کسی بی اخترامی نکرده باشم)، میروم در یکی از چها ر را ههای شهر روی چهار پایه ای می ایستم و شروع می کنم با صدای رسا وبلند ،به بیان آن حق ، از این حالات بیرون نخواهد بود که یا کسی توجهی نمی کند و نمی آبد که بشنود و ببیند چه می گویم ، که در آن صورت ناگفتنم بهتر است ،یا فرضاََ جمع کثیری حساس شده می ایستند و می خواهند بدانند که چه می گویم ، در نتیجه راه بندان درست میشود. بفرض این که سخنان بنده حق وخیلی هم مهم باشد ، آیا خردمندان نخواهند گفت عمو جان چرا جاو زمان مناسبی را در نظر نگرفتی ، مگر اینجا مکان سخنرانی و نکته پردازی است ؟! یا مثلاََ در نیمه شب در خانه ی خود برخیزم وقتی که همه اعضاء خانه در خوابند با صدای بلند شروع کنم به بیان کردن مجموعه ای از سخنان حق ،آیا اهل خانه نخواهند گفت الآن چه وقت گفتن این حرفها است ؟مگر صبح را از دستت گرفته اند ؟ پس ملاحظه میفرمائید که برای گفتن حق نیز هم زمان مناسب لازم است و هم مکان مناسب . ، هر شنونده و بیننده ای با شنیدن این خبر یا با دیدن بنده ، ممکن است فکر کنند که دارای جنون هستم .امام حسین (ع) میفرماید ...و َ لا تتکلمن فیما یعنیک حتی تری للکلام موضعاََ فرب متکلمِِ قد تکلم بالحق فعیب =...و در باره ی آنچه که مربوط به تو می شود نیز سخن مگو ، تا آنگاه که جائی برای گفتن ببینی ، که بسیار سخنگوی که به حق سخن گفته و گرفتار عیبجوئی دیگران شده است. قرآن کریم نیز میفرماید بدست خودتان ،خود را در مهلکه قرار ندهید . و حافظ علیه الرحمه میفرماید : با خرابات نشینان ز کرامات ملاف __هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد __مرغ زیرک نزند در چمنش پرده سرای __هر بهاری که بدنباله خزانی دارد __مدعی گو لغز و نکته به حافظ مفروش __کلک ما نیز زبانی و بیانی دارد . با عرض ادب و ارادت ، محمد مهدی اسلامی