روایت شیخ انصاریان از عشق بعضی از مسئولان به حضرت صندلی!

به گزارش پارسینه و به نقل از انتخاب، شیخ حسین انصاریان مفسر قرآن کریم و استاد حوزه علمیه، در مراسم عزاداری شام غریبان امام حسین (ع) در امامزاده صالح (ع) تجریش با بیان اینکه خداوند موضوع قیامت و برزخ را در بیش از هزار آیه قرآن عنوان کرده است، اظهار داشت: یکی از ویژگی‌های قرآن این است که شبهات دشمنان را مطرح کرده و با دلایل فکری، عقلی و فطری پاسخ می‌دهد.

انصاریان در ادامه گفت: خدا به پیغمبر (ص) دستور می‌دهد هرکسی که در خصوص مسائلی دینی همچون خدا، قیامت، انسان، مرگ و … شک دارد را به مسجد راه بده و اجازه بده تا سخنان خود را مطرح کنند. وقتی در مسجد حاضر شدند به آن‌ها آزادی بیان بده و بگو هر حرفی که دارید بزنید و به من دستور داده شده تا اگر سخنان شما را بر اساس دلایل متقن عقلی و فکری بیان شود، آن‌ها را بپذیرم، اما بدون دلیل سخن نگویید چرا که کلام باید بر مبنای دلیل باشد تا بتوان آن را قبول کرد.

بخش‌هایی از اظهارات انصاریان را در ادامه می‌خوانید:

روش اسلام اینگونه است که خداوند به پیامبر (ص) می‌گوید هر مخالفی را بپذیر، به آن‌ها توهین نکن، آن‌ها را طرد نکن و همچنین از گفتگو محروم نکن چرا که انسان آزاد آفریده شده و همه بندگان من حق حرف زدن دارند حتی اگر مخالف خدا سخن بگویند، اما به آن‌ها بگو که بر اساس دلیل سخن بگویید.

پیامبر (ص) فرموده‌اند اگر هر مرد و زنی، ۶ گناه را ترک کند، من بهشت را بر آن‌ها تضمین می‌کنم. گناه نخست این است که تا آخر عمر دروغ نگویند. تنها در صورتی که جان، مال یا آبروی کسی در معرض خطر باشد، مجوز دروغ مصلحتی داده شده و در غیر اینصورت نمی‌توان دروغ گفت.

مردم عزیز، هیچگاه به خود و خانواده حتی به شوخی هم دروغ نگویید چرا که حرام است و حتی در آیات و روایات آمده که حرمت برخی از دروغ‌ها به قدری زیاد است که شخص خداوند، گوینده را لعنت می‌کند.

یک نوع دروغ هم دروغ اجتماعی است یعنی من دروغی می‌گویم که تمام ۸۰ میلیون نفر آن را می‌شنوند؛ حرمت و سنگینی بار این دروغ به اندازه ۸۰ میلیون نفر است و کسی از عهده پاسخگویی آن بر نمی‌آید.

به عنوان نمونه من در حالی که از صلاحیت لازم برخوردار نیستم، خودم را به دروغ عالم و یا دانشمند به مردم معرفی کنم و یا به دروغ بگویم که می‌توانم همه مشکلات مردم را حل کنم، اما چنین اقدامی انجام ندهم! خب چرا این دروغ را می‌گوییم؟! به عشق حضرت صندلی!

گناه دوم خلف وعده است یعنی اگر به مشتری می‌گویید فردا فلان جنس را می‌آورم، اما نمی‌توانی آن را تهیه کنی پس وعده دروغ به او نده، اگر به مردم وعده می‌دهی که می‌توانم فلان مشکل را حل کنم، اما زمینه حل آن وجود ندارد، پس به مردم وعده دروغ نده!

اخلاق وعده دادن را از خدا یاد بگیرید که از ابتدای آفرینش تاکنون خلف وعده نکرده است. وقتی می‌دانی که قدرت انجام وعده را نداری پس به مردم وعده خلاف نده، مردم اینگونه راحت‌تر هستند چرا که نسبت به این وعده متوقع می‌شوند و وقتی عملی نمی‌شود، به وعده‌دهنده بد می‌گویند و در نتیجه چهره آن فرد خراب می‌شود.

گناه سوم این است که اگر امین مردم شدید، خیانت نکنید. به عنوان مثال اگر شما در مدرسه، دانشگاه، محله یا دولت به عنوان امین مردم شناخته شدید، خیانت نکنید، چون در قیامت گیر خواهید افتاد. گناه چهارم این است که اهل نگاه حرام و خیره شدن به ناموس مردم نباشید؛ حالا یک خانمی بی‌حجاب یا بدحجاب بیرون می‌آید، او کار زشتی کرده است که خلاف کلام خدا و قرآن عمل کرده‌است و زیبایی‌های خود را ارزان در اختیار دیگران قرار داده است، اما تو به او چشم ندوز و نگاه خود را برگردان. بالاخره آن خانم و دختر، ناموس این مملکت است و باید از چشم‌های گنهکار محفوظ بماند. نظربازی و نگاه نامحرم منجر به مشکلات فراوانی در روح و روان انسان می‌شود.

گناه پنجم اینکه غریزه جنسی خود را از آلوده شدن به حرام حفظ کنید تا این غریزه شما را وادار به رابطه نامشروع با ناموس دیگران نکند و آخرین مورد این است که با قدرت‌تان به مردم ظلم نکنید و از گناهان زبانی همچون تهمت، غیبت، فحاشی، سرزنش‌کردن دیگران و … بپرهیزید.