پیروانی: عاری را به خدا واگذار می‌کنم

سرمربی سابق تیم فوتبال فجر سپاسی گفت: مردم بهترین قاضی هستند اما من عاری را به خدا واگذار می‌کنم.

غلام پیروانی اظهار داشت: ابتدا باید این مطلب را اعلام کنم که به احترام جعفری مدیرعامل فجر و نام بزرگ این تیم قصد مصاحبه و این حرف‌ها را نداشتم اما آقای عاری من را مجبور کرد تا جواب صحبت‌های ناجوانمردانه‌اش را بدهم.

وی افزود: آقایان یادتان رفته از هفته اول با طبل باشگاه نام مربی دیگری را صدا کردید؟ وقتی من به شما گفتم چرا اینطور می‌شود شما گفتید مگر ایرادی دارد؟

پیروانی ادامه داد: خدا می‌داند مصاحبه عاری را نخواندم اما سوال من این جاست، مربی که در چهار بازی اول نتیجه نگرفته است اما در چهار بازی دوم با یک تیم جوان رو به رشد است باید عوض شود؟ این درست است فردا فامیل‌هایم را در شیراز جمع کنم و با یک طبل و دهل به تشویق مربی دیگر فجر بپردازم؟ کجای این فوتبال جوانمردانه است؟

وی خاطرنشان کرد: ایشان می‌گویند کوهنورد را به تیم برگردانده، مگر من خودم نگفتم که سیامک جوان است و این کار را انجام دهد؟ اصلا ایشان وظیفه این سرپرست را انجام داده حالا یک کم اینطرف و آنطرف‌تر.

مربی سابق فجر تاکید کرد: بهترین قاضی مردم هستند اما آقای عاری من تو را به خدای بزرگ می‌سپارم، همه چیز در این دنیا نیست و بهشت و جهنمی هم وجود دارد. تو را به خدای بزرگ می‌سپارم تا او بهترین قضاوت را کند. من حسود نیستم اما سوال من اینجا بود که چطور در صفادشت و یا هر جا بازی می‌کردیم مربی دیگری را تشویق می‌کردند؟ آخر جوابش هم نگرفتم. حتی در اولین بازی هم علیه من کارهایی کردند که باز هم می‌گویم من همه اینها را به بهترین قاضی یعنی خدا واگذار می‌کنم اما از شب اول در فجر همدلی نبود و همه این اتفاق‌ها یک‌شبه نیفتاد.

پیروانی در پایان خاطرنشان کرد: آقای عاری عیبی ندارد که از یک مربی پیشکسوت و کسی که سال‌ها برای فجر زحمت کشیده یک تشکر خشک و خالی کنید اما چرا باید در روزنامه‌ها (خدا شاهد است که من آنها را نخواندم و فقط در برنامه فردوسی‌پور حرف‌هایم را زدم) اینقدر حرف‌های ناشایست بزنید و حرمت‌ها را بشکنید. در پایان این را بگویم قضاوت را به مردم شیراز و خدای بزرگ می‌سپارم. هیچ باکی ندارم اما حلال‌شان هم نمی‌کنم. خودشان با خدای خودشان طرف هستند و بهترین قاضی آن بالاسری است. یا علی ان‌شاالله همه عزیزان موفق باشند. هدف من سربلندی نام فجر سپاسی است، همین را بس.