پاریس کارائیب چگونه از نقشه جهان ناپدید شد+ تصاویر

به گزارش پارسینه، در آغاز قرن بیستم، شهر سنت پیر به عنوان " پاریس کارائیب " شناخته می شد. این شهر که در ساحل شمال غربی جزیره مارتینیک فرانسه قرار دارد، دارای یک بندر شلوغ بود که در آن کشتی‌ها بارهای گرانبها را حمل می کردند اما سنت پیر یک مشکل داشت: در سایه یک آتشفشان عظیم قرار داشت. کوه آتش فشانی پله، تنها در هفت کیلومتری سنت پیر قرار داشت و تقریباً ۱۴۰۰ متر بالای شهر اوج گرفت. دامنه‌های صاف و سرسبز آن به سمت دریا کشیده می‌شد که در جاهایی با شکاف‌های عمیق و خام بریده می‌شد. دهانه قله آن کوهنوردان ماجراجو را به سوی خود می کشاند اما، تا آنجا که ساکنان سنت پیر می دانستند، کوه پله یک غول ملایم بود.

هنگامی که در سال ۱۹۰۲ دوباره جان گرفت، کوه یکی از مرگبارترین فوران های ثبت شده در تاریخ را ایجاد کرد، و آبشاری از وحشت را بر ساکنان پاریس کارائیب رها کرد قبل از اینکه شهر را در یک لحظه مرگبار محو کند.

در آوریل ۱۹۰۲، اولین نشانه‌های بیداری مجدد پله بسیار ظریف بود: رشته‌ای از لرزه‌های کوچک سنت پیر را به لرزه درآورد و ابرهایی از دودهای گوگردی از کوه به بیرون سرازیر شدند.

با این حال، در شب 2 می، فوران کوچکی توجه شهر را جلب کرد. شاهدان گفتند که به نظر می رسید قله پله آتش گرفته، سنگ های درخشان پرتاب می کند و آسمان نیمه شب را درخشان می کند. صبح روز بعد، ساکنان پرندگانی را یافتند که از هوا سقوط کرده بودند و خاکستر آنها را سنگین کرده بود و ناخدای کشتی بخار متوجه ماهی های مرده شناور در دریا شد.

کلارا پرنتیس، همسر کنسول آمریکا در سنت پیر، در نامه ای به خواهرش نوشت: «امروز صبح تمام جمعیت شهر در حالت آماده باش هستند و همه چشم ها به سمت کوه پله، یک آتشفشان خاموش، معطوف شده است. "همه می ترسند که آتشفشان سرازیر شود و کل جزیره را نابود کند."

در واقع، در ۵ می، زمانی که گدازه های عظیم از دیواره دهانه آتشفشان عبور کرد و با سرعتی بیش از صد کیلومتر در ساعت از ریویر بلانش سرازیر شد، وقایع چرخش مرگباری به خود گرفت. مخلوطی مخرب از گل و آب داغ، تعداد زیادی را کشت. پس از آن گدازه ها به اقیانوس ریختند و سونامی به ارتفاع سه متر را تولید کردند که سنت پیر را زیر آب برد.

در ۶ می، شعله های آبی ورود ماگما به دهانه را به عنوان گنبد گدازه ای در بالای لبه آن ایجاد کرد. در ۷ می، آتشفشانی در همسایگی سنت وینسنت منفجر شد و ۱۵۰۰ نفر را کشت. با این حال، مقامات اصرار داشتند که چیزی برای ترس وجود ندارد.

در مورد اینکه دقیقاً چه اتفاقی در 8 می رخ داد ؛ بحث وجود دارد، اما یک چیز مسلم است: در طی چند دقیقه کوتاه، انفجار جهنمی از گاز داغ و گدازه های آتشفشانی پاریس کارائیب را محو کرد. لحظاتی بعد، همه به جز تعداد انگشت شماری از نزدیک به ۳۰۰۰۰ هزار نفر از ساکنان آن، از جمله فرماندار، که به همراه خانواده اش برای اطمینان بخشی به مردم آمده بودند، جان باختند. بیشتر قربانیان بر اثر خفگی و سوختگی که پوست و ریه های آنها را می سوزاند جان خود را از دست دادند.

این فاجعه باعث شد که زمین شناسان اصطلاحی برای انفجاری که شهر را ویران کرد اختراع کنند. آلفرد لاکروا، یکی از اعضای سازمان زمین‌شناسی فرانسه که جامع‌ترین گزارش این فاجعه را در سال ۱۹۰۴ نوشت، این پدیده را "nuée ardente" نامید که به معنای ابر درخشان یا سوزان است.

در ۲۰ می، یک آتشفشان جدید دیگر ویرانه های سنت پیر را فرا گرفت.

یک قرن تحقیق در تاریخ آتشفشان کوه پله، که قدمت آن به هزاران سال پیش می‌رسد ، نشان داده است که این کوه می‌تواند خشن و غیرقابل پیش‌بینی باشد و سبک‌های فوران‌های مختلفی را در مقیاس‌های زمانی مختلف به نمایش بگذارد. با این حال، فوران سال ۱۹۰۲ به دلیل وحشی گری محض و بزرگی فاجعه ای که ایجاد کرد، متمایز است.