دعای امام صادق(ع) برای دوستان امام حسین(ع)

مسرق: امام جعفر صادق علیه السلام ـ در مناجات خود بعد از نماز ـ گفت: اى کسى که ما را به کرامت خود ویژه گردانیدى و به ما وعده شفاعت [نمودن] دادى···
من و برادران من و زائران قبر پدرم حسین بن على، صلوات اللّه علیهما، را بیامرز···
بار خدایا! دشمنان ما از رفتن اینان به زیارت خرده گرفتند، اما این خرده گیری ها، على رغم میل دشمنان، آنان را از برخاستن و آمدن سوى ما باز نداشت. پس، این چهره هاى آفتاب سوخته را و این گونه هایى را که بر قبر پدرم ابى عبد اللّه [حسین ]به خاک مالیده مى شود و این چشمهایى را که از سر دلسوزى براى ما اشکهایشان سرازیر مى گردد و این دلهایى را که در غم مصیبت ما بیتاب و سوزان است و این ناله و شیون هایى را که براى ما مى شود، مشمول رحمت خویش بفرما.
بار خدایا! من این جانها و این پیکرها را به تو مى سپارم تا در آن روز تشنگى از حوض [کوثر ]سیرابشان کنى.


متن حدیث:

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام ـ فی مُناجاتِهِ بَعدَ صَلاتِه ـ : یا مَن خَصَّنا بِالکَرامَةِ ، و وَعَدَنا الشَّفاعَةَ ··· اِغفرْ لی و لإِخوانی و زُوّارِ قَبرِ أبِیَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ صَلَواتُ اللّه ِ عَلَیهِما ··· اَللّهُمَّ ، إنَّ أعداءَنا عابُوا عَلَیهِم خُروجَهُم فَلَم یَنهَهُم ذلکَ عَنِ النُّهوضِ و الشُّخوصِ إلَینا خِلافا عَلَیهِم ، فَارحَمْ تِلکَ الوُجوهَ الّتی غَیَّرَتها الشَّمسُ ، وَ ارحَمْ تِلکَ الخُدودَ الّتی تَقَلَّبُ عَلى قَبرِ أبی عَبدِ اللّه ِ علیه السلام ، وَ ارحَمْ تِلکَ الأعیُنَ الّتی جَرَت دُموعُها رَحمَةً لَنا ، وَ ارحَمْ تِلکَ القُلوبَ الّتی جَزِعَت وَ احتَرَقَت لَنا ، وَ ارحَمْ تِلکَ الصَّرخَةَ الّتی کانَت لَنا . اَللّهُمَّ إنّی أستَودِعُکَ تِلکَ الأنفُسَ و تِلکَ الأبدانَ حَتّى تَروِیَهُم مِنَ الحَوضِ یَومَ العَطَشِ.


«بحارالانوار، جلد30،صفحه 8»