دلهره‌های یک فرمانده در روز آزادسازی خرمشهر

پارسینه-گروه فرهنگی: برخلاف دیگر رزمندگان که در محوطه مسجد جامع خرمشهر مشغول شکرگزاری و شادی بودند من دلهره داشتم چون توپ‌خانه عراق «گرای» مناطق مختلف خرمشهر را داشت و هر لحظه ممکن بود آنجا را هدف بگیرد.

مهدی کشوری که در زمان عملیات «الی‌بیت‌المقدس» فرمانده «توپخانه 106» یکی از دسته‌های «تیپ 22 بدر» بوده است در گفت‌و‌گو با خبرنگار سرویس «فرهنگ‌حماسه» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، می‌گوید: روز سوم خرداد سال 1361 که مرحله چهارم عملیات «الی‌بیت‌المقدس» به پایان رسید و به دنبال آن شهر خرمشهر توسط رزمندگان آزاد شد، در حوالی منطقه «کوت شیخ» نزدیکی رودخانه کارون بودم.

برای آنکه به مسجد جامع شهر خرمشهر بروم با دسته‌ای از رزمندگان که اسرای عراقی را به مکانی دیگر منتقل می‌کردند همراه شدم و مسافتی را با آن‌ها تا نزدیکی پل قدیمی خرمشهر هم‌مسیر شدم. هنگامی که به مسجد جامع شهر خرمشهر رسیدم دلهره من را در برگرفت.

البته علاوه بر این دلهره، از اینکه شهر آزاد شده بود من هم خوشحال بودم اما از آنجایی که توپ‌خانه دشمن «گرای» تمام منطقه شمال شهر خرمشهر را داشت هر لحظه ممکن بود آن‌جا را گلوله‌باران کند بنابراین فریادی زدم که برادرها و رزمندگان هر چه زودتر متفرق شوید! اما صدایم به هیچ کجا نمی‌رسید چرا که سر و صدای شادی رزمندگان بسیار زیاد بود و صدای من در میان این صداها گم می‌شد اما خوشبختانه این شادی بدون اتفاق ناگواری به پایان رسید.

در روز چهارم خرداد هم عده‌ای از رزمندگان و اهالی شهر خرمشهر به مسجد جامع آمده بودند. عراق این بار از فرصت استفاده کرد تا کمی شیرینی پیروزی عملیات «الی‌بیت‌المقدس» را به کام رزمندگان ایرانی تلخ کند. بنابراین محوطه مسجد جامع شهر خرمشهر را بمباران کرد که بر اثر این بمباران تعدادی از رزمندگان به شهادت رسیدند و برخی هم مجروح شدند.

یکی از کسانی که در این حادثه مجروح شد حجت‌الاسلام نوری بود که ترکشی به ناحیه گردنش اصابت کرد. اما به کمک رزمندگان جان سالم بدر برد. حجت‌الاسلام نوری چند سال بعد امام جمعه شهر خرمشهر شد.

منبع:مشرق