ناگفته های لاریجانی از انتخابات ۸۴

برنامه "شناسنامه" این هفته که همزمان با سالروز رحلت حضرت امام(ره) از شبکه سه سیما پخش شد، به مصاحبه علی لاریجانی، نماینده مردم قم و رئیس مجلس شورای اسلامی با محمد حسین رنجبران اختصاص داشت.

لاریجانی در بخشی از برنامه در پاسخ به این سوال که دو قوه کشور در اختیار برادران لاریجانی است، چه نظری دارید، گفت:نظر خاصی ندارم. دو قوه با دو ملاک جداگانه دارند کار می کنند. اخوی ما وقتی می خواستند حکم ریاست قوه قضاییه را از مقام معظم رهبری دریافت کنند، به رهبری هم عرض کرده بودند که ممکن است در بیرون تلقی های خاصی به وجود بیاید و شاید به مصلحت نباشد اما رهبری فرموده بودند این دو قوه متفاوت از هم است که هر کدام شرایط خاص خود را دارد و ارتباطی با یکدیگر ندارد.

رئیس اسبق صدا و سیما در مورد حضورش در صدا و سیما هم اظهار داشت:من کارم را با رادیو شروع کردم. سال 58 ما در رادیو به صورت روزانه سخنرانی ها را تنظیم می کردیم و کارمان را از آن جا آغاز کردیم. بعد از مدتی آقای طارمی به ریاست مدیریت کل اطلاعات اخبار منصوب شدند. ایشان از من خواستند به قسمت برون مرزی اخبار بروم. یک مدتی آنجا فعالیت کردم و بعد از اینکه آقای عبدالله نوری مدیر اطلاعات اخبار شدند، ایشان از من خواستند به دفتر مرکزی خبر بروم و فعالیت کنم.

وی ادامه داد: اولین رئیس رادیو، تلویزیون من بودم. بعد از تصویب ایجاد شورای سرپرستی صدا و سیما، این شورا من را به عنوان رئیس رادیو، تلویزیون انتخاب کرد و در ایام ریاست جمهوری بنی صدر که اتفاقاً دوران پر مساله ای هم بود، رئیس صدا و سیما بودم. علی رغم اینکه من عضو حزب جمهوری اسلامی نبودم، بنی صدر ما را عضو این حزب می دانست و طوفان درست می کرد. البته اگر عضو این حزب بودم باعث افتخارم بود اما در این حزب عضویت نداشتم و بنی صدر هم همه را با طرح این مساله، متهم به گروه گرایی می کرد.

لاریجانی افزود: هرچه مرحوم شهید بهشتی سعی می کرد فضا را آرام کند و در داخل کشور یک نوع وحدت به وجود بیاید، بنی صدر بازی را بهم می زد و با یک سخنرانی یک بحران جدید ایجاد می کرد. روزهای اولی که مسولیت رادیو تلویزیون را قبول کردم، ما مواد اولیه ای مثل فیلم و... هم نداشتیم. من با آقای نوبری (رئیس وقت بانک مرکزی که توسط بنی صدر منصوب شده بود) این موضوع را در میان گذاشتم و 10 میلیون دلار پول بابت تهیه مواد اولیه کار در خواست کردیم اما ایشان بازی های مختلفی انجام دادند و این پول را پرداخت نکردند. درنهایت از شهید رجایی کمک گرفتیم و از ایشان تقاضای امکانات کردیم که ایشان با کمک های زیادی که انجام دادند باعث شدند فضا آرام شود.

رئیس مجلس ادامه داد:در مورد حرکت زشتی که بنی صدر چهاردهم اسفند در یکی از دانشگاه ها انجام داد، من تحلیلم این بود که این واقعه، همانطور که هست باید برای مردم روشن شود. تلقی مردم از بنی صدر این نبود و چیز دیگری از وی تصور می کردند. زمانی که بنی صدر به ریاست جمهوری رسید، سیاسیون و روحانیون به دو قسم تبدیل شدند. یک عده بودند که واقعاً از بنی صدر حمایت می کردند و می گفتند آدم خوبی است اما یک عده هم بودند که او را شناخته بودند و با او مخالفت می کردند. حزب جمهوری اسلامی یکی از مواردی بود که با شناخت صحبت می کرد و بنی صدر را به خوبی شناخته بود. ما هم او را از نزدیک دیده بودیم و با تفکرات او از پیش از انقلاب آشنا بودیم و موضع مخالفی هم با او داشتیم اما در اولین ملاقاتی که با امام داشتم ایشان فرمودند شما طرفین را مورد توجه قرار دهید. به همین دلیل من نمی توانستم در مورد بنی صدر موضع صریحی اتخاذ کنم اما او چهاردهم اسفند فضا را به طور کلی بهم زد و به همین دلیل من معتقدم بودم باید همه چیز را با مردم در میان بگذاریم.

لاریجانی با بیان اینکه بعضی از مدیران سازمان با پرداختن به این موضوع مخالف بودند، افزود: من خودم در پخش تلویزیون حضور پیدا کردم و گفتم این فیلم باید تا انتها از تلویزیون پخش شود. بعد از پخش این فیلم برای مردم مشخص شد که این شخص چقدر در گفتار و رفتارش دریدگی دارد. بعد از عزل بنی صدر هم من از رادیو تلویزیون بیرون آمدم.

لاریجانی در بخش دیگری از مصاحبه تلویزیونی خود اظهار داشت: سوابقی که در رادیو تلویزیون داشتم در تصمیم رهبری برای انتخاب بنده به عنوان رئیس سازمان صدا و سیما بی تاثیر نبود. من بعد از اینکه از رادیو تلویزیون بیرون آمدم؛ مصادف بود با ایام جنگ و به همین دلیل به سپاه رفتم و بعد از اینکه آقای خاتمی از وزارت ارشاد رفتند، من آمدم و وزیر ارشاد شدم. بعد از دو سال فعالیت در وزارت ارشاد، آقا فرمودند من می خواهم در صدا و سیما تغییر ایجاد کنم، به همین دلیل شما از وزارت ارشاد به صدا و سیما بیا.

رئیس اسبق سازمان صدا و سیما در مورد مهم ترین برنامه و دستاورد دوره حضور در وزارت ارشاد نیز گفت: احساس من این بود که چند گره در وزارت ارشاد وجود دارد. این وزارتخانه نسبت به دیگر وزارتخانه ها کوچک اما با قشر فرهیخته ارتباط و منابع محدودی هم داشت.در آن زمان یک سری تصمیم در وزارت ارشاد گرفته می شد که من متوجه مبنای آن نمی شدم.

رویس مجلس در این زمنیه توضیح داد: مثلاً به خاطر دارم آن موقع ویدئو را ممنوع کرده بودند. من هرچه گشتم و استدلال ها را پرسیدم گفتند بعضی فیلم های بد تولید و به این وسیله پخش می شود! من دیدم این منطق خوبی نیست چون فیلم های خوب هم تولید می شود و می توان از ویدئو در جهت درست استفاده کرد.

وی ادامه داد: این شد که مرکز رسانه های صوتی تصویری تاسیس شد تا محصولات خوب تولید و در اختیار مردم قرار داده شود. آن روزها تعداد زیادی مغازه و فروشگاه هم برای عرضه محصولات فرهنگی تاسیس شد و از این طریق شغل هم ایجاد شد. با برداشتن این ممنوعیت هم تعداد زیادی شغل ایجاد شد و هم دیگر دغدغه ای وجود نداشت.

وی در مورد انگیزه حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 گفت:با انگیزه ریاست جمهوری وارد انتخابات شدم(خنده). آن زمان شرایط مختلفی داشت. بنا بود گروه هایی که اصولگرا نامیده می شوند، جمع شوند و یک نفر را معرفی کنند.

لاریجانی در واکنش به این صحبت که برخی می گویند علت اصلی تشتتی که بین اصولگرایان در آن سال پیش آمد، انتخاب علی لاریجانی از سوی شورای هماهنگی بود، گفت:یک مسائل پشت صحنه وجود دارد و افرادی هستند که نظم سیاسی پیدا نمی کنند، این مشکی است که امروز هم با آن مواجه هستیم. اصولاً هر نظم سیاسی که به وجود می آید معنایش این نیست که هر انتخابی می کند، همه قبول کند. مهم این است که آیا همه آن نظم سیاسی را قبول داشتند یا خیر؟

وی افزود: آقای ناطق نوری رئیس این گروه بود و همه افرادی که می گفتند ما این تصمیم را قبول نداریم، عضو این شورا بودند. این گروه هفت-هشت ماه کار کردند و در نهایت من را به عنوان کاندیدای خود معرفی کردند.

لاریجانی ادامه داد: باید ببینیم آن هایی که تصمیم گرفتند اشکال دارند یا کسانی که این تصمیم را نپذیرفتند؟! پشت صحنه ای وجود داشت که باعث شد این مسائل بهم بخورد. این باعث شد پایه های نظم سیاسی بهم بخورد. جالب است که در بیرون گفتند ما با هم هستیم اما بازهم کار را بهم زدند. وقتی نظم سیاسی بهم بخورد، در ادامه هم کار بهم می خورد. این وضعیت امروز هم وجود دارد. کسانی که نظم سیاسی را نمی پذیرند باید در مقابل رفتار خود پاسخگو باشند.

لاریجانی با بیان اینکه من همه زوایا و پشت صحنه این موضوع را می دانم، گفت: کسی در آنجا مشتاق نبود که حتماً رئیس جمهور شود. اصرار خود ِ همین آقایان بود که می گفتند فلانی بیاید. بعد از بحث ها و مذاکرات زیاد با کاندیداهای متفاوت و درخواست تئوری ها در مورد اقتصاد و سیاست و... نمره دادند و در نهایت گفتند فلانی (لاریجانی) بیشترین نمره را کسب کرده است. اینجا بود که یک عده گفتند ما این را قبول نداریم.

لاریجانی در ادامه برنامه پیرامون دوران دبیری شورای عالی امنیت ملی گفت: جنس مذاکرات من این است که نمی گذارم شکنندگی روابط به وجود بیاید. به هرحال آن ها هم انسان هستند و در هر صورت انسان باید با فرد مقابل خود ارتباط نزدیکی پیدا کند تا بتواند کار خود را پیش ببرد. احساسی که من داشتم این بود که آن ها نسبت به ما تلقی دارند که بین ما و طالبان تفاوتی قائل نیستند. در مذاکره با سولانا یک شب بحث هسته ای را کنار گذاشتیم و از شام تا پاسی از شب راجع به تشیع، نوع فکر ما و مبانی اعتقادی خود با هم صحبت کردیم که اول یکدیگر را بهتر بشناسیم تا بتوانیم با هم بهتر مذاکره کنیم.

لاریجانی افزود:آقای سولانا به من گفتند دوست دارم کتابی در مورد تفکر شیعه مطالعه کنم. این موضوع در مذاکرات خیلی مهم است چون مذاکرات جای اعلام مواضع نیست، مهم این است که مذاکره یک ارتباطی برقرار شود که منجر به یک نوع وحدت شود. در هر صورت اواخر دوران مسولیت من در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، توانستم با آقای سولانا و آقای البرادعی به یک مدالیته مشترک برسیم.

وی همچنین گفت: ما در چهارچوب زمانی مشخص مسائل شش گانه آژانس را حل می کنیم که آقای البرادعی گفتند ما این موضوع را قبول می کنیم.این چند مساله حل شد و آن ها هم برای حل شدن هر مساله ای به ما رونوشت می دادند. در هر صورت من معتقدم انسان باید از روزنه های مشترک استفاده کند و به سمت جلو حرکت نماید.

لاریجانی در ادامه مصاحبه خود در پاسخ به این سوال که علت اصلی استعفا از دبیری شورای عالی امنیت ملی چه بود، اظهار داشت: من حس می کردم یک نوع اختلاف جدی مدیریتی با آقای احمدی نژاد داشتم.اعتقاد دارم مسائل استراتژیک کشور باید حساب شده پیش برود و احتیاج به همگرایی میان همه بخش های مختلف کشور دارد و کارهای لحظه ای نمی تواند صدق کند و برای کشور مشکلاتی ایجاد می کند.

وی افزود: تا یک مدتی تحمل بود و بحث می کردیم اما از یک زمانی به بعد من دیدم به هرحال ایشان رئیس جمهور است و حق دارد و لزومی ندارد که بنده مزاحم ایشان باشم و نمی خواستم حضوری تحمیلی داشته باشم. در واقع سطح من این نبود!