تکیه‌کلام‌های نامزدها چیست؟

سعید جلیلی می‌گوید «ظرفیت»، قالیباف از «به هر حال» زیاد استفاده می‌کند، محسن رضایی در ابتدای هر جمله اش «من» را نگوید کلامش منعقد نمی شود، حداد عادل از «تدبیر» می‌گوید، غرضی سنش را به رخ نامزدهای دیگر می‌کشد و روایت تاریخ می‌کند، گلایه دارد که نامزدها به گذشته برنگردند و برنامه دهند و از قیمت دلار در دوران رضا شاه پهلوی سخن به میان می‌آورد، عارف از کلمات «بحث» و «انشاالله» زیاد استفاده می‌کند و از دانشجویان ستاره دار می‌گوید و ولایتی هم مدام پای امیرکبیر، باقرخان و ستارخان را به مناظرات می‌کشاند.

به گزارش ایسنا به نقل از بهارنیوز، استفاده بیش از حد سعید جلیلی از کلمه ظرفیت و تهدید در اولین مناظره انتخاباتی که مناظره اقتصادی نامزدها هم بود، خودی نشان داد. چنان شد که یکی از سایت‌های خبری در مناظره دوم به شمارش میزان استفاده سعید جلیلی از کلمه ظرفیت روی آورد و در پایان مناظره نوشت که جلیلی در این مناظره ۵۲ بار ظرفیت را به زبان آورده است. جلیلی البته در همایش و نشست‌های تبلیغاتی خودش هم همین کلمه را کم استفاده نمی‌کند. او البته در همایش ها و نشست‌های تبلیغاتی خود هم از این کلمه زیاد استفاده می‌کند، آنجا که در جریان یکی از سفرهای تبلیغاتی اش یکی از مخاطبان از او سوال می‌کند که تیم برای اداره دولت ندارد او جواب می‌دهد که مگر در جبهه ها چگونه ظرفیت ایجاد شد؟ سعید جلیلی از کلمه فرصت هم کم استفاده نمی‌کند. در مناظره فرهنگی که مناظره دوم نامزدها بود، جلیلی بارها از ترکیب تهدید و فرصت استفاده کرد.

محمد غرضی کلیدواژه‌های مختلف دارد. مشخص نیست محمد غرضی با این همه اطلاعات تاریخی چرا در یک مقطع وزیر نفت شده و در مقطع دیگر هم وزیر مخابرات کشور. او در سه مناظره اخیر بیش از ۱۵ بار روایت تاریخی نقل کرد. در مناظره اقتصادی گفت که «ما در ۱۰۰ سال گذشته تولید نداشتیم و اشتغال وقتی سامان پیدا می‌کند که تولید سامان پیدا کند و اشتغال بعد از اینکه محکم جلوی تورم بایستیم تولید می‌شود».

یا در مناظره فرهنگی اشاره می‌کند که «سید علی همدانی در زمان حمله تیمور به کشمیر می‌رود با صومعه مباحثه می‌کند و تمام شرق خاورمیانه را مسلمان می‌کند این توسط دولت انجام نشده من بزرگان را می‌بینم این که توانایی‌های دولت و مسئولیت‌های دولت چیست»، در مناظره سیاسی هم نامزدهای دیگر را رها کرد و خطاب به حیدری مجری برنامه گفت که «آقای حیدری سال ۱۳۲۸ هنگامی که سازمان ملل تاسیس شد در مسجد نو اصفهان، مرحوم حاج میرزا رضا شیرازی به منبر رفت و قانون شورای امنیت را با نامه حضرت امیر به مالک مقایسه کرد و گفت ببینید مردم این منشور سازمان ملل است و این هم مکاتبه حضرت امیر».

غرضی البته روی سن خود و ۱۶ سالی که در این کشور وزارت داشته هم کم تاکید نمی‌کند. او در مناظره سیاسی گفت که در طول این دوره ۱۶ ساله‌ای که ما در دولت بودیم، این کلمه را یاد گرفتیم که سیاست خارجی انعکاس استعداد داخلی است. وی در این مناظره ۲۳ بار از کلمه استعداد داخلی در مناظره سیاسی استفاده کرد. در پشت صحنه مناظرات هم وقتی از او پرسیده می‌شود که ایا برای مناظره سیاسی آماده اید تاکید می‌کند که ۷۲ سال سن دارد و ۱۶ سال در این کشور وزارت داشته است مگر می‌شود آماده نباشد.

محور قرار دادن محسن رضایی، خود را، در مناظره سوم باعث نیش و کنایه دو تن از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری جمهوری هم شد. آنجا که محسن رضایی از مردم صحبت کرد و از نامزدهای دیگر هم خواست که گذشته را رها کنند و به مردم توجه کنند و این سخن حداد عادل را به گلایه واداشت که آقای رضایی طوری صحبت می‌کنند که فقط ایشان به فکر مردم هستند. در جایی که حسن روحانی به رضایی گفت که آقای رضایی با لحنی صحبت می‌کنند که فقط نظرات ایشان درست بوده و اجرا نشده است. محسن رضایی در مناظره سوم در بیش از ۳۰ مورد از ضمیر «من» استفاده کرد.

او هم در مناظره دوم و هم در مناظره سوم، پس از آنکه نقطه نظرات خود را بیان کرد و دیدگاههای دیگران را شنید، پاسخ داد که خوشحالم دیدگاههای من باعث شکل گرفتن این بحث ها شده است. پس از پایان مناظره دوم، وقتی خبرنگاران از تک تک نامزدها درباره اینکه نتیجه مناظرات به نفع چه کسی بود سوال می‌کرد، جملگی اظهار کردند که مردم باید قضاوت کنند. تنها کسی که جمله متفاوتی را بیان کرد رضایی بود که گفت من هیچ کدام از این دوستان را رقیب خود نمی‌دانم، رقیب من گرانی است. رضایی را می‌توان تنها نامزدی دانست که از اقوام مختلف ایران در سخنانش یاد می‌کند.

برای چهره‌ای دانشگاهی مثل محمدرضا عارف طبیعی است که کلیدواژه‌های «دانشجو» در صحبت‌هایش موج بزند اما «نگاه امنیتی» هم به جملات او زیاد راه پیدا می‌کند. از کلمه انشاالله هم زیاد استفاده می‌کند. او رئیس دانشگاه تهران بوده و در تمام مناظراتش از دغدغه دانشجویان صحبت می‌کند و خاطرات دانشگاهی اش را به رخ می‌کشد. معمولا کمی هم عصبانیت در لحن عارف دیده می‌شود.

مدیریت «خسته و بسته» از کلید واژه‌های محمدباقر قالیباف است که در مناظرات هم استفاده کرد. اگرچه او بیشتر این اصلاح را در سفرهای استانی اش به کار می‌برد. در شیراز گفت: آمده‌ام که به« مدیریت خسته و بسته» پایان دهم و خون جدیدی را در رگ‌های کشور جریان دهیم. در زنجان گفت که تحقق حماسه سیاسی با مردم است تا به این دور «خسته و بسته مدیریت » در کشور پایان دهند. در گفت وگوی ویژه خبری هم گفت که برای ادای دین آمدم برای پایان دادن به همین بحث‌هاست که «مدیریت یکنواخت خسته و بسته» که در کشور بوده باید تمام شود. قالیباف البته از تکیه کلام «به هر حال» هم زیاد استفاده می‌کند.در مناظره سوم وقتی که درباره اتفاقات سال ۸۲ کوی دانشگاه با حسن روحانی بحث می‌کرد، پس از هر ۴ یا ۵ کلمه یک بار «به هر حال» را به کار می‌برد.

استفاده از واژه تدبیر در سخنان حداد زیاد است. او یک چهره فرهنگی است. مددجویی او از شاعران و امثال و حکم در مناظرات در نوع خود جالب است. کاری که علی اکبر ولایتی هم هر از گاهی انجام می‌داد و یا نهایتا از روایت‌های تاریخ معاصر استمداد می‌کرد. تاکید حسن روحانی به "کلید" و اینکه حقوقدان است و درس حقوق خوانده است در مناظرات و گفت وگوهای خبری اش کمی زیاد است.