تیر کشیدن پشت لگن تا پاشنه پا، درد سیاتیک است

دردهای سیاتیک، دردهای تیرکشنده‌ای است که در اندام تحتانی و پاها احساس می‌شود که ناشی از فشار روی عصب سیاتیک است.

این فشار در ناحیه ریشه‌های عصب سیاتیک یعنی جایی که عصب از نخاع جدا می‌شود احساس می‌شود ؛ بدین ترتیب که این فشار از بین مهره‌های کمری عبور کرده، فضای داخل لگن را طی می‌کند، از بین عضلات کف لگن خارج می‌شود و در ادامه از پشت ران به طرف پایین حرکت می‌کند.

در هر نقطه‌ای از این مسیر اگر به هر علتی عصب تحت فشار قرار بگیرد دردهای سیاتیک احساس می‌شود.فتق دیسک در ناحیه کمر می‌تواند روی ریشه‌های عصب فشار وارد کند، وجود تومور در داخل ناحیه لگن می‌تواند عصب را تحت تأثیر قرار دهد و همچنین انقباض عضلات کف لگن نیز باعث فشار روی عصب می‌شود.

دردهای تیرکشنده که به پا منتهی می‌شوند و بیماران از آن به حالت برق گرفتگی از پشت لگن تا پاشنه پایا می‌گویند که احساس فرو رفتن میله داغی در ناحیه پا را دارند،حسب اینکه این فشار به چه میزان باشد و کدام قسمت از عصب یا ریشه‌های عصب را درگیر کرده باشد مسیر احساس درد و کیفیت درد می‌تواند متفاوت باشد.

گاهی این درد در پشت ران تا زانو و گاهی هم تا پاشنه پا احساس می‌شود که البته از نظر حسی، اختلال حسی در پوست، پا را نیز به صورت‌های مختلف بروز می‌دهد.

به احساس سوزن سوزن شدن در قسمت‌هایی از پا، احساس گرفتگی و بی‌حسی یا احساس سوزشی مثل ریختن آب جوش بر روی قسمتی از پا، احساس یخ کردگی و سرما در بخشی از پا نیز از جمله علائمی است که حسب میزان فشار روی عصب توسط بیمار احساس می‌شود.

معاینه توسط پزشک متخصص و انجام آزمایش‌های پاراکلینیک‌ مانند MRI‌ یا آزمایش نوار عصب و عضله می‌تواند محل دقیق نقطه‌ای که عصب تحت فشار قرار گرفته است را به پزشک نشان دهد تا درمان به صورت متمرکز بر روی آن نقطه انجام شود و فشار از روی عصب کاسته شود.در مواقعی که فشار روی عصب ریشه وجود دارد مثل مواقعی که فرد دچار فتق دیسک است در بیش از 80 درصد موارد، درمان بدون جراحی انجام می‌پذیرد و حسب میزان فشار، درمان می‌تواند از استراحت نسبی، انجام ورزش‌های خاص در ناحیه کمر ، مصرف داروهای ضد التهاب خوراکی یا تزریقی، انجام فیزیوتراپی و نهایتاً بستری در بیمارستان برای درمان‌های غیر جراحی صورت پذیرد.

در مواقع نادر که بیمار مقاوم به درمان باشد یا علائمی که توسط پزشک دیده می‌شود علائم پیش رونده باشد بیمار باید به تیم جراحی معرفی می‌شود تا با جراحی، فشار از روی ناحیه ریشه عصب برداشته شود.قطعاً این بیماران - چه گروهی که جراحی می‌شوند و چه بیمارانی که بدون جراحی درمان می‌شوند- باید مراقبت‌هایی را برای همیشه در ناحیه کمر داشته باشند.

این دسته از بیماران باید از انجام فعالیت‌هایی که همراه خم شدن به جلو است اجتناب کنند، همچنین از بلند کردن اشیای سنگین، بغل کردن اطفال، بلند کردن صندوق میوه، پالت آب معدنی و امثال آن اجتناب بورزند.

این افراد باید مواظب وزن خود باشند و از چاق شدن بپرهیزند، همچنین در موقع استراحت نیز بر روی شکم نخوابند و از تشک‌هایی که بیش از حد نرم محسوب می‌شوند همانند تشک ابری و فنری یا استفاده از تخت‌های فنری خودداری کنند.استفاده از ورزش‌های تقویت‌کننده عضلات اطراف ستون فقرات و جلوی شکم به طور منظم باید در دستور کار روزانه این افراد باشد همچنین استفاده از ورزش آبی، استخر و شنا هم به این افراد توصیه می‌شود.