دیدگاه عماد افروغ درباره کابینه پیشنهادی

مردان روحانی امروز مشخص شده‌اند و باید منتظر ماند ودید که مجلس که باید عصاره ملت و منتخب ملت باشند چگونه با دولت هماهنگ می‌شود.

آیا همه مردان روحانی از فیلتر مجلس عبور خواهند کرد یا خیر.

در این رابطه با دکتر عماد افروغ، کسی که هم در حوزه فرهنگ دستی بر آتش دارد و هم در حوزه آموزش عالی به واسطه تجربه‌ا‌ش می‌تواند، صاحب نظر باشد گفت‌وگو کردیم.

وی معتقد است که وزیر فرهنگ باید « یک نظریه جدی درباره آزادی داشته باشد و یک آسیب‌شناسی خوبی از آزادی به دست بدهد».

دکتر افروغ همچنین در حوزه آموزش عالی معتقد است دانشگاه نباید به صورت پادگانی اداره شود؛ «در نظام آموزشی نباید با دانشگاه مثل پادگان برخورد کرد».

وی به استقلال دانشگاهها معتقد است. متن گفت وگوی آرمان با این نماینده سابق مجلس را در ادامه می‌خوانید:

این نگرانی وجود دارد که برخی از نمایندگان مجلس تحت تاثیر برخی از لابی ها و فشارهای رسانه ای تندروها به برخی از وزرای پیشنهادی دکتر روحانی رای عدم اعتماد دهند ودولت را در آغاز کار دچار مشکل کنند. تا چه حد این اتفاق را محتمل می‌دانید؟
ما کلا نگران این هستیم که برخی از نمایندگان مجلس تحت تاثیر یکسری از لابی ها، وظایف نمایندگی خود را فراموش کنند.

مهم این است که مجلس با حضور حکیمانه خود نماد واقعی جمهوریت برای این انقلاب باشد.

اتفاقا اگر واقعا مجلس سالم باشد و تحت تاثیر لابی‌ها قرار نگیرد باید منتظر بود که در مورد تک‌تک وزرای پیشنهادی مجلس اظهار نظر کند و برخی از آنها رای اعتماد مجلس را دریافت نکنند.

اما باید اظهار نظرها در مجلس مستند باشد نه از روی حب و بغض های سیاسی و نه از روی اختلافات سلیقه ای و جناحی صحبت کنند و رای و نظرشان بر اساس آن تغییر کند.

مجلس باید نشان دهد که در راس امور است؛ واقعا نمایندگان باید به این موضوع اعتقاد داشته باشند. هر کدام از مواردی که به هر کدام از کاندیداهای دریافت پست وزارت نسبت می‌دهند این فرصت در اختیار وزیر پیشنهادی قرار بگیرد تا از خود دفاع کند، این طورنباید دیده شود که برخی از نمایندگان مجلس به دنبال داد وفریاد ولجن مال کردن شخصیت وزرای پیشنهادی هستند؛ این کار در شأن و جایگاه مجلس نخواهد بود.

نقد یک تفکر با لجن مال کردن شخصیت از طریق زدن اتهام متفاوت است. امیدواریم نمایندگان مجلس به دنبال نقد قاعده مند ومنصفانه وزرا باشند.

یعنی رای اعتماد نگرفتن برخی از وزرا را عادی می‌دانید ؟
اگر واقعا صحبت‌ها و بحث‌ها در مجلس کارشناسی باشد، انتظار این می‌رود که با نقد برنامه‌های وزرای پیشنهادی، برخی از آنها رای نیاورند.

در ابتدای هر دولت، کمتر صدای نقدی به گوش می‌رسد.

باید اجازه بدهیم فضای معقولی شکل بگیرد.

مسئله این است که چند صدا در کشور به گوش برسد؛ درابتدای هر دولتی معمولا فضا این گونه است فقط باید این نقد قاعده‌مند و منصفانه باشد.

وزیر ارشاد سابق یعنی آقای حسینی معتقد بود که حتی اگر شیخ بهایی هم بیاید، کاری از پیش نخواهد برد. وزیر پیشنهادی آینده برای آینده فرهنگ کشور چه برنامه ای باید داشته باشد؟
نه‌تنها شیخ بهایی، ملاصدرا هم بیاید کاری از پیش نخواهد برد، وزیر فرهنگ باید استراتژی و برنامه داشته باشد، مانند برخی از مدیران گذشته باری به هر جهت رفتار نکند.

گام اول در وزارت فرهنگ این است که یک آسیب‌شناسی را از مسائل فرهنگی مطرح کند. وزیر جدید باید فرهنگی و آشنا به مسائل فرهنگی کشور باشد؛ در فعالیت های سیاسی شخص است که موثر است امادر حوزه فرهنگی باید شخص قاعده مند حرکت کند.

فرهنگ با حقیقت سر و کار دارد، با مصلحت سر و کاری ندارد. حتما باید شخص مورد نظربرای تصدی پست وزارت فرهنگ شخصیتی باشد که هویت فرهنگی داشته باشد؛ هویت تاریخی داشته باشد و برای هویت تاریخی کشورش احترام قائل باشد.

به نمادها وهویت تاریخی کشور توجه داشته باشد.

امیدوارم وزیر آینده فرهنگ حالا هرکسی که رای اعتماد از مجلس را می‌گیرد، به این موارد توجه داشته باشد. فرهنگ با مصلحت سازگاری ندارد.

وزیر فرهنگ باید یک انسان فرهنگی با صفات و ویژگی‌هایی باشد که برای فرهنگی بودن یک انسان تعریف می‌‌‌شود. البته با توجه به آسیب‌شناسی فرهنگی سال‌های گذشته فکر می‌کنم وزیر فرهنگ آتی راجع به تعریف معاونتی که مربوط به «آزادی» می‌شود یک نظریه جدی درباره آزادی داشته باشد و یک آسیب‌شناسی خوبی از آزادی به دست بدهد.

من فکر می‌کنم که ما در حوزه آزادی فردی، کماکان مشکل داریم و باید هم فهم دقیقی از این مشکلات داشته وهم فهمی از قانون اساسی داشته باشیم و راه‌هایی برای برون رفت از معضلاتمان و سیاست‌های انقباضی به دست دهیم. مهم ترین حوزه وزیر آینده ارشاد، تعیین معاونت مطبوعاتی است.

شما به عنوان یک فرد دانشگاهی؛ حوزه آموزش عالی کشور را چطور می‌بینید؟ وزیر علوم آینده یا آقای میلی منفرد چطور می‌تواند کاستی های موجود در دانشگاه‌های کشور را برطرف کند ؟
وزیر آموزش عالی باید فهم دقیقی از علم داشته باشد؛ اگر از او پرسیده شود که علم چیست باید بتواند پاسخ دهد که نظرش راجع به علم بومی چیست و راجع به مبانی علم چطور فکر می‌کند. وزیر علوم فقط نباید به دنبال برگزاری کنکور باشد.

دانشگاه نهاد تولید فکر است؛ نهاد تولید فکر در کشور ما نهاد آموزش عالی است که باید بحث رقابت در علم و در دانشگاه‌ها را متوجه باشد. فضای رقابتی باید در کشور فراهم باشد؛ فقط این راه پیشرفت در کشوراست؛ وزیر علوم باید بحث استقلال دانشگاه‌ها را متوجه باشد؛ در نظام آموزشی نباید با دانشگاه مثل پادگان برخورد کرد؛ دانشگاه که پادگان نیست.

دانشگاه جای خودش را دارد پادگان جای خودش را؛ نه این که پادگان جای بدی باشد. بلکه کار علمی در کشور با نظامی گری متفاوت است.

من همیشه معتقد بودم که دانشگاه را نباید پادگانی اداره کرد. در شرایط فعلی با فلسفه علم باید آشنا باشد.

باید درک خوبی از وجهه نرم افزاری علم داشته باشد وهمچنین وزیر علوم آینده حالا می‌خواهد میلی منفرد باشد یا هرکس دیگر باید به وجهه نرم افزاری علم توجه داشته باشد.

درحالت عادی باید نسبت علم با فرهنگ و جامعه واجتماع در نظر گرفته شود.

نباید وزیر علوم تمام دلمشغولی اش مباحث سخت‌افزاری باشد نباید به دنبال بودجه و محاسبات باشد. باید وزیر علوم آینده هر کسی که می‌خواهد باید نسبت به وجهه نرم افزاری علم توجه داشته باشد.

دولت قبل متاسفانه به بحث استقلال دانشگاهها توجهی نداشت؛ بحث تمرکزگرایی را مورد توجه قرار داده بودند.

وزیر علوم آینده باید بداند ماهیت آموزش و علم با تمرکز گرایی سازگاری ندارد.