چرا باید به روحانی اعتماد کرد؟

پارسینه: اقتضای تحولی بنیادین در فضای عمومی کشور برای شدت گیری و جهش در تمامی شاخصهای کلان ،محتاج آن است که ضمن حفظ روحیه نقادی نسبت به عملکردها و جهت گیریهای رئیس جمهوری دکتر روحانی ،همچنان به او در اداره امور کشور اعتماد نکرد.لازمه هر گونه ای از مدیریت ،اعتماد متقابل طرفین بوده و در نبود اعتماد ،هیچ نحوه فعالیت پایداری شکل نخواهد گرفت و فضای یاس و ناامیدی بر کشور حاکم خواهد شد .بحران بی اعتمادی باعث شکل گیری رخوت و سستی در میان توده مریم ،سرخوردگی و پریشانی نخبگان ،به حداقل رسیدن فعالیت مفید و موثر آحاد مردم و بازدهی بسیار پایین نیروی انسانی می شود .با این شرایط ضرورت دارد به دولت مستقر و شخص حسن روحانی اعتماد کرد.اما آیا دکتر روحانی می تاوند اعتماد ما را به خود جلب کرده و روندی رو به رشد برای توسعه کشور به همراه داشته باشد ؟آیا می توان به دکتر روحانی در اداره موفقیت آمیز کشور اعتماد کرد ؟

تبعیت از رهبری

مقام معظم رهبری با توجه به چالشهای بنیادین که ساختارها و زیر ساختارهای کلان نظام را مورد هجمه قرارداده ،در سپردن مناصب بسیار حساس ،کلیدی و کلان نظام که اهمیت راهبردی دارند ،بسیار دقیق و ظریف عمل کرده و صرفا اشخاصی با توانایی مدیریتی استراتژیک را به این مناصب بر می گمارند.

رهبری با نگاهی رو به جلو و رصد معضلات و چالشهای پیش روی نظام ،جهت گیریهای کلی جامعه و کشور را مشخص کرده و به همین منظور در چینش شایسته مناصب مسئولان ،با توجه به عملکردها ،کارایی شخصیتی ،و قابلیتهای ذاتی آنها دقت لازم را مبذول می دارند .

مسئولیتهای حساس و راهبردی نظام نیازمند مدیرانی با ضریب بالای مدیریتی همراه با رفتار سیاسی هوشمند ،در جهت تحقق اهداف عالیه نظام است و در همین راستا است که روند مدیریتی کشور ایجاب می کند ،رهبری نظام با نگاه کلان و جامع خود ،صرفا اشخاصی با تراز مدیریتی عالی را در این مناصب کلان و کلیدی منصوب نماید .

دکتر حسن روحانی از چهره های شاخص و ذی نفوذی محسوب می شود که در سه دهه بعد از انقلاب ،همواره از مهره های کلیدی و مدیران استراتژیک نظام مطرح بوده و توانسته است باهوش ذاتی ،رفع چالشهای پیش رو و مواجهه عقلانی با رویدادها ،همواره اعتماد مسئولان نظام و شخص رهبری انقلاب را به خود جلب نماید .انتصاب روحانی به نمایندگی از رهبر معظم انقلاب اسلامی در سری ترین و با اهمیت ترین نهاد سیاسی -امنیتی کشور یعنی شورای عالی امنیت ملی حاکی از عمق اعتماد رهبری در این مقاطع حساس و این سطح از مدیریت کشور به دکتر روحانی است و ضرورت دارد که ما نیز به تبعیت از رهبری و متناسب با سیاستهای کلی نظام به هوش ،درایت و مدیریت دکتر روحانی در اداره موفق کشور و جهت گیریهای آتی اعتماد نماییم .

سوابق روحانی

در وضعیت بغرنج امروزی ،این مدیریت استراتژیک است که با سوابق کاملا مشخص و تجربه ای کارآمد توانایی به پایان رساندن چالشهای امروزی را دارا بوده و با چرخشهای به موقع وانعطاف پذیریهای مقتضی این دوران گذار را با نگاهی جامع به پایان رساند .سوابق و مسئولیتهای سنگین دکتر روحانی در مناصبی بسیار خطیر نظیر دبیر شورای عالی امنیت ملی ،نائب رئیس مجلس و ریاست کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی ،همراه با نگاه امروزی به مسایل ،دکتر روحانی را در جایگاه مدیری استراتژیک و مهره ای کلیدی و ارزشمند در پیش برد سیاستهای کلان نظام در عرصه داخلی و بین المللی مطرح می نماید .این سوابق ارزشمند و تجارب گرانبها می تواند موجبات اعتماد ما را به دکتر روحانی در اداره موفقیت آمیز کشور فراهم می نماید .

دموکراسی

ساز و کارهای سیستم دموکراسی به گونه ای طراحی شده اند که صرفا اشخاص بتوانند در جایگاه مدیریت نظام اجتماعی قرار بگیرند که قبلا موجبات اعتماد عامه مردم را فراهم کرده باشند .ساختارهای دموکراسی پیشاپیش صلاحیت اشخاص را برای ارتقا در چرخه مدیریتی کشور بررسی کرده و از ورود افراد مجهول الهویه یا با پیشینیه کیفری- قضایی ممانعت به عمل می آورد ،زیرا در این سیستم سیاسی مناسب مدیریتی و سیاسی کشور با رای آحاد جامعه مبتنی بر شناسایی قبلی و اعتماد متقابل جابه جا می شوند ،و در نبود آشنایی قبلی و عدم اعتماد متقابل ،هیچ شخصی نخواهد توانست وارد مناسب مدیریتی و سیاسی دموکراسی شود .در واقع دموکراسی به سان سیستمی هوشمند عمل کرده که در آن تمام جهت گیریها و سوابق اشخاص بررسی شده و توده مردم در یک تصمیم آگاهانه و با خرد جمعی افراد مورداعتماد را وارد چرخه مناصب مدیریتی کشور می کنند.چنانچه هریک از مدیران دولتی نتوانند در ادامه مسئولیت خود ،همچنان اعتماد مردم را به همراه داشته باشند ،به تدریج و در یک فرآیند سیاسی از ادامه مسئولیت خود بازداشته شده و در عمل ناگزیر به کناره گیری از مناصب خود می شوند .

دمکراسی سناریویی ساده اما در عمل کارآمد برای پیش گیری از خود سری و خود رایی دولتمردان و اعمال غیر مسئولانه قدرت در قبال مردم بوده و ذاتا مانع از شکل گیری بی اعتمادی و رابطه سرد میان حاکمیت شوند .با این اوصاف دولتمردان موظف هستند خود را با سنجه مردم سنجیده و سعی در جلب اعتماد آنان و اجتناب از هر گونه تنش میان خود و توده مردم بنمایند .از آنجا که سیستم سیاسی در کشور ما مبتنی بر ساز و کارهای دموکراتیک است در نتیجه هریک از مسئولان سیاسی و بخصوص دکتر روحانی در جایگاه ریاست جمهوری موظف به جلب رضایت و اعتماد توده مردم در هر یک از عملکردهای خود بوده و در صورت سلب اعتماد از روحانی ،در یک فرآیند دموکراسی و به تدریج از صحنه سیاست طرد خواهد شد .نتیجه آنکه چرخه دموکراسی معیاری شایسته برای اعتماد ما به دکتر روحانی در روند موفقیت آمیز اداره کشور است .

اعتماد به رای مردم

بی تردید توده مردم با تمام طبقات ،اصناف و افشار متنوع خود ،از انجا که در متن واقعیت عینی و ملموس به سر می برند ،بهترین داور برای چگونگی برون رفت از معضلات پیچیده و روزافزون خود می باشند . سخنرانیهای تبلیغاتی ،مستندهای انتخاباتی و بالاتر از همه مناظره های نامزدها که در معرض دید و قضاوت افکار عمومی قرار گرفتند ،عموم مردم را در انتخاب بهترین کاندیدابا توجه سوابق کاری و برنامه های ارائه شده یاری نموده اند .با توجه به همین شرایط بود که ستاد انتخاباتی دکتر روحانی توانست با رصد کردن معضلات جامعه و ارائه راهکارهای لازم در جهت رفع این معضلات ،عامه مردم را با خود همراه کرده و دکتر روحانی را در مسند ریاست جمهوری بنشانند .انتخاب و رای مردم به روحانی پس از رقابت فشرده کاندیداها از با اهمیت ترین فاکتورهای اعتماد به روحانی محسوب می شود زیرا مردم در شرایط عینی تری معضلات خود را درک کرده و راهکار برون رفت خود را از آن نیز بهتر دانسته و با توجه به این شرایط نامزد موردنظر خود را تشخیص می دهند .ما نیز ضرورت دارد به تبعیت از انتخاب و رای مردم به روحانی برای اداره موفقیت آمیز کشور اعتماد کرده و او را در به سرانجام رساندن این وظیفه خطیر یاری کنیم .

اعتماد بین المللی

دکتر روحانی در سابقه مسئولیتی خود و در مناسبات بین المللی چهره ای صلح طلب و واقع گرا مبتنی بر تعامل و درک متقابل از خود به نمایش گذاشته و با درایت و تیزهوشی خود توانسته است اعتماد منطقه ای و بین المللی را به خود جلب نماید .او همچنین توانسته است با چرخش به موقع رفتار سیاسی خود در مواقع لزوم و با به کارگیری روشهای پیش گیرانه مبتنی بر راه حل های نرم ،پیش از شکل گیری و گسترش بحرانها ،کشور را از مخمصه های غیر ضرور گذرانده و از امنیتی شدن فضای بین المللی بر علیه ما جلوگیری به عمل آورد .اینک و با در اختیار گرفتن پست ریاست جمهوری ،روحانی می تواند با توجه به پیشینه صلح طلبانه و وجهه نظر مسالمت آمیزی که از خود در سیاست خارجی به نمایش گذاشته ،و با به کارگیری ظرفیتهای دیپلماسی و خرد جمعی کشور را از چالشهای هسته ای گذرانده و موجبات ثبات سیاسی ،اجتماعی و اقتصادی کشور را فراهم کند .جایگاه روحانی در روابط بین الملل ،همراه با اعتماد جامعه جهانی به او ،با توجه به رویکردهای مسالمت جویانه وی ،می تواند اعتماد ما را به خود در ارایه روشی مناسب برای اداره موفقیت آمیز کشور به خود جلب کند .

یادداشت ارسالی علی محمدی