نیکی کریمی: من یک بازیگر عروسکی نیستم

نیکی کریمی در بخشی از تازه ترین گفت‌وگویش با تاکید بر تمایلش برای شکستن قالب بازیگر یک بعدی و چهره محور از اولین روزهای ورودش به دنیای سینما به «ایران» گفته است: روزهای ضبط فیلم «سارا» خوشحال می‌شدم که آقای معیریان یک چیزی حدود دوساعت چین و چروک با چسب و لاتکس روی صورتم ایجاد می‌کرد. یا آقای مهرجویی در لحظه‌های آخری که می‌خواستند پلان را بگیرند می‌آمد و با یک شانه،ابروهایم را رو به پایین می‌کشید تا به خستگی ظاهری زنی که باید کارآکتر آن را بازی می‌کردم، نزدیک ترشوم.

دوست نداشتم «بازیگری عروسکی» شناخته شوم
وی در ادامه افزده است : همیشه از این‌که بازیگری باشم که جامعه با تصویرم مرا در ذهن داشته باشد، فراری بودم، دوست داشتم پردازش به نقش هایم مرا در سینما مورد توجه قرار دهد. قبل از ورود به سینما کتاب زیاد خوانده بودم، مسیر طی شده در سینمای جهان را مطالعه کرده بودم، می‌دانستم صرفاً ورود یک بازیگر به سینما اصل نیست، بقای مناسب او در دنیای سینما اهمیت دارد. تنها با یک چهره مناسب نمی‌توان تا مدت‌ها باقی ماند. دوست نداشتم «بازیگری عروسکی » شناخته شوم، تمایلم این بود، مردم با فیلم‌هایی که بازی کردم و نقش‌هایی که به تصویر کشیدم، تفکرم را بشناسند.

تا یکسال توان دیدن 5دقیقه آخر فیلم را نداشتم
این بازیگر همچنین در پاسخ به این سوال که آیا از جنس بازیگرانی است که تا مدت‌ها بعد از پایان روزها فیلمبرداری در دنیای کارآکتر خلق شده خود باقی می‌ماند توضیح داده است : فیلم‌های زیادی بوده که اینطور بوده است. «من همسرش هستم»،«سه زن» وتئائری که آخرین بار بازی کردم«شام با دوستان»،«دیوانه از قفس پرید»،«روانی» و «تختی» از جمله آن آثار بود. البته به مرور یاد می‌گیری که سریع‌تر از فضای نقش خارج شوی. شاید باورتان نشود من با فیلم «دوزن» جشنواره‌های زیادی رفتم ولی تا یکسال توان دیدن 5دقیقه آخر فیلم را نداشتم. به خاطراین‌که ما دوروز برای ضبط این پلان کار می‌کردیم و من گفته بودم در این دوروزهیچ کس با من حرف نزند،یادم می‌آید بعضی عوامل فیلم خیلی برایشان جا نمی‌افتاد که چرا، ولی می‌دانم اگر من آن تمرکز دو روزه برای رسیدن به فضای پلان پایانی فیلم را انجام نداده بودم، نتیجه آنگونه که شد، نمی‌شد.