.svg)
پشت پرده جلسات رای اعتماد از زبان کاظم جلالی
کاظم جلالی، دبیرکل فراکسیون رهروان ولایت و از نمایندگان نزدیک به رئیس مجلس، نکات جدیدی از جلسات رای اعتماد و رایزنی‌های پشت پرده آن، رسانه‌ای کرده است.
به گزارش پارسینه، جلالی در این مصاحبه همچنین در خصوص مسائلی همچون رابطه نزدیکش با علی لاریجانی، درگیری لفظی‌اش با حمید رسایی در صحن مجلس و مسائل جاری مجلس از جمله احتمال تشکیل فراکسیون حامی دولت اظهار نظر کرده است.
گزیده‌ای از این مصاحبه که با روزنامه جام جم انجام شده را در ادامه می‌خوانید
- در بحث رای اعتماد رایزنی ویژه ای با آقای دکتر لاریجانی نداشتیم که مثلا من کجا صحبت کنم یا چگونه صحبت کنم. ضمن این که هیچ کدام از ما دو نفر با صددرصد کابینه موافق نبودیم.
- ما امروز با دولتی مواجه هستیم که می دانیم رئیس اش پیش از انتخابات در داخل مجلس به عنوان نامزد دارای پایگاه آنچنانی نبود. مثلا آقای دکتر روحانی حتی برای جلسات مجلس هم دعوت نشد، در حالی بقیه نامزدها بجز آقای غرضی همه دعوت شدند.
- صحبت دیگری هم که (در جلسات رای اعتماد) داشتم در پاسخ به یکی از نماینده ها بود، بالاخره ایشان جمله‌ای را مطرح کرده بودند که از لحاظ تاریخی، جمله بسیار بدی بود و من باید حتما جوابش را می دادم. خیلی هم تلاش کردم که تندی جواب را بگیرم، چرا که حرف ها و مسائل دیگری هم بود که می توانست در آنجا مطرح شود...اگر کسی باشد که استخراج کند از ابتدای مجلس تا کنون من چند تذکر داده ام و در مجموع چقدر وقت داشته ام و بعد حاصل را با صحبت های همین دوستان مقایسه کند، آن وقت معلوم می شود که چه کسی فرصت بیشتری در اختیار داشته است.
- دولت (برای رای اعتماد) واقعا هیچ رایزنی خاصی با فراکسیون های مجلس نداشت ... با بنده هم هیچ رایزنی خاصی صورت نگرفته بود، در مورد آقای لاریجانی هم از صحبت هایی که داشتند این طور برمی آمد که با ایشان هم رایزنی آنچنانی صورت نگرفته، این که حالا با دیگران رایزنی هایی شده بود یا خیر را واقعا نمی دانم.
- یکی دو هفته بعد از انتخابات، یعنی روز قبل از آن که آقای دکتر روحانی در جلسه افطار غیررسمی مجلس شرکت کند با من تماس گرفتند و من به دیدار ایشان رفتم، اما بحثی در مورد کابینه نشد. بیشتر مباحث درباره خود مجلس و فضای کلی حاکم بر آن متمرکز بود. به جز این دیدار هم بنده هیچ صحبت یا جلسه ای با رئیس جمهور نداشتم، با کابینه هم مثل همه از طریق رسانه ها آشنا شدم. یعنی اطلاعات ما هم محدود به همین گمانه زنی هایی بود که در رسانه ها منتشر می شد.
- درباره آقایان سلطانی فر و میلی منفرد، از همان ابتدا در مجلس تردیدهایی وجود داشت. برداشت خود ما این بود که رای آوردن این دو بزرگوار مشکل است. حتی من در حاشیه مجلس به آقای روحانی هم گفتم که شما آمادگی افتادن دو نفر را داشته باشید.
- وقتی من خبر حضور ایشان (رحمانی فضلی) در کابینه به عنوان کاندیدای وزارت کشور را شنیدم، اولین واکنشم این بود که این اتفاق به نفع آقای دکتر لاریجانی نیست. چراکه خیلی ها ممکن است تصور کنند مثلا دکتر برای ایشان رایزنی کرده است. آقای دکتر لاریجانی هم به خود بنده گفتند: «بیننا و بین الله» من هیچ اطلاعی از رایزنی آقای روحانی با آقای رحمانی فضلی برای پست وزارت کشور نداشتم. خود آقای رحمانی فضلی هم بعدها در جلسه فراکسیون رهروان ولایت گفت پس برگزاری سه جلسه با آقای روحانی و پس از رسیدن به جمع بندی، آقای لاریجانی را در جریان گذاشته است.
- برای موافقت با کابینه حدود 140 نفر نام نویسی کرده بودند، اما برای مخالفت حدود 20 نفر. طبیعی است که ایجاد هماهنگی بین 140نفر سخت تر از هماهنگ کردن 20 نفر است. ضمن این که بالاخره همه نمایندگان مجلس خودشان را صاحب صلاحیت می دانند، خیلی از آنها وقتی برای نطقی ثبت نام می کنند، اگر از آنها خواهش شود که وقت شان را به برادر دیگری بدهند، نمی پذیرند و بعضی ها هم احساس می کنند، به آنها توهین شده است.
- تشکیل چنین فراکسیونی (فراکسیون حامیان دولت) حتما به ضرر دولت است. چون امروز وقتی یک فراکسیون اکثریت در مجلس تلاش می کند به دولت کمک کند، چه دلیلی دارد که دولت بیاید یک فراکسیون اقلیت برای حمایت از خودش تشکیل دهد؟ ... این هم معلوم است که اگر فراکسیونی تحت عنوان حامیان دولت به وجود بیاید، طبیعتا دو فراکسیون اصولگرا به هم نزدیک تر می شوند.
- دکتر لاریجانی هم ( با اینکه من معاون سیاسی وزیر کشور شوم) شدیدا مخالف بودند و اظهارنظر توام با لطفی هم که داشتند این بود «اگر هم قرار باشد به دولت بروید، باید جایگاه دیگری باشد، نه در سطح و جایگاهی مثل معاون وزیر...»
به گزارش پارسینه، جلالی در این مصاحبه همچنین در خصوص مسائلی همچون رابطه نزدیکش با علی لاریجانی، درگیری لفظی‌اش با حمید رسایی در صحن مجلس و مسائل جاری مجلس از جمله احتمال تشکیل فراکسیون حامی دولت اظهار نظر کرده است.
گزیده‌ای از این مصاحبه که با روزنامه جام جم انجام شده را در ادامه می‌خوانید
- در بحث رای اعتماد رایزنی ویژه ای با آقای دکتر لاریجانی نداشتیم که مثلا من کجا صحبت کنم یا چگونه صحبت کنم. ضمن این که هیچ کدام از ما دو نفر با صددرصد کابینه موافق نبودیم.
- ما امروز با دولتی مواجه هستیم که می دانیم رئیس اش پیش از انتخابات در داخل مجلس به عنوان نامزد دارای پایگاه آنچنانی نبود. مثلا آقای دکتر روحانی حتی برای جلسات مجلس هم دعوت نشد، در حالی بقیه نامزدها بجز آقای غرضی همه دعوت شدند.
- صحبت دیگری هم که (در جلسات رای اعتماد) داشتم در پاسخ به یکی از نماینده ها بود، بالاخره ایشان جمله‌ای را مطرح کرده بودند که از لحاظ تاریخی، جمله بسیار بدی بود و من باید حتما جوابش را می دادم. خیلی هم تلاش کردم که تندی جواب را بگیرم، چرا که حرف ها و مسائل دیگری هم بود که می توانست در آنجا مطرح شود...اگر کسی باشد که استخراج کند از ابتدای مجلس تا کنون من چند تذکر داده ام و در مجموع چقدر وقت داشته ام و بعد حاصل را با صحبت های همین دوستان مقایسه کند، آن وقت معلوم می شود که چه کسی فرصت بیشتری در اختیار داشته است.
- دولت (برای رای اعتماد) واقعا هیچ رایزنی خاصی با فراکسیون های مجلس نداشت ... با بنده هم هیچ رایزنی خاصی صورت نگرفته بود، در مورد آقای لاریجانی هم از صحبت هایی که داشتند این طور برمی آمد که با ایشان هم رایزنی آنچنانی صورت نگرفته، این که حالا با دیگران رایزنی هایی شده بود یا خیر را واقعا نمی دانم.
- یکی دو هفته بعد از انتخابات، یعنی روز قبل از آن که آقای دکتر روحانی در جلسه افطار غیررسمی مجلس شرکت کند با من تماس گرفتند و من به دیدار ایشان رفتم، اما بحثی در مورد کابینه نشد. بیشتر مباحث درباره خود مجلس و فضای کلی حاکم بر آن متمرکز بود. به جز این دیدار هم بنده هیچ صحبت یا جلسه ای با رئیس جمهور نداشتم، با کابینه هم مثل همه از طریق رسانه ها آشنا شدم. یعنی اطلاعات ما هم محدود به همین گمانه زنی هایی بود که در رسانه ها منتشر می شد.
- درباره آقایان سلطانی فر و میلی منفرد، از همان ابتدا در مجلس تردیدهایی وجود داشت. برداشت خود ما این بود که رای آوردن این دو بزرگوار مشکل است. حتی من در حاشیه مجلس به آقای روحانی هم گفتم که شما آمادگی افتادن دو نفر را داشته باشید.
- وقتی من خبر حضور ایشان (رحمانی فضلی) در کابینه به عنوان کاندیدای وزارت کشور را شنیدم، اولین واکنشم این بود که این اتفاق به نفع آقای دکتر لاریجانی نیست. چراکه خیلی ها ممکن است تصور کنند مثلا دکتر برای ایشان رایزنی کرده است. آقای دکتر لاریجانی هم به خود بنده گفتند: «بیننا و بین الله» من هیچ اطلاعی از رایزنی آقای روحانی با آقای رحمانی فضلی برای پست وزارت کشور نداشتم. خود آقای رحمانی فضلی هم بعدها در جلسه فراکسیون رهروان ولایت گفت پس برگزاری سه جلسه با آقای روحانی و پس از رسیدن به جمع بندی، آقای لاریجانی را در جریان گذاشته است.
- برای موافقت با کابینه حدود 140 نفر نام نویسی کرده بودند، اما برای مخالفت حدود 20 نفر. طبیعی است که ایجاد هماهنگی بین 140نفر سخت تر از هماهنگ کردن 20 نفر است. ضمن این که بالاخره همه نمایندگان مجلس خودشان را صاحب صلاحیت می دانند، خیلی از آنها وقتی برای نطقی ثبت نام می کنند، اگر از آنها خواهش شود که وقت شان را به برادر دیگری بدهند، نمی پذیرند و بعضی ها هم احساس می کنند، به آنها توهین شده است.
- تشکیل چنین فراکسیونی (فراکسیون حامیان دولت) حتما به ضرر دولت است. چون امروز وقتی یک فراکسیون اکثریت در مجلس تلاش می کند به دولت کمک کند، چه دلیلی دارد که دولت بیاید یک فراکسیون اقلیت برای حمایت از خودش تشکیل دهد؟ ... این هم معلوم است که اگر فراکسیونی تحت عنوان حامیان دولت به وجود بیاید، طبیعتا دو فراکسیون اصولگرا به هم نزدیک تر می شوند.
- دکتر لاریجانی هم ( با اینکه من معاون سیاسی وزیر کشور شوم) شدیدا مخالف بودند و اظهارنظر توام با لطفی هم که داشتند این بود «اگر هم قرار باشد به دولت بروید، باید جایگاه دیگری باشد، نه در سطح و جایگاهی مثل معاون وزیر...»
ارسال نظر