انتقاد یک فعال حزب اللهی به یادداشت های حسین قدیانی

محسن مهدیان در صفحه شخصی خود در گوگل پلاس نوشت: دوستان شکایت شورای امنیت ملی از یک روزنامه نگار را بهانه کرده اند و علیه قانون تاخته اند. بدتر اینکه برای توجیه خبط و خطایشان، مصوبات شورای امنیت را هم دو بخش کرده اند و بخشی را با امضای رهبری و بخش دیگر را با امضای دبیرخانه دانستند که قابل سرپیچی و کمپین اعتراضی راه انداختن است.

دوستان ظاهرن تنها قانونی را قانون می دانند که ممهور به مهر و نشان رهبری باشد. حرفی بزنید که بتوانید پای آن بایستید.

دبیرخانه شورای امنیت ملی در موضوعاتی وارد می شود که قرار است وحدت رویه باشد. برخی به اسم آزادی حزب اللهی ها، مصوبه شورای امنیت ملی را اجرا نمی کنند. وقتی مصوبه کرسنت اجرا نمی شود چه انتظاری است که مصوبه منع رسانه ای شدن سران فتنه اجرا شود؟

شاید دولت بعد از آن شما باشد. طوری استدلال کنید که فردا به زحمت نیافتید. :)

اشکال موسوی و رهنورد این نبود که مصوبه ممضی به امضای رهبری را اجرا نکردند. مشکل این بود که به قانون تن ندادند.

از قانون دفاع کنید. میثاق ملی انقلاب قانون است و نه حتا ژنو.

به یکی دوتا از مطالب روزنامه نگار متهم سر زده مراجعه کردم. غلو و توهین مشمئز کننده موج می زند. برای مخاطب خاص می نویسم که اهل خبرند و نظر رهبری برایشان مهم است. حقیقتن این توافقنامه دهها پله از جام زهر بدتر بود؟ عبارت "لبو فروش بی سواد هم چنین توافقنامه ای را امضا نمی کند " پی گیری نظر رهبری است؟ یا اینکه دیپلمات ها را باید پای تخته سیاه نشاند تا نروند مملکت را به باد بدهند حزب اللهی گری است؟

پ.ن:کسانی که فضای جریان حزب اللهی را با هیجان و احساسات مدیریت می کنند خیانت بزرگی می کنند که چوبش را سر بزنگاه ها می خورند. بماند.