الکسا؛ محتوا فدای کلیک!

شفقنا رسانه- مریم پیمان: در سال های گذشته رسم بود برای انتخاب رسانه و خبرگزاری برتر، منتقدان و بزرگان رسانه گرد هم جمع می شدند و از میان ده ها خبرگزاری ریز و درشت یکی را برمی گزیدند و جایزه ای به مدیران رسانه و خبرنگاران می دادند. رسم خوبی بود و البته گاهی منتقدان به روابط میان برگزیدگان و هیات داوران اشاره کرده و گله می کردند. اما این روزها داستان دیگری برای برتر بودن در میان خبرگزاری ها و سایت ها رایج شده است. معیاری که شاید خودش نیز نداند بر اساس چه و که عمل می کند. سایت الکسا در حالی مرجع ارزش گذاری سایت ها و صفحات فضای مجازی شده است که از رقیب خود یعنی گوگل انلتیک بسیار شناخته شده تر و پرکاربردتر است.

سایت های تعیین رتبه چنان مرجعیت و اهمیتی در میان ما پیدا کرده اند که افزایش و کاهش رتبه سایت ها در آنها بیم و امید دست اندرکاران رسانه شده است. حتی برخی از مدیران رسانه ها محتوا را رها کردند و به دنبال بالا بردن رتبه سایت هستند. آنها هزینه تولید را کم کردند و به بودجه بخش های فنی افزودند. استفاده از کلید واژه های خاص، ارسال نشانی صفحه به ایمیل های کاربران و ... راه های شناخته شده و پر مصرف تلاش گران بالا رفتن از نردبان رنکینگ الکساست. بازار مکاره نرم افزارهای ارتقاء رتبه هم به این داستان اضافه کنید که این روزها مدیران سایت ها را مبهوت و سردرگم کرده است.

ادعای مدیران و تحلیل گران سایت الکسا داشتن معیارهای فنی برای رتبه بندی علاوه بر میزان بازدیدکننده است. معیارهایی مانند داشتن گرافیک و نرم افزارهای اصلی نوشتن سایت ها. این معیارها را در گفت و گوهایشان با رسانه ها و در بخش معرفی سایت الکسا مطرح کردند.

اما در این بین آنچه برای کاربران مشخص است تعداد بازدیدهای کاربران از سایت است و بس و شاهد مثال آن نیز سایت ثبت نام یارانه نقدی یعنی رفاهی است. شب گذشته الکسا این سایت را در رتبه 156 در ایران نشان می داد و پیش از ظهر امروز آن را در رتبه 35 کشور قرار داده است و نباید شگفت زده شویم که این روزها خبر رتبه زیر دهم آن را بشنویم. البته شاید جای گوگل را در رتبه یک هم بگیرد.

معیارهای الکسا مشخص نیست اما آنچه برای هر اهل رسانه ای از روز اختراع نخستین رسانه ها مبرهن بوده و هست؛ اهمیت مخاطب است. داشتن مخاطبی که چشم و گوشش را به رسانه شما بدهد مهم ترین عنصری است که به دنبال آن هستید و هستیم زیرا می دانیم یک ارتباط تنها زمانی برقرار می شود که منبع پیام نه تنها پیام و حرفی برای گفتن داشته باشد بلکه مخاطب و گوش و چشمی هم برای دریافت به دست آورد. بماند که هر رسانه ای باید مخاظبش را بشناسد و بر اساس نیاز او محتوا تولید کند و اشتراک معانی در پیام میان دو سوی ارتباط میزان موفقیت آن را تعیین می کند.