.svg)
با کودکانی که دائم باج می گیرند چه باید کرد؟
پارسینه: باجگیران کوچک شوق داشتن اسباب بازی های گران قیمت را بصورت وسوسه انگیزی از طریق رسانه ها در بچه ها ایجاد می کنند بطوریکه بچه با دهان باز به آنها نگاه کرده و شیفته و فریفته آنها می شود بطوریکه بعد از پنج دقیقه شروع به بهانه گیری کرده و سرانجام پدر بیچاره را مجبور به خرید می کنند.
اسباب بازی
پس از اینکه کودک اسباب بازی ایده آل خود را بدست آورد، تازه پدر و مادر هردو احساس می کنند که تحت فشار مالی قرار گرفته اند. و حتی خودشان را مقصر و گناهکار می دانند که چرا خود را اسیر خودخواهی فرزندشان نمودند. ممکن است عده ای برایشان این سوال پیش آید که چرا ما باید به فرزندمان پاسخ منفی بدهیم و چرا نبایستی بگذاریم که وی از هدایای والدینش لذت ببرد؟ در پاسخ باید اذعان نمود که نباید منکر این شد که لزومی ندارد کودک به همه آرزوهایش برسد ولی در عین حال بچه های بسیاری هستند که بر اثر خواهش های نفسانی و سرکش بیش از اندازه، موجب ضرر و زیان خود و خانواده شان می شوند.
می گویند خوشبختی و سعادت، اخلاق نیک را بیشتر از بدبختی و مصیبت برای انسان به ارمغان می آورد. اما باید دانست که روحیه قدرشناسی و سپاسگزاری از آن کسی است که با محرومیت آشنا باشد. درکودکی که استحقاق بدست آوردن برخی چیزها را ندارد اما چون می داند بلافاصله با مطرح کردن نیازش بدون زحمت به آن دست می یابد، آن صفت سپاسگزاری و قدر دانی که هر کودکی به هنگام برآورده شدن نیازش باید داشته باشد را نخواهد داشت. در واقع پدر و مادر با مهیا کردن و در اختیار گذاشتن همه آن چیزی را که کودک می خواهد، او را فریب داده اند.
انسان هنگامی از غذا لذت می برد که واقعا به آن نیاز داشته باشد و اگر چنین احتیاجی نباشد لذتی هم وجود نخواهد داشت. برای فردی که از تشنگی می میرد، یک لیوان آب از طلا هم با ارزشتر است. پس در اینجا بررسی و مقایسه ما در مورد بچه ها واضح و روشن گردید.
اگر به فرزندمان اجازه ندهیم هرگز چیزی از ما بخواهد، او با گرفتن آن شیء هیچگاه خوشحال نشده و لذتی هم نمی برد. اگر قبل از اینکه بتواند راه برود برایش سه چرخه بخریم و همچنین اینکه بتواند سوار آن شود یک دوچرخه برایش تهیه کنیم و قبل از فراگرفتن فن رانندگی برایش ماشین بخریم و قبل از اینکه قدر و ارزش پول را بداند یک انگشتر الماس به او بدهیم، او این هدایا را با اندک لذتی قبول می کند و با تصاحب آنها کمتر قدردانی می نماید. این چنین بچه ایی هرگز شانس آن را نخواهد داشت تا آرزوی چیزی را کرده و شب ها خواب آن را ببیند و در هنگام روز نقشه بدست آوردن آن را بکشد. بنابراین اجازه دهید فرزندتان طعم این محرومیت موقت را بچشد، زیرا هم یک تجربه است و هم هزینه کمتری برایتان دارد. وقتی پدر یا مادر برای تایید گفته خود مجبور است وعده بدهد، یعنی دارد اقرار می کند که گفته (وعده داده نشده اش ) اعتبار ندارد و قابل اعتماد نیست
حال دو نمونه از مواردی که ممکن است رابطه والد و فرزندی را به رابطه دادو ستدی تبدیل کند اشاره می کنیم:
رشوه ها
استدلال (اگر- آن وقت) نوعی از برخورد هم هست که در آن، بطور آشکار به کودک گفته می شود که اگر کاری را انجام بدهد یا ندهد، آن وقت به او پاداش خواهند داد. «اگر با برادر کوچکت خوب باشی، آن وقت تو را به سینما خواهم برد.» یا «اگر بسترت را خیس نکنی، آن وقت من هم در عید یک دوچرخه برایت خواهم خرید.»
این طرز برخورد ممکن است کودک را گاهی برای رسیدن به اهداف فوری و کوتاه مدت تحریک کند. اما به ندرت اتفاق می افتد که این نوع برخورد کودک را به سوی تلاش های پیگیر و طولانی مدت سوق دهد. گفتار ما به او می فهماند که ما به توانایی او برای تغییر یافتن و بهتر شدن شک داریم. « اگر تو دیگر بسترت را خیس نکنی«، یعنی اینکه ما گمان نمی کنیم که تو بتوانی بسترت را خیس نکنی.
وعده ها
به کودکان نه باید وعده داد و نه از آنها وعده گرفت. به این دلیل که روابط ما با فرزندانمان بایستی بر اساس اعتماد و اطمینان باشد. وقتی پدر یا مادر برای تایید گفته خود مجبور است وعده بدهد، یعنی دارد اقرار می کند که گفته (وعده داده نشده اش) اعتبار ندارد و قابل اعتماد نیست. وعده ها باعث می شوند که توقعات غیر واقعی در کودکان بوجود بیاید.
وقتی به کودک وعده داده می شود که او را به باغ وحش ببرند، او آن وعده را یک تعهد بحساب می آورد و فکر می کند که براساس این تعهد در روز موعود نه باران خواهد بارید، نه اتومبیل عیب و ایرادی پیدا خواهد کرد و نه او مریض خواهد شد. و از آنجا که زندگی سرشار از حوادث غیر منتظره است، کودکان احساس خواهند کرد که به آنها خیانت شده و متقاعد خواهند شد که به والدین نمی توان اعتماد کرد.
نباید از کودکان وعده گرفت که در آینده رفتاری خوب داشته باشند یا رفتار بدشان را اصلاح کنند. وقتی کودک وعده ای نا خواسته می دهد، در واقع چکی بانکی می کشد که در آن بانک اصلا حساب ندارد.
منبع:آموزک
سلام بز سایت محترم پارسینه و کاربران عزیز و گرامی بعد از یک هفته و نیم غیبت در جمع ذوستان از امروز در میان شما خواهم بود با مطلب جدید ذیل :
15 تکنيک آموزشي مديريت مالي براي کودکان
معرفي پول به کودکان پول تمام انسان ها را - چه کودک و چه بزرگسال - در موقعيتي قرار مي دهد که نياز به تصميم گيري و انتخاب پيدا مي کنند. آموزش، تشويق، و توانا ساختن کودکان در نحوه خرج کردن پول، آنها را قادر مي سازد تا بهتر بتوانند درآمدهاي خود را در آينده پس انداز کنند و قسمت اعظمي از دارايي هاي خود را در آن زمان ذخيره سازند. اگر کودکان به طور مکرر در تصميم هاي روزانه ي خود خرج کردن پول هايشان را انتخاب کنند، اين امر در آينده ي مالي و اقتصادي آنها نيز تاثير منفي مي گذارد. در اين قسمت قصد داريم تا شما را با 15 شيوه ي ساده اما کارامد آشنا کنيم که به واسطه ي آن بتوانيد مديريت مالي را به فرزندان خود آموزش دهيد.1- به محض اينکه کودکان شمارش را ياد گرفتند، پول را به آنها معرفي کنيد. نقش فعالي در فراهم کردن اطلاعات براي آنها داشته باشيد. مشاهده و تکرار، دونمونه از راههاي مهمي هستند که کودکان به واسطه ي آنها مي توانند چيزهاي زيادي ياد بگيرند. 2- با کودکان در مورد ارزش هايي که شخصاً براي پول قائل مي شويد، صحبت کنيد. به بچه ها بگوييد که چگونه مي توانند پول هايشان را پس انداز کنند و از اين مهمتر به آنها آموزش دهيد که چگونه مي توانند پول هايشان را هوشمندانه خرج کنند. 3- به فرزندانتان کمک کنيد تا اختلاف ميان نياز، خواسته، و آرزو را به خوبي درک کنند. اين امر به آنها کمک مي کند که در آينده تصميم هاي عاقلانه تري در مورد نحوه ي خرج کردن پول هايشان بگيرند. 4- هدف مندي اهميت بالايي در يادگيري ارزش پول و پس انداز کردن دارد. انسان ها چه در دوره هاي ابتدايي زندگي و چه در ميانسالي تا هدفي را براي خود تعيين نکنند، نمي توانند به آن دست پيدا کنند. در اين قسمت مي توانيد هر وسيله ي بازي و يا آيتم هاي ديگري را که کودک از شما تقاضاي خريد آن را مي کند به صورت هدف آنها قرار دهيد. چنين هدف سازي هايي به کودکان کمک مي کند که ياد بگيرند که در قبال خواست هايشان مسئوليت پذير باشند. 5- ارزش پس انداز کردن را در مقابل خرج کردن، به کودکان آموزش دهيد. به کودکان ياد بدهيد که اگر پول هايشان را پس انداز کنند، مي توانند سودي که برايشان در بر دارد را به مبلغ اوليه ي پول خود اضافه کنند. اگر کودکان پولي را در خانه پس انداز کرده اند، سعي کنيد خودتان بر روي آن مقدار پول به آنها سود بدهيد. به آنها ياد بدهيد که ميزان سودهاي خود را شمارش کرده و ببينند که چقدر سريع ميزان سپرده هاي آنها افزايش پيدا مي کند. ديري نخواهد گذشت که خودشان متوجه مي شوند که سريع ترين راه براي رسيدن به اعتبار بالا، پس انداز کردن مکرر پول هاست. گاهي اوقات والدين هم با کودکان همراه شده و در پس انداز کردن پول ها با يکديگر مسابقه ميدهند. درآمد و تصميم گيري در مورد نحوه ي خرج کردن 6- زماني که به فزرندان خود پول تو جيبي مي دهيد، قدري اضافه تر بدهيد تا تشويق به پس انداز کردن شوند. به عنوان مثال اگر ميزان پول تو جيبي هفتگي آنها 5 هزار تومان است، به آنها 6 هزار تومان بدهيد تا حداقل بتوانند 1هزار تومان آنرا پس انداز کنند. اگر هر هفته هزار تومان پس انداز کنند و شما هم به آنها سود 5 درصدي بدهيد، پس از يکسال مبلغ قابل توجهي را پس انداز خواهند کرد. 7- کودکان را به بانک ببريد و برايشان حساب باز کنيد. باز کردن زود هنگام حساب پس انداز يکي از راههاي است که مي تواند آينده ي مالي کودکان را تضمين کند. به خاطر داشته باشيد که اگر زماني که ازشما تقاضا کردند که براي خريد مبلغي از حسابشان بردارند، نبايد با آنها مخالفت کنيد. اين کار ممکن است آنها را به طور کلي از پس انداز کردن دلسرد کند. شما همچنين مي توانيد بچه ها را با بازار اوراق بهادار آشنا کنيد. اوراق بهادار داراي ارزش هستند، سود دهي بالايي دارند، و به صورت پول نقد نيستند که هر زمان که اراده کنند بتوانند آنرا خرج کنند. برخي از انواع اوراق بهادار نيز هستند که براي دانشجويان معاف از ماليات مي باشند. مي توانيد اوراق بهادار را به صورت هديه به کودکان خود بدهيد. با اين کار فرزند شما به سرعت آن را نمي فروشد و براي هدف سازي هاي بيشتر نيز تشويق خواهد شد. 8- حفظ پيشينه ي خوب در پس انداز و سرمايه گذاري از ديگر نکات مهمي است که جوانان بايد ياد بگيرند. براي آسان تر کردن کار مي توانيد از 12 پاکت نامه استفاده کنيد؛ براي هر ماه يکي؛ و يک عدد پاکت بزرگتر که بتوانيد کليه ي پاکت ها را در آن جاي دهيد. اين سيستم را در مورد تمام فرزندان خود اجرا کنيد. کودکان را تشويق کنيد که رسيد کليه ي اجناسي را که مي خرند در پاکت قرار داده تا به درستي متوجه شوند که با پول هايشان چه کاري مي کنند. 9- با کودکان به خريد برويد و به آنها نحوه صحيح خريد کردن و ارزش پول را آموزش دهيد. رفتن به سوپر مارکت معمولاً اولين تجربه کودکان در يادگيري خرج کردن پول است. معمولاً 3/1 درامد خانواده صرف خريد از سوپر مارکت و تهيه ي مايحتاج روزانه زندگي مي شود. خرج کردن صحيح پول در سوپرمارکت (استفاده از کوپن، خريد از حراجي ها و بررسي اختلاف قيمت) مي تواند به صورت ساليانه چيزي در حدود يک ميليون و هشتصد هزار تومان براي شما ذخيره مالي در بر داشته باشد. براي اينکه به جوانان خود کمک کنيد که اين درس را آموش ببينند، بايد به آنها ياد بدهيد که چگونه مي توانند براي مصرف غذاهاي به صرفه تر برنامه ريزي کنند، از دور ريختن غذاها جلوگيري کرده و نحوه ي صحيح استفاده مجدد از باقيمانده غذاها را نيز به آنها آموزش دهيد. زمانيکه که بچه ها را به مغاره هاي مختلف ديگر مي بريد، مي توانيد مقوله ي پيش خريد و پس انداز کردن بيشتر را نيز براي آنها بازگو کنيد. با آنها پيرامون مطالبي نظير قيمت، کيفيت، تعميرات،خدمات پس از فروش و ساير مواردي که براي مشتري از اهميت بالايي برخوردار است صحبت کنيد. خرج کردن پول زماني که به درستي برنامه ريزي شده باشد، لذت بخش خواهد بود؛ اما اگر خرج کردن هاي ما از روي برنامه ريزي نباشد، 20 تا 30 درصداز پولمان حرام خواهد شد. 10- به جوانان اجازه دهيد تا براي خرج کردن پول هايشان خودشان تصميم بگيرند. چه تصميم گيري هاي آنها مناسب باشد، چه در تصميم هاي خود موفق نباشند، به هر حال از تصميم گيري هاي خود لذت خواهند برد. در چنين حالتي پيش از اينکه تصميم هاي بيشتري پيرامون خوابيدن صورت پذيرد، بايد در مورد بايد ها و نبايد هاي پول خرج کردن با آنها بيشتر صحبت کرده و توضيحات بيشتري را در اختيارشان قرار دهيد. از آنها بخواهيد که در زمان پول خرج کردن از حس ششم خود استفاده کنند. همچنين بايد پيش از خريد کردن تحقيق کرده و منتظر زمان مناسب براي خريد کردن شوند و در زمان خريد به طور کامل از اختيار خود در انتخاب بهره بگيرند. به اين منظور مي بايست سه آيتم ديگري را که با همان پول مي توانند خريداري کنند، در نظر گرفته و سپس تصميم بگيرند که خريد کدام يک از آيتم ها ضروري تر است.
خريد صحيح 11- به کودکان خود نحوه ي صحيح ارزيابي تبليغاتي که از تلويزيون و راديو پخش مي شود را آموزش دهيد. آيا محصول دقيقاً همان امکاناتي را که در تبليغ پخش مي شود، ارائه مي دهد؟ آيا قيمت ارائه شده، قيمت حقيقي کالاست؟ آيا محصولات مشابهي وجود دارند که بتوانند همان کار را با قيمت مناسب تري انجام دهند؟ به آنها ياداوري کنيد که اگر کالايي به نظر خيلي به صرفه و کارامد مي رسيد، در خريد ان تعلل نورزند. 12- کودکان را با خطرات پول بهره اي آشنا کنيد. اگر هنگاميکه از شما پول قرض مي گيرند از آنها سود دريافت کنيد، آنوقت متوجه مي شوند که قرض گرفتن پول ديگري تا چه اندازه برايشان گران تمام مي شود. به عنوان مثال پرداخت قسطي يک تلويزيون 499 هزارتوماني، در 12 ماه آن هم ماهي 31.850 با سود 18.8 درصد به آن معناست که خريدار براي آن 575 هزار تومان هزينه متقبل شده است. 13- زماني که در رستوران ها از کارت اعتباري استفاده مي کنيد، به کودکان خودنحوه کار کردن با آن را آموزش دهيد. به کودکان خود آموزش دهيد که چگونه بايد انعام ها را حساب کنند و آنها را از طرق مختلف سوء استفاده هايي که ممکن است از کارت اعتباري پديد آيد، آگاه کنيد. 14- در فراهم آوردن کارت اعبتاري براي جوانان، حتي زمانيکه وارد دانشگاه مي شوند نيز محتاط باشيد. کارت هاي اعتباري يک پيام بيشتردر بر ندارند: "خرج کن!" بيشتر نوجوانان و جوانان ترجيح مي دهند پول هاي حساب خود را صرف مخارج روزانه کنند، به جاي اينکه آن را براي مواقع ضروري نگه دارند. به همين دليل بسياري از اين دانش آموزان مجبور مي شوند کلاس هاي خود را نروند و به جاي آن مشغول شغل هاي پاره وقت شوند تا اقساط کارت اعتباري شان را پرداخت نمايند. 15- براي بحث هاي خانوادگي در مورد مسائل مالي برنامه اي مدون تنظيم کنيد. اين امر براي بچه هاي کوچکتر هم مفيد خواهد بود. در اين جلسات خانوادگي مي توانيد در مورد موضوعاتي نظير تفاوت هاي موجود ميان پول نقد، چک، و کارت هاي اعتباري؛ پرورش عادات صحيح در خرج کردن پول، نحوه ي اجتناب ار مصرف بي مورد از کارت هاي خودپرداز؛ و فوايد پس انداز کردن و رشد سرمايه گذاري با کودکان خود به بحث و گفتگو بنشينيد. با نوجوانان و جوانان خود نيز مي توانيد درمورد اين مطلب که اوضاع و احوال اقتصاد محلي و جهاني در چه شرايطي است، صحبت کنيد. به آنها ياد بدهيد که چگونه مي توانند در مصارف خانگي صرفه جويي کرده و در مقابل خرج کردن چه گزينه هاي ديگري پيش روي آنها قرار خواهد داشت ٪٪٪٪٪٪٪٪
کليه ي اين اطلاعات در طول مرحله اي که کودکانتان درگير مسئوليت هاي بيشتري مي شوند، براي بهبود اقتصادي فردي آنها از اهميت بالايي برخوردار خواهد بود.
بچاپ پارسینه جان که امدم
کامنت نوشتن فرهنگ خودشو داره که بعضبا این فرهنگ رو بلد نیستن و با مقاله نوشتم اشتباه میگیرن هههههه .
بوشهر جان تو که 5 برابر متن اصلی نظر دادی!!!!
الان سئوالی که پیش میاد اینه:
خوبی؟!
بوشهرعالي بود