جايگزين آيت الله مهدوي كني در حوزه مروي کیست؟

پارسینه: از زمان حيات حضرت امام(ره) و در زمان زعامت رهبری، توليت و مديريت مدرسه و حوزه علميه مروي بر عهده آيت الله مهدوي كني قرار داشت كه با فقدان ايشان، مديريت اين مدرسه در اختيار مديريت حوزه علميه استان تهران قرار گرفت.

بر اساس وقف نامه مدرسه و حوزه علميه مروي، توليت و مديريت اين مدرسه در اختيار «اعلم علماي تهران» قرار مي گيرد كه تاكنون بر اساس حكم امام(ره) و مقام معظم رهبري، زير مجموعه آيت الله مهدوي كني قرار داشت.

در حال حاضر آيت الله علی‌اکبر صادقي رشاد عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو هیئت علمی و رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، مؤسس و رئیس حوزه علمیه‌‌امام رضا(ع)، رياست شورای حوزه‌های علمیه استان تهران را بر عهده دارد. آيت الله رشاد در سال 1388از سوی جشنواره بین‌المللی فارابی به عنوان نظریه‌ پرداز برجسته معرفی شد و به خاطر ارايه «نظریه ابتنا»، جوایز و تقدیرنامه‌هایی از سوی یونسکو، آیسسکو و ریاست جمهوری اسلامی ایران و وزارت علوم تحقیقات و فناوری ایران، به وی اعطا شد.

وقف نامه مدرسه و حوزه علميه مروي حدود 48 صفحه است كه «محمدحسين خان مروي» تاليف شده و واقف آن «ميرزا حسين‏خان سپهسالار» است. دراين وقف نامه آمده است:

«و توليت مدرسه و ما يتعلّق بها و مسجدين و املاک و رقبات مرقومه را مفوّض فرمودند به عالي‏جناب، و حقايق شرايع نصاب، افادت و افاضت انتساب، جامع‏ الفروع والاصول، حاوي المعقول والمنقول، ميرزائي ميرزا مسيح (37)خلف مرحوم ملاّ باباي استرآبادي، اعلي‏ اللّه‏ درجتهما، [کذا] مگر کتب موقوفه که توليت آن مادام‏ الحياة با خود جناب واقف، ادام اللّه‏ عزّه، مي‏ب اشد، و بعد از ايشان با متولّي معزّي‏ اليه، و بعد از او توليت مذکورات عموما مفوّض است به مجتهد جامع‏الشرائط دارالسلطنه طهران، ما تعاقب الاوقات والازمان، و بر فرض فقدان مجتهد جامع ‏الشرائط در آن، موکول است به "اعلم" و "اتقاي علماي بلده" مذکوره به شرط اقتدار، و با عدم "اعلم: مقتدر در آن، به عالم عادل مقتدر دارالسلطنه مذکوره.»

آيت الله صادقي رشاد در كنار آيت الله مهدوي كني

روايت آيت الله استادي از مديريت مروي

آیت‌الله رضا استادی(استادي مقدم تهرانی) محقق، مدرس، مؤلف، امام جمعه موقت قم، نماینده دوره‌های سوم و چهارم مجلس خبرگان رهبری، عضو شورای عالی مدیریت حوزهه علمیه قم و عضو برجسته جامعه مدرسین حوزهه علمیه قم است در مقاله اي جامع در خصوص مدرسه مروي در سال 1387 نوشت:

«طلبگي اين فقير تقريبا از مدرسه مروي شروع شد و تا سالياني با اين مدرسه مأنوس بودم. در آن دوره مدرّساني بسيار قوي و ورزيده داشت. مرحوم سيد صدرالدين جزائري کفاية‏الاصول مي‏ گفت، مرحوم سيد صدرالدين قمي معالم‏ الاصول و غيره، مرحوم حاج شيخ اسماعيل جاپلقي، مرحوم حاج ميرزا ابوالحسن شعراني، مرحوم عماد رشتي، مرحوم حاج شيخ عبدالرزاق قائيني، مرحوم زيارتي، مرحوم سيد نورالدين طالقاني، مرحوم آيت‏اللّه‏ شهيد مطهري، مرحوم آيت‏اللّه‏ حاج ميرزا باقر آشتياني، مرحوم حاج شيخ رضا طهراني مؤلف دوره فقه چاپ شده، مرحوم حاج ميرزا علي حصه‏اي اصفهاني واعظ، حاج ‏آقا باقر قمي و دو استاد بزرگ، آيت ‏اللّه‏ جوادي و آيت ‏اللّه‏ حسن‏ زاده آملي، دامت برکاتهما. همه اين بزرگان در اين مدرسه افاده و افاضه و رفت و آمد و يا سکونت داشتند. شرايط بسيار خوبي بود، امّا حيف و صد حيف که در آن روزگار آن‏طور که بايد و شايد استفاده نمي شد.

پيش از اين دوره، اين مدرسه از حيث استاد و زمينه تحصيل وضع خيلي بهتري داشته و به راستي مجمع افاضل و اکابر و اساتيد بوده است و در حال حاضر هم با عنايت و توليت و نظارت حضرت آيت‏ اللّه‏ مهدوي کني، دامت برکاته، جزء مدرسه‏ هاي فعال و موفّق است. کتابخانه اين مدرسه که داراي حدود هزار جلد نسخه خطي است، مانند بسياري از کتابخانه‏ هاي ديگر، فهرست مناسبي که زمينه استفاده محققان و مؤلفان را از اين نسخه ‏ها فراهم کند نداشت و بارها لزوم تدوين اين فهرست گوشزد مي‏شد تا اينکه قرعه فال به نام من بيچاره زدند و چند سال قبل با دو هفته اعتکاف شبانه ‏روزي در آن کتابخانه، و چندماه وقت‏ گذاري در قم، فهرست تنظيم و منتشر شد.

در مقدمه آن کتاب که نامش فهرست نسخه‏ هاي خطي مدرسه مروي طهران است تا حدّي درباره مدرسه و باني و مؤسس آن، مرحوم محمدحسين خان مروي و متوليان مدرسه از آغاز تا امروز توضيح داده شده که علاقه‏ مندان مي‏ توانند به آنجا رجوع کنند.

هنگامي که مشغول تدوين آن فهرست بودم وقفنامه مدرسه را در ميان نسخه‏ هاي خطي نيافتم و پس از استعلام روشن شد که وقفنامه در اختيار متولي محترم مدرسه است، امّا توفيق زيارت آن حاصل نشد.

سه چهار سال قبل که براي بازديد از تعدادي از نسخه‏ هاي نفيس مدرسه سپهسالار (شهيد مطهري) به آن کتابخانه دعوت شده بودم، در بين نسخه ‏ها رونوشت وقفنامه مدرسه مروي نظرم را جلب کرد و نسخه ‏اي از آن براي خود تهيه کردم، البته در اين وقفنامه صورت بخشي از موقوفات مدرسه مروي ثبت شده است نه همه آنها. به تاريخ تهران بلاغي رجوع شود.»