نظر امیر نادری درباره سهراب شهیدثالث

پویایی ذهن او با جسم ضعیفش در کنار هم زندگی می‌کردند. او از آن آدم‌هایی بود که جسمش توانایی همراهی با ذهنش را نداشت. آدمی بخشنده ولی غیرقابل پیش‌بینی بود. به‌راحتی هرچه را که داشت می‌بخشید، حتی زندگی‌اش را... و بالاخره هم این کار را کرد. اولین باری که او را دیدم تابستان 1352 بود؛ زمانی که داشتم برای فیلم سازدهنی دنبال تدوین‌گر می‌گشتم. و در این زمان بود که محمدرضا اصلانی او را به من معرفی کرد. شهیدثالث شخصیتی یگانه و پیچیده داشت. با این‌که در ظاهر خیلی دوست‌داشتنی و اجتماعی بود ولی همیشه فاصله‌اش را با اطرافیانش نگه می‌داشت.

/شماره 349 مجله فیلم