آیا فرزندخوانده از والدین ارث می برد؟

پارسینه بررسی می کند؛ قوانین مدنی کشور نیز به تاسی از فقه شیعی فرزندخواندگی را به رسمیت نشناخته است و تنها قانون حمایت از کودکان بی سرپرست مصوب سال 1353 به زوجهای بدون فرزند ، اجازه ی به فرزند خواندگی گرفتن انها را تحت شرایطی اعطا نموده است.

چون در فقه شیعی "نسب" فقط از طریق ولادت مشروع ایجاد می شود بنابر این از طریق فرزند خواندگی قانونی نیز ، رابطه ی نسبیت ایجاد نشده ، و نسب باصطلاح قراردادی بوجود نمی آید. به همین منظور خانواده هایی که فرزندی را به سرپرستی قبول می کنند ، آثار قرابتی از قبیل ارث و حرمت حاصل از نکاح بین آنها و فرزند خوانده ، بوجود نمی آید . اما مستند به ماده 11 قانون پیش گفته ، پرداخت نفقه فرزندخوانده از جمله تکالیف سرپرست وی می باشد ، که چنین مقرر می‌دارد : «وظایف و تکالیف سرپرست و طفل تحت سرپرستی او از لحاظ نگهداری و تربیت و نفقه و احترام نظیر حقوق و تکالیف اولاد و پدر و مادر است. در صورت استنکاف از پرداخت آن ، فرزندخوانده حق مطالبه نفقه را به صورت حقوقی از دادگاه صالحه دارد و به خاطر اهمیت این مسئله برابر تبصره ماده 53 قانون حمایت از خانواده جدید مصوب 1/12/91 مجلس شورای اسلامی می‌توان به مسئولیت کیفری سرپرست اشاره کرد. همچنین فرزند خوانده موظف به احترام و تکریم پدر و مادر حکمی خود نظیر حقوق و تکالیف اولاد و پدر و مادر واقعی و طبیعی خود می باشد .

همچنین بر اساس ماده 2 قانون مذکور و به استناد ماده 861 قانون مدنی ، فرزندخواندگی از موجبات ارث نیست. یعنی نه فرزندخوانده از پدر و مادرخوانده‌اش و نه آنان از فرزندخوانده ارث می‌برند. به بیان قانون: «این سرپرستی به منظور تامین منافع مادی و معنوی طفل برقرار می‌گردد ولی در هر حال از موجبات ارث نخواهد بود.» لکن به خاطر جلوگیری از بروز مشکلاتی برای کودک و جبران خلأ مذکور در آینده در ماده 5 قانون آمده که یکی از شرایط صدور حکم سرپرستی تامین هزینه نگهداری و تربیت و تحصیل طفل تا سن بلوغ و تا زمان فوت سرپرست است، همچنین طبق تبصره ذیل ماده 5 مذکور: «هرگاه وجوه یا اموالی از طرف زوجین سرپرست به طفل تحت سرپرستی، صلح شده باشد در صورت فوت طفل وجوه و اموال مذکور از طرف دولت به زوجین سرپرست تملیک خواهد شد.»