این ها که خداحافظی بعد از طلاق را بلد نیستند

زوج گسسته از هم که به قول احادیث، عرش را به لرزه در آورده اند تا منفور ترین حلال خدا را انتخاب کنند با انواعی از چالش ها مثل مشکلات اقتصادی، چند نقشی شدن، برچسب خوردن، انزوای اجتماعی و احساسات منفی مانند ترس شدید از تنهایی، افسردگی، گرایش به خودکشی، خودسرزنشی و بی پناهی مواجهند.

دردها اما فقط همین نیست، بدتر از همه این است که بیشتر زوج ها، راه و رسم خداحافظی کردن جوانمردانه را نمی دانند ،همانطور که راه و رسم انتخاب کردن صحیح شریک زندگی و زیستن در کنارش را نمی دانسته اند و به همین خاطر طوری کینه یکدیگر را پس از طلاق به دل می گیرند که دشمنی شان گاهی حتی تا پایان عمر کش می آید.

آنها علیه هم قشون کشی می کنند، بستگان شان را تحریک می کنند، برای یکدیگر خط و نشان می کشند، رازهای دوران زناشویی و کمبود های هم را لو می دهند، دوستان شان را وادار می کنند میان خودشان یا طرف مقابل یکی را برای ادامه ارتباط صمیمانه انتخاب کنند و وای به روزی که فرزندانی داشته باشند چون بچه ها بهترین اسباب بازی ها برای انتقام جویی والدین ناشایست از هم، پس از طلاق هستند.

بچه ها خیلی وقت ها در جریان طلاق قربانی می شوند، والدین گاهی گروکشی شان می کنند یا آزارشان می دهند تا طرف مقابل را آزرده کنند یا هر یک می کوشند تصویری ناخوش و حقیر از دیگری را در ذهن کودک شان نهادینه کنند و از یاد می برند که نیمی از هویت فرزندشان با پدر و نیمی با مادر تعریف می شود و آسیب زدن به تصویر ذهنی کودک از آنها، هویتش را مخدوش می کند و سلامت روانش را به خطر می اندازد.

آدم ها طلاق می گیرند اما جدا شدن شان از هم، شبیه جدا شدن دو مسافر که چند ایستگاه زندگی را با یکدیگر سفر کرده اند و نخواسته اند همسفر بمانند نیست،

آنها زخم خورده و آسیب دیده اند و به همین علت زخم می زنند و آسیب می رسانند و بی آن که برای درمان زخم های شان تلاش کنند وارد زندگی مشترک بعدی می شوند یا زندگی مجردی را با دنیایی از رنج و خاطرات دردآور گذشته ادامه می دهند ، مگر آن که برای کاهش عوارض منفی طلاق اقدامی کنند و دستکم به خودشان بقبولانند که پس از طلاق، زندگی آنها و طرف مقابل از هم جدا شده است و دشمنی، فقط حال خودشان را بدتر می کند.

مریم یوشی زاده