صداوسیما مسئول کوچاندن مردم به ماهواره!
پارسینه: اگر این برنامه های خارجی مورد دار است، چرا از آنها کپی می شود و اگر موردی ندارد چه ضرورت و الزامی است که مردم نسخه کپی شده بدون جنس زن را ببینند؟
پارسینه/فرزاد اصلانی: کپی برداری ناشیانه و تمام عیار برنامه های تلویزیون، آنقدر عجیب و غریب شده که معلوم نیست آیا مدیران رسانه ملی اصلا میل و اراده ای برای کنترل و یا تغییر رویه دارند یا خیر؟
اگر بپذیریم که جمهوری اسلامی و رهبر انقلاب به عنوان مسئول مستقیم صداوسیما، روی عنصر موسیقی به عنوان یک رشته دانشگاهی نظر دارند و نه یک ابزار صرفا سرگرمی با هدف گسترش و ترویج آن در جامعه، پارادوکس برنامه های جدید رسانه ملی را به هیچوجه نمی توان هضم کرد.
شاید فراموش نکرده باشید جنجال جمع کردن برنامه های موسیقی از فرهنگسراهای تهران و پاسخ روشن شهاب مرادی نسبت به نظر مقام معظم رهبری در خصوص موسیقی. حالا و در مقیاسی ملی - فراملی، تمام شبکه های تلویزیون و البته رادیو، به «استیج» هایی پرشور تبدیل شدند تا جوانان کشور را جلوی دوربین و یا پشت میز صدا بیاورند و تست موسیقی و شوی اجرای کنسرت بگیرند!
شاید تا اینجا عبور از خط قرمز نظام، زیاد آزار دهنده نباشد اما زمانی که برنامه های تصویری، بدون لحاظ کردن جغرافیای پخش، کپی نعل به نعل از شبکه های ماهواره ای می شود، یک سوال بزرگ و بدون پاسخ اذهان عمومی را درگیر می کند: اینجا تلویزیون جمهوری اسلامی است یا دیسکوی لاس وگاس که ایرانی شده؟
برای مثال، برنامه «شب کوک» کپی مضحک و ضعیف از یکی دو برنامه پربیننده شبکه های فارسی زبان ماهواره ای، که هیچ بخش خود را هم با استفاده از ایده مستقل طراحی و تولید نکرده، دکوری شبیه به دیسکوهای معروف و یا نایت کلاب های مشهور در اروپا یا امریکا دارد!
خواننده مورد نظر روی صحنه حاضر می شود، نورپردازی خاص اینگونه از اماکن مخصوص فعال می شود، مردم هم جیغ و دست و هورا!
واقعا این تصاویر از تلویزیون جمهوری اسلامی ایران پخش می شود؟ آیا ناظر پخشی که تماشاگران از خود بیخود شده را سانسور می کند و بعضا به جای تصویر جوانک جوگیر در سودای خوانندگی، در و دیوار را نشان می دهد، متوجه این نا همخوانی نمی شود؟!
آیا کسی در صداوسیما ناظر این بخشهای سخیف و مبتذل نیست زمانی که همه چیز شبیه یک مکان خاص مجالس ابتذال و یا حتی مجالس قبل از انقلاب در همین کشور است، اما خروجی نهایی آن چیز اصلی نیست!!
یعنی دکور، طراحی فضای شب گونه، ایجاد رقص نور خاص رقص و سکس، حرکات حضار و موسیقی و...همه و همه یادآور یک چیز است و ناگهان خروجی ایرانی می شود!!
اگر این برنامه های خارجی مورد دار است، چرا از آنها کپی می شود و اگر موردی ندارد چه ضرورت و الزامی است که مردم نسخه کپی شده بدون جنس زن را ببینند؟ خب هرکسی نسخه اصل را بیشتر می پسندد؟
باید به مدیران صداوسیما بویژه جناب پورمحمدی که این روزها سکان رسانه ملی در دست اوست، تسلیت گفت بابت این کوچاندن دسته جمعی ملت به سمت ماهواره!
اگر بپذیریم که جمهوری اسلامی و رهبر انقلاب به عنوان مسئول مستقیم صداوسیما، روی عنصر موسیقی به عنوان یک رشته دانشگاهی نظر دارند و نه یک ابزار صرفا سرگرمی با هدف گسترش و ترویج آن در جامعه، پارادوکس برنامه های جدید رسانه ملی را به هیچوجه نمی توان هضم کرد.
شاید فراموش نکرده باشید جنجال جمع کردن برنامه های موسیقی از فرهنگسراهای تهران و پاسخ روشن شهاب مرادی نسبت به نظر مقام معظم رهبری در خصوص موسیقی. حالا و در مقیاسی ملی - فراملی، تمام شبکه های تلویزیون و البته رادیو، به «استیج» هایی پرشور تبدیل شدند تا جوانان کشور را جلوی دوربین و یا پشت میز صدا بیاورند و تست موسیقی و شوی اجرای کنسرت بگیرند!
شاید تا اینجا عبور از خط قرمز نظام، زیاد آزار دهنده نباشد اما زمانی که برنامه های تصویری، بدون لحاظ کردن جغرافیای پخش، کپی نعل به نعل از شبکه های ماهواره ای می شود، یک سوال بزرگ و بدون پاسخ اذهان عمومی را درگیر می کند: اینجا تلویزیون جمهوری اسلامی است یا دیسکوی لاس وگاس که ایرانی شده؟
برای مثال، برنامه «شب کوک» کپی مضحک و ضعیف از یکی دو برنامه پربیننده شبکه های فارسی زبان ماهواره ای، که هیچ بخش خود را هم با استفاده از ایده مستقل طراحی و تولید نکرده، دکوری شبیه به دیسکوهای معروف و یا نایت کلاب های مشهور در اروپا یا امریکا دارد!
خواننده مورد نظر روی صحنه حاضر می شود، نورپردازی خاص اینگونه از اماکن مخصوص فعال می شود، مردم هم جیغ و دست و هورا!
واقعا این تصاویر از تلویزیون جمهوری اسلامی ایران پخش می شود؟ آیا ناظر پخشی که تماشاگران از خود بیخود شده را سانسور می کند و بعضا به جای تصویر جوانک جوگیر در سودای خوانندگی، در و دیوار را نشان می دهد، متوجه این نا همخوانی نمی شود؟!
آیا کسی در صداوسیما ناظر این بخشهای سخیف و مبتذل نیست زمانی که همه چیز شبیه یک مکان خاص مجالس ابتذال و یا حتی مجالس قبل از انقلاب در همین کشور است، اما خروجی نهایی آن چیز اصلی نیست!!
یعنی دکور، طراحی فضای شب گونه، ایجاد رقص نور خاص رقص و سکس، حرکات حضار و موسیقی و...همه و همه یادآور یک چیز است و ناگهان خروجی ایرانی می شود!!
اگر این برنامه های خارجی مورد دار است، چرا از آنها کپی می شود و اگر موردی ندارد چه ضرورت و الزامی است که مردم نسخه کپی شده بدون جنس زن را ببینند؟ خب هرکسی نسخه اصل را بیشتر می پسندد؟
باید به مدیران صداوسیما بویژه جناب پورمحمدی که این روزها سکان رسانه ملی در دست اوست، تسلیت گفت بابت این کوچاندن دسته جمعی ملت به سمت ماهواره!
دقیقا
كاملا موافقم
لطفا نظرم را منتشر كنيد
يك نكته ريز در مورد شهاب مرادي: براي من هم روشن است كه او بر مبناي فتواي صريح و امر رهبري عزيز انقلاب اسلامي آموزش موسيقي را تعطيل كرد اما هيچوقت اين علت را بيان نكرد و دلايل مديريتي منطقي ديگري مانند كم سوادي برخي مربيان موسيقي را بيان كرد تا پس از آمدن رييس فعلي و بازگشايي كلاس هاي موسيقي، مجتبي شاكري جانباز معروف و عضوشوراي شهر تهران با نقل خبر ملاقاتش با رهبري و فتوا و نظر صريح رهبري موضوع را خبري كرد. خواستم بگم مرادي از رهبري اطاعت كرد ولي رهبري را سپر نكرد.
ممنون رييس مهربان و دلسوز جايت خالي ست
این برنامه ها مهندسی معکوس و کاملا بومی شده است
شما اگه دوست نداری نبین دلیل نمیشه به نظام تهمت بزنی و سیمای ما را زیر سوال ببری
دلیل دشمنی شما با نظام چیست?
سیمای میلی را پنج در صد جمعییت کشور هم تماشا نمیکنند.
مگه کسی تلویزیون ایران را هم تماشا میکنه؟