شورای عالی سینما، بودن یا نبودن؟

1.باید دو کارکرد ر را درباره شورای عالی سینما در نظر گرفت شورای عالی سینما همانند سایر شورا های عالی یک شورای بین بخشی است که مجموع طرفهای درگیر در قوای اجرایی و از جمله مقننه را برای تسریع و هماهنگی و پیشرفت یک امری گردهم می آورد. این امر نیازمند این است که علاوه بر همراهی وزارت خانه متبوع و وزارت خانه های مرتبط ، مصوبه هیات وزیران و کمیسیون های مربوطه مجلس نیز همراه اراده مورد نظر باشند زیرا مصوبات این شورا قرار است برای بقیه دستگاههای اجرایی و همینطور همراهی مجلس به عنوان قانون گذار لازم اجرا باشد در حالی که انچه که در دولت احمدی نژاد توسط شمقدری تاسیس شد فاقد مصوبه مجلس و یا دست کم همراهی یکی از کمیسیونهای مجلس بود.

2 در ترکیب شوراهای عالی ما شاهد حضور نمایندگان عالی رتبه مجموعه دستگاههای ذیربط مرتبط را در درون خود داریم حال آنکه در ترکیب شورای عالی سینما نه نماینده وزارت صنعت بود، نه اقتصاد بود و حتی وزارت کار بود بلکه ترکیب این شورا مجموعه ای بود از سینماگران ، وزیر فرهنگ و ارشاد ، رئیس سازمان سینمایی و دفتر ریس جمهور به همین دلیل آن کارکرد اصلی که ایجاد هماهنگی و التزام بخشی مصوباتش برای سایر دستگاههای اجرایی اصلادر ترکیب شورا وجود نداشت و حضور نماینده رئیس جمهور نیز با یک مکاتبه امکان پذیر بود و امتیازی محسوب نمی شد.

3. در دولت گذشته آن چنان که گزارش رسانه ای کرده اند این ترکیب شورای عالی 5- 6 جلسه با حضور رئیس جمهور برگزار شده است و مجموع مصوبات آن را هم سخنگو و ریس سازمان سینمایی وقت با وجد و شعف اعلام کرده اند حال باید پرسید از مجموع مصوباتی که در این جلسات تصویب شد کدامیک اجرایی و عملیاتی شده است ؟و چه نتایجی برای سینمای ایران داشته است؟

4. از حیث روانشناختی جواد شمقدی علاقه خاصی به ارتباط گیری با شخص رئیس جمهور وقت دکتر محمود احمدی نژاد داشت. زیرا جایگاه خودش را بالاتر از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می دانست و تشکیل این شورای عالی بی حاصل و بدون رعایت نظامات عالی اداری تامین کننده آن جاه طلبی ویژه بود.

5. دکتر ایوبی و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اما دیر هنگام متوجه این مسئله شدند و تقربیا سه سال را سپری کردند در حالی که باید زودتر این شورا را منحل می کردند

6. از طرف دیگر سازمان سینمایی و شخص دکتر حجت الله ایوبی به مسئله امنیت شغلی سینماگران باید بیشتر توجه می کردند. که نکردند!؟ بنظرم امروز با گذشت سی ماه از صدارت دکتر ایوبی در دو حوزه بسیار کوتاهی شده است. نخست مساله تامین امنیت شغلی سینماگران که دارای سه زیر ساخت مهم است: الف) بهنگان سازی و اصلاح زیر ساخت حقوقی ب) صیانت از شاغلان اصناف ج )تاسیس حساب کمک هزینه دوران بیکاری. و دومین کوتاهی در خصوص تعین بخشی به حضور موثر نمایندگان خانه سینما در شوراها و مجامع تصمیم گیری و تصمیم سازی عرصه سینما است. هرچند که می همه دانیم و می دانستیم که اموریت اصلی دولت یازدهم از ابتدا توجه ویژه به تتش زدایی در عرصه سیاست خارجی و حل بحران اقتصادی بود اما نمی توان از این دوکوتاهی به مسئله امنیت شغلی سینماگران و هنرمندان و کم توجهی به نقش شان در کسب و کار چشم پوشی کرد.

امید واریم در این یک سال پیش رو سازمان سینمایی و شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به این دو مهم توجه کنند و جبران کوتاهی بشود.