شاهکار "سیما" در نمایش مسابقات یورو ۲۰۱۶

تحریریه پارسینه - در روزهای گذشته، شبکه قطری Bein که یکی از بزرگترین شبکه‌های تلویزیونی در خاورمیانه و شمال آفریقاست، اعلام کرد برخی از شبکه ها به صورت غیر قانونی و بدون مجوز مسابقات جام ملت های اروپا را که در انحصار این شبکه است، به صورت زنده، پخش کرده اند و به همین دلیل به یوفا شکایت کرد.

بر این اساس، شبکه‌های موریتانی، شبکه‌های الشروق تونس و الجزایر، تلویزیون های اتیوپی، تونس، چاد و البته صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران! شبکه هایی هستند که Bein از آن ها شکایت کرده است. البته مسئولان صداوسیما که پیش از این اعلام کرده بودند حق پخش این مسابقات را خریداری کرده اند و در شبکه های «ورزش» و «سه» بازی ها را روی آنتن خواهند برد؛ تا کنون واکنشی به این ماجرا نشان نداده اند.

اما جالب است که تلویزیون برای تنها برنامه جذابش در طول سال، یعنی پخش مسابقات ورزشی مثل فوتبال نیز دست به جیب نمی شود و بدون پرداخت هزینه این مسابقات را از آنتن شبکه دیگری که حق انحصار این مسابقات را خریده، پخش می کند! به جز عدم صداقت و البته نادرست بودن چنین حرکتی از نظر اخلاقی و شرعی (آن هم در روزهای ماه مبارک رمضان)، این اتفاقات مشکلات دیگری نیز در پی داشته است.

در برخی از شهرستان ها که بازی های یورو ۲۰۱۶ از طریق ماهواره در آن ها پخش می شود، به خاطر اقدام شبکه قطری دیگر امکان نمایش بازی ها وجود ندارد و پخش مسابقات در برخی مناطق تهران، شهر های استانهای مازندران، کرمانشاه، بوشهر و.. فعلا متوقف شده است و ظاهرا شب گذشته به جای پخش مسابقات فوتبال، مسابقات موتورسواری در برخی از شهرستان ها روی آنتن رفته است!

البته حتی ویژه برنامه جام ملت های اروپا که این روزها از رسانه ملی پخش می شود نیز از متریالی استفاده می کند که باید خریداری شود، اما به هر ترتیب این برنامه سازان به متریال هایی چون هایلات ها، کلیپ ها و مصاحبه با بازیکنان و مربیان، دسترسی پیدا می کنند و بعد از تنظیم و تدوین روی آنتن می برند که نشان می دهد به طور کلی تلویزیون به چیزی به عنوان حق کپی رایت اعتقادی ندارد!

با این حال تلویزیون نمی تواند به قطع پخش مسابقات یورو ۲۰۱۶ در شهرستان ها بی تفاوت بماند، به خصوص که مسابقات به تازگی مراحل مقدماتی را پشت سرگذاشته و وارد دور حذفی شده اند و بازی ها در اوج جذابیت خود قرار دارند!

باید منتظر ماند و دید مدیران رسانه ملی، چه تصمیمی در این باره می گیرند و مسابقات در شهرستان ها بالاخره با حل کردن مشکل به صورت قانونی روی آنتن خواهد رفت یا صداوسیما همچنان بودجه ای را که باید برای مردم خرج شود، صرف تولیدات کم محتوا و کم بیننده می کند و باز هم در این باره به دنبال راهی برای قانون گریزی می گردد! راهی که ممکن است چند برابر هزینه اصلی را به این سازمان تحمیل کند. که در این صورت جریمه ای که ممکن است رسانه ملی با شکایت شبکه قطری مجبور به پرداخت آن شود، باید از بودجه ای که از بیت المال برای این سازمان در نظر گرفته شده پرداخت شود!

از سوی دیگر تعجبی ندارد که مردم به شبکه های ماهواره ای بیشتر از تلویزیون ایران اعتماد داشته باشند و برای دیدن مسابقات پای ماهواره ها بنشینند. در این مورد بخصوص جای هیچ دفاعی از رسانه ملی باقی نمی ماند و البته باید منتظر پاسخگویی مدیران در این زمینه نیز باشیم.