شرایط کسب و کار ایران بدتر می‌شود؟

تحریریه پارسینه- مریم حسینی: بهبود محیط کسب و کار نقش تعیین کننده ای در رشد و توسعه اقتصادی یک کشور بازی می کند. یک فضای خوب کسب و کار با فراهم کردن شرایط رقابت پذیری و بستر سازی مناسب برای ورود موثر بخش خصوصی در اقتصاد کشور بسیار تاثیرگذار خواهد بود. تاکنون شاخص های متعددی در سطح بین الملل برای ارزیابی محیط کسب و کار طراحی شده است.

در اين شاخص، كشور سنگاپور از سال ۲۰۰۶ تا كنون پرچمدار سهولت كسب و كار بوده و اما كشور ايران در رده بندي اين شاخص كمي بالاتر از كشورهايي همچون بوركينافاسو، مالي، ايالات فدرال ميكرونزي، توگو، كومور، جيبوتي، گابون، هائيتي، سنگال، آنگولا و البته كشورهاي افغانستان و ونزوئلا قرار گرفته است.

ثبات قوانين و مقررات و حمايت از مالكيت خصوصي يكي از مولفه هاي اصلي اين شاخص است.

براساس آمارهای منتشر شده توسط بانک جهانی و با توجه به معیارهای ذکر شده، جایگاه ایران در شاخص سهولت کسب و کار در سال ۲۰۱۵ میلادی رتبه ۱۱۸ بوده است، همچنین میانگین این شاخص طی سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵ رتبه ۱۳۸ ثبت شده که بیشترین مقدار آن رتبه ۱۵۲ در سال ۲۰۱۲ و کمترین میزان آن رتبه ۱۱۸در سال ۲۰۱۵ بوده است.

اما مفهوم این رتبه چیست و چرا باید ایران در مقایسه با جهان چنین جایگاه پایینی داشته باشد؟ نتایج حاصل از این بررسی نشانی می دهد که بیشتر اجزای شاخص سهولت کسب و کار ایران در شرایط نامناسب قرار دارد و تنها در محدودی از شاخص ها شرایط کشور نسبتا مطلوب است.

در حالی رتبه ایران در سال گذشته میلادی رتبه ۱۱۸ بوده است که براساس مدل‌های اقتصادسنجی سایت تریدینگ اکونومیکز و تحلیلگران، پیش بینی می شود این مقدار در سال ۲۰۱۷ به رتبه ۱۳۳ نزول یابد، این در شرایطی است که تا سال ۲۰۲۰ نه تنها این شاخص بهبود نخواهد یافت بلکه رتبه ایران نسبت به سال ۲۰۱۷ دو رتبه دیگر نزول می یابد و به رتبه ۱۳۵ خواهد رسید.

در این مدل اقتصاد سنجی (کشورهای آسیایی) هنگ کنگ، سنگاپور،کره جنوبی، مالزی و تایوان که در رتبه های زیر ۲۰ قرار دارند، تا سال ۲۰۲۰ تغییرات چندانی را تجربه نخواهند کرد و پیش بینی می شود تنها شاخص آسانی انجام کسب و کار هنگ کنگ نسبت به سالهای گذشته اش بهبود خواهد یافت، این در حالی است که سنگاپور با داشتن رتبه یک در سالهای آتی همچنان در این جایگاه قرار خواهد داشت.