از زندگی با فرد ایدزی نترسید

شعار روز جهانی ایدز در سال ۲۰۱۶، مهار همه گیری اچ آی وی با اطلاع رسانی، پیشگیری، تشخیص زودهنگام، درمان و حمایت از مبتلایان این بیماری انتخاب شده است.

تاکنون ۷۸ میلیون نفر به ویروس اچ.آی.وی (HIV) مبتلا شده و ۳۵ میلیون نفر نیز در اثر بیماری های مرتبط با ایدز جان خود را از دست داده اند.

بیش از ۱۸ میلیون انسان اکنون تحت درمان با داروهای ضد اچ.آی.وی بوده و کشورهای زیادی در مسیر حذف کامل انتقال اچ.آی.وی از مادر به کودک قدم برداشته اند.

خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در میان خانم های مبتلا به اچ.آی.وی چهار تا پنج برابر بیشتر از افراد سالم بوده و از این گذشته بیماری سل علت مرگ یک سوم بیماران مبتلا به ایدز در سال ۲۰۱۵ را به خود اختصاص داده است.

گاهی به دلایلی ویروس ایدز وارد بدن فرد شده و همه جوانب زندگی او را تحت تاثیر خود قرار می دهد. ازدواج یا ادامه زندگی مشترک یکی از موضوعات و دغدغه های بیماران مبتلا به HIV و ایدز است.

انتقال خون و فرآورده های خونی، رابطه زناشویی، اعتیاد تزریقی، انتقال از مادر به نوزاد، ابتلا در محیط­ های مراقبت­های بهداشتی و خالکوبیاز روش های انقال ایدز بوده اما این بیماری از طریق مراودات اجتماعی، عطسه، سرفه، لیوان یا ظرف مشترک، نیش حشرات، تزریق مواد با سوزن و سرنگ­های استریل شده و ارتباط زناشویی محافظت شده منتقل نمی شود.

در مواردی که یکی از زوجین اچ آی وی مثبت می شود در این شرایط باید سعی کنید با حفظ آرامش خود، عاقلانه عمل کنید. در این موقع باید به پزشک و مراکز مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایدز که دارای مشاوره و پزشک متخصص است مراجعه کنید.

در این زمان تست های لازم برای زوج دیگر انجام شده و در صورت منفی بودن با روش های مراقبتی می توان زندگی مشترک را ادامه داد البته نیاز است که بر اساس توصیه پزشک هر چند ماه یکبار این آزمایش تکرار شود، به طور معمول توصیه شده بعد از اولین آزمایش سه ماه بعد تست غربالگری مجدد انجام شود.

در صورت منفی بودن با رعایت راهکارهای مراقبتی در رابطه زناشویی و موارد بهداشتی مانند مواقع ایجاد زخم و حوادث این چنینی را که امکان ارتباط خونی وجود دارد می توان به راحتی زندگی فرد ادامه پیدا کند.

امروزه راهکارهایی زیادی برای جلوگیری از انتقال ایدز از مادر به فرزند وجود دارد که شانس ابتلا کودک را به زیر ۵ درصد می رساند به همین دلیل ازدواج با خانم دارای این بیماری به معنای بچه دار نشدن یا داشتن فرزند مبتلا نیست و می توان با انجام راهکارهای مراقبتی به زندگی مشترک ادامه داد و فرزندی سالم داشت.