نگاهی به رهبران «سلسله کیم» در کره شمالی

به گزارش «پارسینه» به نقل از یورونیوز، سلسله کیم در کره شمالی، از سال ۱۹۴۸ میلادی بر این کشور حکمرانی می کند و همچنان نیز این خانواده مورد تایید عموم مردم در این کشور است.

کیم جونگ اون از سال ۲۰۱۱ میلادی قدرت را در دست دارد، پیش از او پدرش کیم جونگ ایل از سال ۱۹۹۴ میلادی حکمران کره شمالی بود و قبل از او نیز کیم ایل سونگ، بنیانگذار کره شمالی و موسس حزب کمونیست در این کشور بر مسند قدرت بود.

کیم ایل سونگ، اولین رهبر کره شمالی در سال ۱۹۴۵ میلادی اداره این کشور را به دست گرفت و در سال ۱۹۷۲ رسما رئیس جمهور شد.

او رابطه اقتصادی و سیاسی بسیار نزدیکی با اتحاد جماهیر شوروی سابق داشت و اگر چه طی سالهای دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی کره شمالی از استادارد بالای زندگی بهره مند بود اما هیچ نشانه ای از توسعه دموکراسی در این کشور دیده نمی شد.

در دهه نود میلادی بود که او با توسعه برنامه های هسته ای این کشور، به خاری در چشم جامعه بین الملل تبدیل شد.

کیم ایل سونگ در سال ۱۹۹۴ میلادی درگذشت و بزرگترین پسرش کیم جونگ ایل جانشین او شد. استبداد او در کره شمالی بیش از پدرش بود.

کیم جونگ ایل، شیفته کیش شخصیت، کنترل بالایی بر جامعه کره شمالی داشت و به حذف وسیع مخالفان خود پرداخت.

در دوران حکومت او، این کشور به دلیل سوء مدیریت دچار قحطی شد و کارنامه حقوق بشری ضعیفی داشت. بنا بر گزارش دیده بان حقوق بشر در سال ۲۰۰۴ میلادی، حکومت کره شمالی یکی از سرکوبگرترین حکومتها در جهان بود.

کیم جونگ ایل بر قدرت ارتش افزود و این کشور را از پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای خارج کرد. در حال حاضر کره شمالی نظامی ترین کشور جهان با نزدیک به ۹.۵ میلیون نظامی در کل جمعیت ۲۴ میلیون نفره این کشور است.

او نیز مانند پدرش، شیفته کیش شخصیت بود و به کمک رسانه های گروهی و تبلیغات سیاسی به دنبال ایجاد تصویری قهرمانانه و آرمانی از خود در میان مردم این کشور بود. بر این اساس بطور مثال در سال ۲۰۱۰ میلادی رسانه های کره شمالی گزارش دادند که یونیفرم کیم جونگ ایل، به مد سال در سراسر جهان تبدیل شده است.

از سال ۲۰۰۸ میلادی شایعاتی درباره وضعیت نامناسب سلامت کیم جونگ ایل بر سر زبانها افتاد و سرانجام او در دسامبر ۲۰۱۱ میلادی درگذشت.

کیم جونگ اون که از سالهای آغازین دهه ۲۰۰۰ میلادی به عنوان جانشین پدر تعیین شده بود، بسرعت قدرت را در دست گرفت. تحت حاکمیت او کره شمالی، سیاست تهاجمی خود را در عرصه بین الملل گسترش داد و همزمان شمار ترورها در داخل این کشور نیز افزایش یافت.

گفته می شود او فرمان ترور بسیاری از جمله برادر ناتنی خود و وزیر دفاع این کشور را صادر کرده است.