مظلوم‌ترين تيم‌ملی وزنه‌برداری ايران در راه قهرمانی

گزارش - تحريريه پارسينه | مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی آسیا در عشق آباد ترکمنستان با قهرمانی تیم ایران به پایان رسید. افتخاری که آخرین بار پنج سال پیش به دست آمده بود.

قهرمانی تيم ملي وزنه برداری در آسيا قطعا دلچسب تر از ساير مقام هايی بود كه اين تيم در آسيا يا رقابت های ذيگر بدست آورده بود چرا كه با مشكلات بسيار مالي و حواشی زياد پای به اين رقابت ها گذاشتند و با بازيكنان نه چندان مشهور بالاتر از چين به مقام قهرماني رسيدند. تيم ملی وزنه برداری ايران آنقدر دچار بحران مالی است كه با اتوبوس عازم عشق آباد تركمنستان شد. این تیم قرار بود با سهراب مرادی و بهداد سلیمی به این رقابت‌ها اعزام شود اما در آخرین لحظات این دو نفر کنار رفتند اما تیم ملی بدون این نفرات هم قهرمان شد.

شايد الان فدراسيون وزنه برداری به خود ببالد كه با امكانات اندك توانستيم قهرمانی در آسيا را مخصوصا با حضور چين جشن بگيريم اما واقعيت امر اين نيست. شاگردان انوشيروانی با برگزاری اردوهای نه چندان درخور شان تيم ملی عازم تركمنستان شدند. اردوهايی كه به هيچ وجه در حد ورودی به رقابت های آسيايی نبود.

هر روز یک خبر ناگوار منتشر می‌شد. یک روز قهر سهراب و روز دیگر مصدومیت بهداد اما با این حال تیم بدون این چهره‌ها نتیجه خوبی را گرفت. کسب این قهرمانی آن هم در وضعیتی که تیم با اتوبوس و به سختی راهی ترکمنستان شده است، بسیار مهم و حایز اهمیت است. هر چند که همچنان عده‌ای در حال مطرح کردن برخی از مسائل برای تضعیف قهرمانی تیم ایران هستند و مدام می‌گویند که قهرمانی تیمی نداریم و یا رده ‌بندی امتیازی مطرح نیست و با این حرفها سعی در کوچک کردن این قهرمانی دارند اما واقعیت این است که جام قهرمانی را در روز اختتامیه به تیم ایران دادند آن هم به خاطر امتیازات زیادی که در این رقابت‌ها کسب کرده بود و همین برای اثبات اینکه امتیاز شماری مهم است، می‌تواند کافی باشد. اگر قهرمانی با رده ‌بندی امتیازی مهم نبود، مسوولان برگزاری رقابت‌ها جام قهرمانی را به کشوری می‌دادند که مدال‌های بیشتری را کسب کرده بود.

موضوع دوم و مهم در قهرمانی این تیم تغییر ترکیب و دگرگونی این تیم است. جوانانی چون ایوب موسوی و علی هاشمی علاوه براینکه جوان هستند، تغییر وزن هم داده بودند و برای نخستین بار در اوزان جدید خود روی تخته می‌رفتند. به همین دلیل حتما این مدال‌ها می‌تواند به آنها انگیزه بدهد. در کنار این دو جوان، نفراتی چون صالح چراغی و مرتضی بیگلری هم حضور داشتند که نشان دادند می‌توانند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشند. بنابراین می‌توان به جرات گفت فدراسیون وزنه‌برداری در ساخت دو تیم آماده موفق عمل کرده است. یک تیم برای رقابت‌های جهانی و یک تیم هم برای قهرمانی آسیا.

تیمی که برای قهرمانی آسیا اعزام شد با دست پر برگشت و تیمی که برای قهرمانی جهان که هم اکنون با نفراتی چون کیانوش رستمی، سهراب مرادی، بهداد سلیمی و حتی سعید علی حسینی و بهادر مولایی خود را آماده می‌کند، تیمی مقتدر و متشکل از ستاره‌های اصلی وزنه‌برداری هستند که تلفیق این دو تیم می‌تواند شانس قهرمانی جهان را هم برای ایران افزایش بدهد.

مساله نگران كننده كه در المپيك هم با آن روبه رو بوديم، اشتباه در انتخاب وزنه‌ها یک واقعیت غیرقابل انکار در تیم ملی وزنه‌برداری است که اگر نادیده گرفته شود و فکری برای آن نشود حتما در مسابقات جهانی آمریکا به بدترین شکل ممکن آسیب خواهد زد. سطح رقابت‌های جهانی آمریکا با قهرمانی آسیا قابل قیاس نخواهد بود و رقابت‌ها به این نحو نیست که بتوان با وزنه‌های پایین امتیازات لازم را گرفت و بعد به فکر رقابت با رقبا برای کسب مدال افتاد. بنابراین مهم است که از هم اکنون فدراسیون وزنه‌برداری فکری اساسی برای رفع این مشکل کند. شاید نیاز باشد این تیم در کادر فنی تقویت شود.