شاهدانی برای نجات از قصاص

۲ اردیبهشت ۹۳، جسد پسری جوان در حالی که با پارچه خفه شده بود، پشت شمشادهای یکی از پارک‌های تهران کشف شد. پلیس پس از ۲۴ ساعت، یکی از دوستان ۱۷ ساله مقتول را به عنوان متهم دستگیر کرد.

او در بازجویی‌ها به قتل با انگیزه‌های اخلاقی اعتراف کرد و گفت: «دو سال پیش که به جشن تولد یکی از دوستانم رفته بودم آنقدر مشروب خوردم که از حال عادی خارج شدم. وقتی به هوش آمدم یکی از دوستانم گفت وقتی حالت طبیعی نداشتی، امیر (مقتول) تو را مورد آزار و اذیت قرار داد. اول باورم نشد. ماجرا را از خود امیر پرسیدم که فقط خندید. بعد از آن همه‌جا را پر کرد که به من تعرض کرده است. از دست این حرف‌هایش خسته شده بودم برای همین روز حادثه او را به پارک کشاندم و با پارچه و تسمه خفه‌اش کردم.»

با ثبت این اظهارات، پرونده متهم برای صدور حکم در اختیار دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت. اولیای دم در نخستین جلسه با رد ادعای اخلاقی، خواستار قصاص شدند، اما قضات، متهم را از قتل عمد تبرئه و به پرداخت دیه محکوم کردند.

این حکم با اعتراض اولیای دم در دیوان عالی کشور شکست و برای رسیدگی مجدد به شعبه هفتم دادگاه کیفری ارجاع شد. در جلسه رسیدگی در این شعبه، اولیای دم بار دیگر درخواست قصاص کردند.

پدر مقتول عنوان کرد: متهم برای رهایی از مجازات اتهامات بی‌اساسی را مطرح می‌کند و آبروی پسرم را برده است. متهم نیز انگیزه خود را مساله اخلاقی دانست و بر ناخواسته بودن قتل پافشاری کرد. او سپس مدعی شد می‌تواند چند شاهد ماجرا را به دادگاه معرفی کند. با این ادعا، جلسه دادگاه تجدید شد تا این‌که صبح دیروز، چهار پسر جوان به عنوان شاهد در شعبه هفتم حضور یافتند. اظهارات آنها از سوی قضات ثبت شد و بزودی حکم دادگاه صادر می‌شود.