تعطیلاتی به ضرر بخش خصوصی

در زمانه ای که بیش از پیش کشور به رونق اقتصادی و آنهم نه اقتصاد دولتی احتیاج دارد، و این حاصل نمی شود مگر با حمایت از بخش تولید و اقتصاد خصوصی که بارها در مورد آن نوشته ایم و نوشته اند، آنهم درست در کشوری که هنوز بخاطر عدم تطابقات تعطیلی ها در حوزه ی بین الملل سالهاست دارد ضربه می خورد، تعطیل کردن یک روز دیگر در کشور یقینا طبعات گسترده ی مالی را نیز به بخش خصوصی تحمیل می نماید. این را باید عاملی دقیقا در جهت تضعیف بخش خصوصی قلمداد نمود.

اینکه نمایندگان محترم به واسطه ی پاسداشت مقام ولایت امری ایشان روزی را تعطیل اعلام و آن را قانونی قلمداد می کنند و کارگران شاغل در بخش خصوصی را به هزینه هایی از جیب کارفرما مهمان، خود جای سوال مضاعف را برایمان تداعی می کند. ایران کشوریست که اتفاقا تعطیلات رسمی آن کم است (مقایسه کنید با بسیاری از کشورها که تعطیلات آخر هفته ی آنها 2 روز است و اتفاقا هم تعطیلات رسمی ثابت و کمتر از ایران دارند) آیا بهتر نیست اساسی فکری به حال تعطیلات سالیانه کنیم؟

آیا مقدور نیست بخش خصوصی و آن دسته از آنهایی را که بخاطر نوع تجارتشان مجبورند با کشورهای دیگر دائم در تبادل باشند را با اصلاح تعطیلات رسمی کشور یاری رسان باشیم؟ مگر نه اینست که به واسطه ی اینگونه تعطیلات و ازدیاد سفرهای بین شهری بخاطر استفاده ی حد اکثری از تعطیلات که نوعا بین آنها هم روزی کاری اجبارا و غیر رسمی تعطیل می گردد را سرو سامان بخشیم؟

آیا با این کار از فشارهای مضاعفی که به نیروهای انتظامی و راهداری بابت شکستن حجم بارهای ترافیکی تحمیل می کنیم کمکی نکرده ایم؟ از تلفات جاده های کمتر استانداردمان نمی کاهیم؟ ملت را با یک تقویم از پیش تعیین شده برای برنامه ریزی مسافرت ها همراهی نمی کنیم؟ آیا با چنین روشی بنظر ساده کلی از بار مرگ و میر و مجروحان جاده ای و کنترل جهش های قیمتی نمی کاهیم؟

دقت کنید، اینجا نه موضوع تعطیلی روزهاست و نه کمتر جلوه دادن برخی رویدادهای مقدس، بلکه هدف انسجام در برنامه ریزی و بهتر و روشمندتر کردن حمایت های اقتصادی لازم برای برون رفت از چالشهای خودساخته است. بسیاری از صاحب نظران بارها گفته و نوشته اند که ایران همیشه به لحاظ نیروی انسانی کارآمد و منابع طبیعی و خدادادی از درجه ی بالای استانداردهای جهانی بهره مند است و بنظر اینهمه مشکلات عمدتا ریشه های مدیریتی و سیاست زدگی در تمامی مسائل و رویدادهای اجتماعی دارد. مسئولین باید زود تر از زمان خیلی دیر شدن علاج واقعه را بیاندیشند و اقدامات عملی تری انجام دهند.