یاس: خشمگینانه نوشتیم و خواندیم

۱۱ شهریور ۹۶ بود که گفت‌وگویی با یاس (یاسر بختیاری)، خواننده شناخته‌شده رپ و ساکن ایران در خبرآنلاین انجام شد.

این که چرا دفتر موسیقیِ معاونت هنریِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، موسیقی رپ، رپرها و رپکن‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند سوالی است که نه ما و نه هنرمندان این حوزه جوابش را نمی‌دانیم اما در این گفت‌وگو از یاس در مورد انگیزه‌های خوانندگان رپ برای ادامه دادن راه در غیاب امکان فعالیت رسمی برای آن‌ها پرسیدیم و او گفت: «فکر می‌کنم که اگر از ۹۰ درصد از بچه‌های این سبک سوال کنید، جواب‌شان این خواهد‌ بود که می‌خواستند ناگفته‌‌هایی را فریاد بزنند که در درون‌شان تلنبار شده بود. نیاز به درک شدن در انسان مثل یک غریزه است و در روزگاری که به واسطه نیازها، خودخواهی در جامعه موج می‌زند، ما فریاد زدیم که اول خودمان از لحاظ روحی تخلیه شویم. انگار خودت داری خودت را نوازش می‌کنی و به خودت عشق می‌دهی و این انرژی به شنونده هم منتقل شد. خشمگینانه نوشتیم و خواندیم. امید که این سبک با حمایت مردم و مسئولین روشنفکر، نسل تازه‌ای بسازد و ادامه بدهد. چون عشق شرط اول است ولی اگر مادیات را به همراه نداشته باشد، بعد از مدتی بی‌انگیزگی سبب رها کردن خواهد شد و چه بد.»

در این مصاحبه همچنین به انتقاداتی پرداختیم که برخی اهالی موسیقی بر رپ وارد می‌دانند. از جمله این که می‌گویند این نوع موسیقی هارمونی و ملودی ندارد و به همین دلیل ارزشمند نیست. یاس در این مورد گفت: «این مسئله را باید از دو بُعد حلّاجی کرد. این‌که افراد از چه جهت مخالفت خود را اعلام می‌کنند؟ دلواپس موسیقی ایران هستند یا دلواپس خودشان؟ چون فکر نمی‌کنم با اضافه شدن رپ فارسی به موسیقی ایران، خدشه‌ای به کلیت داستان وارد شود. اتفاقا موسیقی رپ (لااقل تا الان) دارد خیلی واقعی‌تر به مسیر خود ادامه می‌دهد. چون رَپکُن‌ها خودشان شعر یا تکست‌های شان را می‌نویسند و نوشته‌های شان برگرفته از واقعیات و روحیات و تجربیات شان است. ما حقیقت‌های پنهانِ ناگفته‌ای را عنوان می‌کنیم که به آن فکر شده ولی در قالب موسیقی به این صراحت عنوان نشده است.»