مفهوم رنگ در نقاشی کودکان

رنگ در نقاشی کودکان مفهوم خاص و بی، چون و چرا دارد و برای روانشناسان دارای معنای بسیاری است.

سمیرا مختاری قدیم، کارشناس هنر گفت: کودکان هر چند خلاق‌تر باشند، ترکیبات بیشتری در رنگ‌ها به وجود می‌آورند و آثاری مبتکرانه بر جای خواهند گذاشت.

وی گفت:، اما اجبار در رنگ آمیزی، خلاقیت کودک را از بین می‌برد.

مختاری قدیم تصریح کرد: همانند سازی رنگی در نقاشی کودکان به چشم می‌خورد یعنی کودکان به طور ناخودآگاه رنگ‌ها را که به اشیا می‌زنند گاهی این رنگ‌ها با واقعیت همانند است و گاهی به طور کامل عجیب و غریب رنگ می‌کنند و این نوع استفاده از رنگ است که افکار و شخصیت خالق آن را نمایان می‌سازد و نباید آن را سرکوب کرد.

وی خاطر نشان کرد: درک اصلی کودک از رنگ به طور معمولی پس از دو سالگی است و در این سن کودک با استفاده از انواع وسائل نوشتاری مانند قلم، خودکار، مداد و مداد رنگی به خط خطی کردن می‌پردازد و این شروع کار او در نقاشی است.

این کارشناس هنر عنوان کرد: باعث تعجب است با آنکه هنر در عصر حاضر تغییرات چشم گیری کرده است و قسمت اعظم این تغییر‌ها به رنگ باز می‌گردد، هنوز در مدارس و کلاس‌های آموزشی قوانین حاکم رنگ آمیزی وجود دارد یعنی آن‌ها معتقدند که رنگ سبز متعلق به درخت و برگ سبز است و یا رنگ آبی خاص دریا و آسمان است، اما در نقاشی به هر دلیلی که فرد استفاده از رنگ واقعی را لازم نداند می‌تواند هر رنگی که بیان احساسات اوست جایگزین رنگ مورد نظر کند.

مختاری قدیم متذکر شد: برای هنرمندان ثابت شده است که رنگ خودی خود در هنر وسیله پرقدرتی برای نشان دادن حالات درونی است. در مورد کودکان تحولات و روحیات آن‌ها است که انتخاب کننده رنگ است و نه حقیقت برونی و باید توجه داشت که در ابتدا آن‌ها با ناآگاهی از رنگ استفاده می‌کنند، ولی بعد‌ها که بزرگتر شدن و آموزش دیده اند استفاده از رنگ ذاتی را رها کرده و بر طبق تدریسی که به آن‌ها می‌شود آغاز به جایگزین کردن رنگ‌هایی که مربی می‌خواهد، می‌کند.

وی تاکید کرد: رنگ برای روانشناسان معنای بسیاری دارد و به کمک آن به تجزیه و تحلیل در کودکان در استفاده از رنگ‌ها بیشتر به روانشناسان کمک می‌کند تا به درون آن‌ها رسوخ کند.