روش درمان چشم چرانی و هیزی

یکی از معضلات اخلاقی بسیار فراگیر و دردسر ساز در روابط زن و مرد، مشکل چشم چرانی در یکی از طرفین است. چشم چرانی به نوعی یک بیماری و آلودگی روحیست که سبب سست شدن بنیان خانواده میشود. چگونه می‌توان از چشمان خود محافظت کرده و چشم‌چرانی را ترک کرد؟ درمان چشم‌چرانی مانند دیگر آلودگی‌ها و بیماری‌های روحی و روانی، باید از دو راه و در دو مرحله صورت گیرد: یک) از راه فکری و نظری. دو) از طریق عملی…

قرآن کریم می‌فرماید: به مؤمنان بگو چشمان خود را فرو بندند و دامن خود را حفظ کنند، این برای آن‌ها پاکیزه‌تر است و خدا به آنچه می‌کنند، آگاه است؛ پس خواست قرآن رعایت عفت عمومی برای زن و مرد است و این کار را وظیفه ضروری و واجب مومنین شمرده شده است.

روش‌های زیادی برای درمان چشم چرانی ارائه شده است که به شرح زیر است:

نحوه درمان چشم‌چرانی چگونه است توضیح دهید؟

پاسخ اجمالی

درمان چشم‌چرانی مانند دیگر آلودگی‌ها و بیماری‌های روحی و روانی، باید از دو راه و در دو مرحله صورت گیرد: یک) از راه فکری و نظری. دو) از طریق عملی.

انسان را می‌توان به کامپیوتری تشبیه کرد که از نرم افزار و سخت افزار تشکیل شده است، نیروی فکر و اندیشه‌ی انسان به منزله‌ی نرم افزار و نیرو‌های عملی و بدن او به منزله‌ی سخت افزار می‌باشد. همان‌گونه که یک کامپیوتر در صورتی به‌درستی عمل می‌کند که از نرم افزار و سخت افزار مناسبی برخوردار باشد؛ انسان نیز زمانی عملکرد مناسبی خواهد داشت که نیرو‌های فکری و عملی او اصلاح گردد.

برای درمان چشم‌چرانی و دیگر آلودگی‌های روحی در مرحله‌ی نظری و فکری، راه‌ها و مراحل متعددی وجود دارد که به نظر می‌رسد مقدم بر همه آن‌ها تقویت ایمان به خدای سبحان، اعتقاد به قیامت، شناخت نفس و جایگاه انسان در نظام خلقت است.

پس از آن توجه به آثار منفی و عواقب خطرناک چشم‌چرانی و آثار مثبت ترک این رفتار‌های زشت است.

در این زمینه روایات چنین می‌فرمایند:

۱) پیامبر (ص) فرمود: نگاه تیری از تیر‌های شیطان است و هر کس به‌جهت ترس از خدا، آن‌را ترک کند خداوند شیرینی ایمان را در قلب او قرار می‌دهد. [١]۲) امام علی (ع) می‌فرماید: قلب، کتاب دل است؛ [٢]یعنی آنچه دیده بیند در دل می‌نشیند و یا به عبارتی: «هر آنچه دیده بیند، دل کند یاد!»

۳) امام صادق (ع) فرمود: چیزی مانند نگاه نکردن به نامحرم و چشم‌پوشی از آن برای انسان پرفایده‌تر نیست؛ زیرا کسی چشم از محرمات نمی‌پوشد، مگر آن‌که جلوه عظمت و جلال پروردگار متعال را در قلب خود مشاهده می‌کند.

۴) از امام علی (ع) پرسیدند: چگونه می‌توان از چشمان خود محافظت کرده و چشم‌چرانی را ترک کرد؟ فرمود: به وسیله خضوع و اطمینان پیدا کردن به این‌که زیر نظر کسى هستی که بر باطن تو آگاه است؛ و چشم جاسوس قلب و سفیر عقل است، پس چشم خود را بپوشان از آنچه سزاوار دین تو نیست و از آنچه قلب تو آن را مکروه می‌دارد و یا عقل انکار می‌کند.

۵) رسول اکرم (ص) فرمود: چشم را از محرمات بپوشانید تا امور عجیب مشاهده کنید.

۶) حضرت عیسى (ع) به حواریان خود فرمود: پرهیز کنید از نظر به سوى محذورات و آنچه ممنوع شده است؛ زیرا این چنین نگاه‌هایی بذر شهوت بوده و فرع و شاخه فسق و فجور است. [٣].

اما درمان عملی این نوع آلودگی‌ها تمرین و ممارست، داشتن اراده‌ی جدی، تهیه برنامه منظم و عمل نمودن به آن و محاسبه نفس [۶]بر اساس آن است.

برخی از اساتید اخلاق در این زمینه می‌گویند: «نه تنها چشم خود را از نامحرم و معصیت، بلکه از هر چه که تو را از یاد خدا غافل می‌کند بپوشان؛ و آن‌را در قرائت قرآن و مطالعه احادیث، یا در مشاهده آیات و نشانه‌های الهى و یا در گریستن از خوف خدا صرف کن». [٤]پی نوشت ها:

١. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، ج. ۱۰۱، ص. ۳۸، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

٢. شریف الرضى، محمد بن حسین، نهج البلاغه، محقق، صبحی صالح، ص. ۵۴۸، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.

٢. منسوب به جعفربن محمد علیه السلام، امام ششم ع.، مصباح الشریعه، ص. ۹، بیروت، اعلمى، چاپ اول، ۱۴۰۰ق.

٤. نراقی، ملا احمد، تذکره الأحباب، ص. ۵۹، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.