.svg)
باید‌ها و نباید‌های خشکی لب
پارسینه: اگر خشکی پوست لب همراه با ترک خوردن مداوم، تبخال زدن یا عفونت کردن ترک‌های پوستی باشد، مراجعه به پزشک، مخصوصاً در مورد کودکان زیر ۵ سال، اجباری است.
یکی از مشکلات شایع پوستی در فصل‌های پاییز و زمستان، خشک و پوسته شدن یا حتی ترک خوردن پوست لب است. بسیاری از افراد درگیر با این مشکل نمی‌دانند که آیا ضرورتی برای مراجعه به پزشک به منظور درمان خشکی لب وجود دارد یا نه، یا اینکه چطور می‌توان از پس این دردسر ناخوشایند برآمد.
خشکی لب
بهتر است بدانید متخصصان توصیه می‌کنند اگر خشکی لب بیش از ۲ ماه طول کشید و درمان‌های رایج خانگی با استفاده از محصولات بدون نسخه برای بهبود این خشکی مؤثر نبود، شما باید برای پیدا کردن دلیل خشکی پوست لب و درمان آن به پزشک مراجعه کنید. از طرف دیگر، اگر خشکی پوست لب همراه با ترک خوردن مداوم، تبخال زدن یا عفونت کردن ترک‌های پوستی باشد، مراجعه به پزشک، مخصوصاً در مورد کودکان زیر ۵ سال، اجباری است. این در حالی است که خشکی و پوسته‌ریزی‌های معمول پوست لب را می‌توان با کمک راهکار‌هایی ساده که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم، درمان کرد.
۱- لب‌های خود را با آب دهان خیس نکنید
یکی از رایج‌ترین خطا‌هایی که منجر به تشدید خشکی پوست لب می‌شود، زبان زدن مداوم به لب‌ها برای خیس کردن آن‌ها با کمک آب دهان است. بهتر است بدانید بزاق دهان بلافاصله روی لب‌ها خشک می‌شود و خشکی لب را تشدید می‌کند. علاوه بر این، ممکن است شما با زبان زدن مداوم به لب‌های خشک و ترک‌خورده خودتان، باعث انتقال آلودگی‌های احتمالی دهان به سطح این ترک‌ها شوید و احتمال ایجاد عفونت را در لب‌ها بالا ببرید.
چاره چیست؟ برای اینکه خشکی لب‌ها در طول روز باعث آزار شما نشود و مدام شما را به زبان زدن به لب مجبور نکند، بهتر است چرب کننده گیاهی مانند انواع روغن‌های گیاهی را روی لب‌های خود بزنید تا رطوبت و چربی سطح لب‌ها حفظ شود.
۲- آب کافی بنوشید
یکی از عوامل تأثیرگذار بر خشکی داخلی و خارجی بدن، کم آب شدن بدن است. پوست لب‌ها به‌عنوان یکی از نازک‌ترین و حساس‌ترین قسمت‌های پوست صورت شدید و سریع نسبت به کم آب شدن بدن واکنش نشان می‌دهد و خشک می‌شود. هرچه آب بدن کمتر باشد، میزان خشکی و پوسته‌ریزی پوست لب نیز بیشتر افزایش خواهد یافت.
چاره چیست؟ حداقل روزی ۶ تا ۸ لیوان آب ولرم تا خنک بنوشید و فضای منزل را با کمک دستگاه‌های بخور یا سماور و کتری در حال جوش در فصل پاییز مرطوب نگه دارید.
یکی از عوامل تأثیرگذار بر خشکی داخلی و خارجی بدن، کم آب شدن بدن است. پوست لب‌ها به‌عنوان یکی از نازک‌ترین و حساس‌ترین قسمت‌های پوست صورت شدید و سریع نسبت به کم آب شدن بدن واکنش نشان می‌دهد و خشک می‌شود
۳- قبل از آرایش لب، پوست آن را چرب کنید
یکی دیگر از دلایل خشک شدن و پوسته‌ریزی بیش از حد پوست لب در روز‌های سرد و خشک پاییزی، استفاده از انواع محصولات آرایشی لب است. خیلی از افراد گمان می‌کنند باید برای پیشگیری از خشک شدن لب‌ها، پوست آن را بعد از پاک کردن آرایش چرب کنند. این در حالی است که استفاده از محصولات آرایشی به خودی خود می‌تواند باعث ایجاد حساسیت پوستی و تشدید خشکی لب‌ها شود.
چاره چیست؟ قبل از اینکه از انواع رژ و خط لب مات یا چرب برای آرایش لب استفاده کنید، حتماً پوست لب را با کمک مقداری روغن نارگیل، روغن زیتون یا روغن بادام چرب کنید. اجازه بدهید این چربی طبیعی حدود ۱۵ دقیقه روی لب باقی بماند و سپس محصول آرایشی مورد نظر خود را استفاده کنید.
۴- پوسته‌های روی لب را جدا نکنید
اگر لب‌های خودتان یا فرزندتان دچار خشکی و پوسته‌ریزی شده، به هیچ عنوان این پوسته‌ها را با دست یا دندان جدا نکنید. این کار باعث ایجاد التهاب، زخم، سوزش یا حتی افزایش عفونت در ناحیه لب خواهد شد.
چاره چیست؟ اگر لب‌های شما پوسته‌ریزی دارند، حدود ۱ ساعت قبل از استحمام مقداری وازلین یا روغن نارگیل روی آن‌ها بزنید. سپس زمانی که در حمام بخار گرفته هستید، کمی از دانه‌ها شکر خشک را روی لب‌ها ماساژ دهید تا پوسته‌های اضافی به آرامی و بدون ایجاد زخم و التهاب روی لب‌ها از بین بروند. این کار نوعی لایه‌برداری ملایم و بدون خطر برای لب‌ها محسوب می‌شود. سعی کنید پس از استحمام نیز چرب کردن پوست لب‌ها را از یاد نبرید.
۵- حواستان به تعادل ویتامین‌ها در بدن باشد
شاید برایتان جالب باشد که بدانید کمبود ویتامین ۲B یا همان ریبوفلاوین می‌تواند باعث افزایش خشکی، ترک خوردن و سوزش لب‌ها شود. از این رو، توصیه می‌شود در صورت خشک بودن بیش از حد لب‌ها، مصرف منظم تخم‌مرغ و گوشت قرمز بدون چربی را فراموش نکنید. از طرف دیگر، افزایش دریافت ویتامین A. در بدن می‌تواند عوارضی مانند پوسته‌ریزی یا خشکی لب را به دنبال داشته باشد.
چاره چیست؟ اگر در حال مصرف مکمل‌های حاوی ویتامین A. هستید و از خشکی بیش از اندازه پوست لب رنج می‌برید، این موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید تا تجویز مناسب‌تری برایتان در نظر بگیرد.
منبع: هفته نامه سلامت
ارسال نظر