خبری که صالحی امیری برای نخستین بار مطرح کرد

عزم دولت برای مبارزه با مصادیق پولشویی جدی است. دولت می‌خواهد بحث اجرای صحیح قانون پولشویی جای خود را در عرصه اقتصادی کشور باز کند تا از این طریق جلوی معضلاتی که به تولید داخلی و سرمایه‌های کشور لطمه می‌زند، گرفته شود. بر همین اساس وقتی ظریف درباره پولشویی مورد سئوال قرار گرفت، جوابش صریح و روشن بود، او گفت: «بالاخره پولشویی یک واقعیت در کشور ماست و خیلی‌ها از پولشویی منفعت می‌برند. من نمی‌خواهم این پولشویی را به جایی نسبت دهم؛ اما جا‌هایی که هزاران میلیارد پولشویی می‌کنند حتما آنقدر توان مالی دارند که ده‌ها و صد‌ها میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی کنند.»، اما دلواپسان به جای پیگیری مبارزه با پولشویان هجمه به وزیر امورخارجه و استیضاح او را در دستور کار قرار دادند.

سیدرضا صالحی امیری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم که میهمان کافه خبر خبرگزاری خبرآنلاین بود، به هجمه‌های دلواپسان تندرو واکنش نشان داد و در دفاع از محمدجواد ظریف گفت: هیچ کشوری وقتی درگیر جنگ است، فرمانده جنگ خود را شکست نمی‌دهد. این عادت برخی از آقایان است که در این شرایط سخت سیاسی به مسئولین ماندگار کشور حمله ور می‌شوند.

مشروح گفتگوی خبرآنلاین با صالحی امیری را در ادامه بخوانید.

****

در ورزش و به خصوص فوتبال ما پولشویی وجود دارد؟

من نمی‌توانم در این باره قضاوت کنم. هیچ گونه اطلاعات مستندی در این باره ندارم. اما فضای پولشویی در فوتبال ایران وجود دارد. هر نوع ادعایی باید مستند به یک دلیل عقلانی باشد و من اطلاعی درباره پولشویی در ورزش ایران ندارم که منطقی باشد.

الان که مسئولیت ورزشی را عهده دار هستید، یا وقتی که در سمت‌های پیشین بودید، اطلاعی اطلاعی از قضایای پولشویی نشنیدید؟

خیر. من واقعا اطلاعی از پولشویی‌ها ندارم، اما فضای آن در ورزش کشور وجود دارد.

در دادگاه باز هم ثابت شد حرف‌های آقای کریمی قدوسی به نقل از آقایان نادران و توکلی بود. حرف‌هایی که مشخص شده بود حقیقت ندارند و آقای کریمی قدوسی هم از من طلب حلالیت کرد. من قبول کردم، اما آقای نادران حاضر به عذرخواهی کتبی نشد و در دادگاه محکوم به ده ماه حبس شد.

بحث پولشویی شد؛ آقای جواد ظریف اخیرا صحبت‌هایی درباره پولشویی کرده اند. برخی به ایشان انتقاد کردند که گفتن این سخنان بهانه‌ای است برای بیگانگان که ما را به پولشویی متهم کنند. شما صحبتی از پولشویی نمی‌کنید تا مثل آقای ظریف درگیر بهانه‌ها نشوید؟

درباره برادر عزیزم آقای ظریف بگویم؛ ظریف سرمایه ملی ما هستند و هیچ کشوری سرمایه خود را تخریب نمی‌کند. کسانی که آقای ظریف را تخریب می‌کنند، به منافع ملی لطمه می‌زنند. این افراد باید نزد افکارعمومی پاسخگو باشند و بدانند که امروز سکاندار سیاست خارجی ما با همه ظریفت و توان در جهت تأمین منافع ملی در حال از خودگذشتگی و تلاش حداکثر است. با شناختی که از آقای ظریف دارم، ایشان از پاک‌ترین و صادق‌ترین و شریف‌ترین مردمان این سرزمین است، هیچ انگیزه‌ای جز تأمین منافع ملی در او وجود ندارد، ظریف همیشه در دیدار‌های دوجانبه و چندجانبه مسیر عقلانی و گفتگو را برای تأمین منافع ملی انتخاب کرده است. شما امروز بهتر از من می‌دانید که گفتگو معجزه‌ای است که می‌تواند بسیاری از منافع را بدون جنگ تامین کند و اساسا جنگ زمانی آغاز می‌شود که گفت‎وگو به شکست بیانجامد. من چندین مقاله در فضیلت گفتگو نوشته ام. هیچ کشوری در شرایطی که با دشمنان جدی مواجه و در تخاصم است، فرمانده جنگ خود را تخریب و تضعیف نمی‌کند. کج سلیقگی برخی از آقایان است که در این شرایط سخت سیاسی به کسی که فرمانده دیپلماسی کشور است حمله و تهاجم می‌کنند و این را در تضاد با منافع ملی می‌دانم.

صابون برخی از این آقایان به تن شما هم خورده است؟

بله، من به مجلس رفتم تا وزیر وزارت ورزش و جوانان شوم، هیچ گونه ذهنیت منفی نداشتم، احساس می‌کردم مجلس هم رای خواهد داد. شرایط هم هموار بود. یک تصمیم سیاسی گرفته بودند که من به هر قیمتی نباشم. یکی از اعضای آن جمع که جانباز و متدین است، صبح زود یکی از روز‌های زمستان ۹۲ به دفتر من آمد. من هفت صبح در دفتر حضور یافتم، اما این فرد از من زودتر آمده بود. او به من گفت: «حامل یک پیام و یک رضایت هستم و بعد از شما خداحافظی می‌کنم». گفتم «چرا؟»، برای من صحنه‌ای را شرح داد که قرار بود چند روز بعد در مجلس رخ بدهد. به من گفت: «شما روز یکشنبه در مجلس با چنین صحنه‌ای مواجه می‌شوید، قرار است آقای نادران چنین صحبتی کند، آقای توکلی چنین بگوید و من هم چنین حرفی بزنم». گفتم «چرا؟»، گفت: «این‌ها معتقدند حضور شما در دولت، کاملا فضا را به زیان این‌ها خواهد کرد بنابراین باید به هر قیمتی مانع این اتفاق شوند». آن‌ها یک تحلیلی داشتند و آن تحلیل شان هم انحرافی بود. او از من درخواست حلالیت طلب داشت و من هم قبول کردم. این آقا به من گفت: «به شما در مجلس رای خواهم داد، اما در مجلس با شما سلام و علیک نخواهم کرد، چون از این آقایان می‌ترسم». همان اتفاق در مجلس رخ داد. من هم دچار شوک شدم، چون حرف‌هایی که زده شد از اساس جعل بود و بعد هم ثابت شد که حرف‌ها جعلی بودند. من شکایت کردم، اما هیچ امیدی به رسیدگی نداشتم. مسیر رسیدگی به شکایت من پنج سال طول کشید.

گفتگو معجزه‌ای است که می‌تواند بسیاری از منافع را بدون جنگ تامین کند و اساسا جنگ زمانی آغاز می‌شود که گفت‎وگو به شکست بیانجامد. من چندین مقاله در فضیلت گفتگو نوشته ام. هیچ کشوری در شرایطی که با دشمنان جدی مواجه و در تخاصم است، فرمانده جنگ خود را تخریب و تضعیف نمی‌کند. کج سلیقگی برخی از آقایان است که در این شرایط سخت سیاسی به کسی که فرمانده دیپلماسی کشور است حمله و تهاجم می‌کنند و این را در تضاد با منافع ملی می‌دانم.

آقای توکلی که من ایشان را فرد دینداری می‌دانم، در دادگاه حاضر شد، حرف هایش را زد و مباحث من را شنید. وقتی در دادگاه قبل از صدور رأی برایش حجت شد که دچار یک نوع فریب اطلاعاتی شده است و حرف هایش نقل قول صحیح نبود، همانجا یک کاغذ گرفت، نوشت و ضمن عذرخواهی، از من حلالیت طلب کرد و من هم همان جا رضایت نوشتم و خداحافظی کردم. بعد از آقای توکلی خواهش کردم و گفتم «نمی خواهد منبع خبرتان را معرفی کنید، با او تماس بگیرید بگذارید روی آیفون تا سئوال کنم کجا این خبر را تولید کرده است؟». آقای توکلی گفت: «شب گذشته به من کسی تلفنی این حرف را گفته بود». از ایشان خواستم به همان فرد زنگ بزند تا تلفنی با او صحبت کنم، اما آقای توکلی گفت: «من تلفن او را ندارم، چون شماره ناشناس بود». از ایشان پرسیدم «آیا یک فرد ناشناس تلفنی مطالبی را به شما گفت و شما یادداشت و از تریبون مجلس قرائت کردید؟» گفت: «بله». می‌خواهم این پیام من را به جامعه منعکس کنید والله نظام اسلامی با این رویکرد امکان ادامه حیات نخواهد داشت. جامعه‌ای که در آن کادر‌های سیاسی با یک تلفن ناشناس در تریبون رسمی مجلس با آبروی رقبای سیاسی خود بازی می‌کنند. با صراحتا می‌گویم قطعا نظام اسلامی با این رویکرد پایدار نخواهد بود. بعد به آقای کریمی قدوسی رسیدیم. او گفت: «ایشان پرونده امنیتی دارم». گفتم «من پرونده امنیتی دارم؟»، گفت: «بله». گفتم «من معاون بررسی استراتژیک و رئیس ستاد وزارتخانه بودم. در واقع ارشدترین مقام امنیتی کشور بودم، آیا ممکن است چنین چیزی؟»، او گفت: «بله». خوب موضوع به دادگاه و صدور محکومیت رسید. آقای کریمی قدوسی آنجا گفت: «من این نقل قول‌هایی که کردم از آقایان نادران و توکلی بود، بعد فهمیدم این حرف‌ها صحت ندارد بنابراین از من طلب حلالیت می‌کنم»، عذرخواهی اش را نیز کتبا نوشت. من هم رضایت دادم. اما آقای نادران حاضر به عذرخواهی کتبی نشد و در دادگاه محکوم به ده ماه حبس شد و، چون در فرصت قانونی به حکم اعتراض نکرد، ۱۰ ماه خبس قطعی و به اجرای احکام ابلاغ شد. این خبر را نخستین بار من در این برابر شما اطلاع می‌دهم و این جای تأسف دارد. در واقع دارم به رجال سیاسی پیام مهم می‌دهم. آقای نادران که محکوم شد و می‌خواست حکم به او ابلاغ شود، آدرسی جعلی خیابانی در گرگان را داده که اصلا وجود خارجی ندارد، در حالیکه در تهران زندگی می‌کند و ما هم مطلع هستیم، اما تلاش می‌کند که از قانون فرار کند. حکم در اجرای احکام است.


در دادگاه تجدید نظر هم تأیید شده است؟

بله حکم زندان آقای نادران در تجدید نظر تأیید و قطعی شده، به اجرای احکام رفته است، ولی آدرسی که آقای نادران داده طرف گرگان است که نشان می‌دهد سیاست اخلاقی یعنی چه؟ این را باید مردم بدانند، کسانی که ادعای انقلابی گری دارند، حالا که به قانون رسیدند آدرس جعلی می‌دهند و این برای سیاسیون فاجعه است.

نتیجه گیری حرف من این جمله است اگر در نظام جمهوری اسلامی بین جناح‌های سیاسی گفتگو، مذاکره و مناقشه از مرز‌های اخلاقی عبور کند، همه چیز منهدم خواهد شد. از این به بعد مردم به همه گفتار‌ها شک می‌کنند. من انگیزه داشتم پنج سال دنبال کردم تا به نتیجه برسم و ثابت کنم این حرف‌ها بی اساس بود و بی گناهی هستم، خیلی‌ها این انگیزه و امید را ندارند بنابراین ما دچار یک بحران اخلاقی در سیاست هستیم و آن این است که ما برای حذف رقیب هر نوع پرونده سازی، تخریب، انگ زنی و شایعه مجاز است و این آغاز یک انحراف در نظام اسلامی است. اگر ما در اوایل انقلاب جلوی این روند را می‌گرفتیم، امروز با این چالش مواجه نبودیم. اگر در نقطه‌ای جلوی این تفکر را می‌گرفتیم امروز با این چالش مواجه نبودیم. شما می‌بینید رییس دولت به مجلس می‌آید و علیه رییس دولت دیگر افشاگری می‌کند و وقتی در نظرسنجی خیابانی از مردم سوال می‌شود، می‌گویند آن‌ها در تقسیم قنائم با هم دعوای شان شده است. مردم باور ندارد این‌ها افشاگری است. این نوع رفتار در نظام اسلامی را سرطان بدخیم انقلاب می‌دانم. به این معنا که برای حذف رقیب از همه ابزار‌های غیر اخلاقی استفاده کنید. آیا امکان بازسازی برای کسی که پنج سال قبل تخریب شده است وجود دارد؟ و پنج سال بعد تازه یک قاضی حکمی را صادر کند تا فرد تخریب کننده بیاید و عذرخواهی کند. آیا این حکم باعث بازگشت آن اعتبار خواهد شد؟ وقتی تخریب انجام می‌شود، حداکثر بازسازی ۳۰ درصد خواهد بود و ۷۰ درصد ذهنیت آن تخریب در جامعه باقی می‌ماند. چون می‌گویند اگر نبود چرا چنین حرف‌هایی زده شد. این فرهنگ عمومی ماست. سخن من با سیاسیون این است که برای رقابت سیاسی نباید از مرز‌های اخلاقی خارج شوند. این خلاف اندیشه امام و رهبری است.