دشت کوزه ها، دشتی عجیب در لائوس +تصاویر
پارسینه: در کشور لائوس دشتی وجود دارد که از کوزههای سنگی عجیبی پوشیده شده است. خمرهها عمدتاً در خوشههای مختلف در تعداد از یک تا چند صد مورد مرتب شدهاند.
در میان تپهها و ارتفاعات بخشهای شمالی لائوس به دشتی عجیب برمی خوریم که سالها کوزههای اسرار آمیز و سنگی اش همه باستان شناسان را به فکر فرو برده که چه رازی پشت ساخت آنها وجود دارد. در این دشت تعداد بسیار زیادی کوزه سنگی وجود دارد که با قدمت طولانی خود سایتی باستانی را شکل داده اند. دشت کوزهها همه المانهای لازم برای به هیجان در آوردن قوه تخیل را دارد، دشتی که مملوء از رمز و رازهای سربه مهر است و تحقیقات زیادی روی آن انجام شده است.
دشت کوزهها در لائوس در استان شیانگ خوانگ واقع شده است. فلات شینگ خوانگ در انتهای شمالی رشته کوه Annamese Cordillera در منطقه هندوچین قرار گرفتهاست. حفاریها و مطالعات صورت گرفته در دشت خمرهها، قدمت آن را به عصر آهن مرتبط میکند که به این ترتیب، دشت خمرهها یکی از مهمترین سایتهای ماقبل تاریخ در جنوب شرقی آسیا محسوب میشود.
تاریخ محلی و افسانههای مرتبط با دشت کوزهها
در حال حاضر، ماهیت زبانشناسی فرهنگی مردم شناخته نشده است. باستان شناسان بر این باورند که کوزهها ۱۵۰۰-۲۰۰۰ سال پیش استفاده میشدند. برخی از آثار حفاری شده به حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد تا ۸۰۰ میلادی برمی گردد. انسان شناسان و باستان شناسان پیش بینی کرده اند که ممکن است کوزهها به عنوان محل دفن یا شاید ذخیره سازی برای غذا استفاده میشدند.
داستان و افسانههای لائوس میگویند که در سالهای بسیار دور، در این منطقه گونههای انسان غول پیکر زنده میکردند که دشت کوزهها در لائوس برای آنها بوده اند. افسانههای محلی همچنین میگویند یک پادشاه باستانی به نام خون چئونگ (Khun Cheung) که یک جنگ طولانی و پیروزمندانه در مقابل دشمنانش داشته این کوزهها را ساخته تا بتواند غنایم جنگی خود را در آنها نگهداری کند.
سایتهای کوزهها
بیش از ۹۰ سایت باستانی خمرهای در استان شیانگخوانگ شناسایی شدهاست. هر سایت از یک تا ۴۰۰ گورخمره دارد که جنس همگی از سنگ و دارای ارتفاع و قطری متفاوت بین یک تا سه متر هستند. شکل گورها استوانهای است و همیشه پایین آنها پهنتر از بالای آنهاست.
برخی گورها دارای در هستند، ولی همه آنها در ندارند. نقوشی از حیواناتی، چون میمون، ببر و قورباغه روی آنها وجود دارد.
گورخمره در دار
سنگهای دایرهای دیگری وجود دارد که متفاوت از درب هستند و ممکن است نشانه قبر باشند. خمرهها به صورت خوشهای در کوهپایهها و پشته کوههای اطراف فلات مرکزی و درههای مرتفع اطراف آن قرار دارند. جنس بیشتر خمرهها ماسه سنگ است.
منابع:
fa.wikipedia.org
دشت کوزهها در لائوس در استان شیانگ خوانگ واقع شده است. فلات شینگ خوانگ در انتهای شمالی رشته کوه Annamese Cordillera در منطقه هندوچین قرار گرفتهاست. حفاریها و مطالعات صورت گرفته در دشت خمرهها، قدمت آن را به عصر آهن مرتبط میکند که به این ترتیب، دشت خمرهها یکی از مهمترین سایتهای ماقبل تاریخ در جنوب شرقی آسیا محسوب میشود.
تاریخ محلی و افسانههای مرتبط با دشت کوزهها
در حال حاضر، ماهیت زبانشناسی فرهنگی مردم شناخته نشده است. باستان شناسان بر این باورند که کوزهها ۱۵۰۰-۲۰۰۰ سال پیش استفاده میشدند. برخی از آثار حفاری شده به حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد تا ۸۰۰ میلادی برمی گردد. انسان شناسان و باستان شناسان پیش بینی کرده اند که ممکن است کوزهها به عنوان محل دفن یا شاید ذخیره سازی برای غذا استفاده میشدند.
داستان و افسانههای لائوس میگویند که در سالهای بسیار دور، در این منطقه گونههای انسان غول پیکر زنده میکردند که دشت کوزهها در لائوس برای آنها بوده اند. افسانههای محلی همچنین میگویند یک پادشاه باستانی به نام خون چئونگ (Khun Cheung) که یک جنگ طولانی و پیروزمندانه در مقابل دشمنانش داشته این کوزهها را ساخته تا بتواند غنایم جنگی خود را در آنها نگهداری کند.
سایتهای کوزهها
بیش از ۹۰ سایت باستانی خمرهای در استان شیانگخوانگ شناسایی شدهاست. هر سایت از یک تا ۴۰۰ گورخمره دارد که جنس همگی از سنگ و دارای ارتفاع و قطری متفاوت بین یک تا سه متر هستند. شکل گورها استوانهای است و همیشه پایین آنها پهنتر از بالای آنهاست.
برخی گورها دارای در هستند، ولی همه آنها در ندارند. نقوشی از حیواناتی، چون میمون، ببر و قورباغه روی آنها وجود دارد.
گورخمره در دار
سنگهای دایرهای دیگری وجود دارد که متفاوت از درب هستند و ممکن است نشانه قبر باشند. خمرهها به صورت خوشهای در کوهپایهها و پشته کوههای اطراف فلات مرکزی و درههای مرتفع اطراف آن قرار دارند. جنس بیشتر خمرهها ماسه سنگ است.
منابع:
fa.wikipedia.org
بیتوته
eligasht.com
ارسال نظر