نشانه های افراد منافق از زبان امام سجاد(ع)

حضرت زین‌العابدین امام سجّاد علیه‌‌السلام:

منافق نهی می‌کند و خود نهی نمی‌‌پذیرد،

به آنچه دستور می‌دهد خودش عمل نمی‌‌کند،

چون به نماز ایستد به چپ و راست می‌‌نگرد،

چون رکوع کند خود را (مانند گوسفند) به زمین اندازد (یعنی بعد از رکوع نمی‌‌ایستد و به همان حال به سجده نمی‌‌رود)،


چون سجده کند (مانند کلاغ و سایر پرندگان که دانه می‌‌چینند) منقار به زمین زند،

چون بنشیند نیم‌‌خیز نشیند،

چون شب شود، با این که روزه نداشته است همه‌‌اش به فکر خوردن غذاست،

در هنگام روز با آن که شب زنده داری نکرده‌ است، همّ و غمّش خفتن است،

اگر سخنی (یا حدیثی) به تو گوید، دروغ گوید،

اگر به تو وعده‌‌ای دهد، خُلف وعده کند،

اگر به او اعتماد کنی و امانتی سپاری به تو خیانت کند،

و اگر با او مخالفت کنی، پشت سرت بدگویی کند.

متن حدیث:

الإمامُ زینُ العابدینَ علیه‌‌السلام:

المُنافِقُ یَنهی و لا یَنتَهی، و یأمُرُ بما لا یأتی، إذا قامَ فی الصَّلاةِ اعتَرَضَ، و إذا رَکَعَ رَبَضَ، و إذا سَجَدَ نَقَرَ، و إذا جَلَسَ شَغَرَ، یُمسی و هَمُّهُ الطَّعامُ و هُو مُفطِرٌ، و یُصبِحُ و هَمُّهُ النَّومُ و لَم یَسهَرْ، إن حَدَّثَکَ کَذبَکَ، و إن وَعَدَکَ أخلَفَکَ، و إنِ ائتَمَنتَهُ خانَکَ، و إن خالَفتَهُ اغتابَکَ.

"أمالی صدوق، صفحه ۳۹۹"