فطریه میهمان در شب عید فطر
پارسینه: آیات عظام امام، رهبری، شبیری، مکارم، فاضل: اگر فقط یک شب میماند، فطریه اش بر عهده خودش است.
الف- میهمانی که قبل از غروب وارد شده:
آیات عظام امام، رهبری، شبیری، مکارم، فاضل: اگر فقط یک شب میماند، فطریه اش بر عهده خودش است.
آیات عظام سیستانی، وحید، تبریزی: اگر شب بماند (و لو غذا نخورد) فطریه اش بر میزبان است. اما اگر فقط برای خوردن افطاری دعوت شده و شب را در آنجا نماند، بر عهده خود میهمان است.
آیت الله نوری: اگر در آن شب نان خور صاحب خانه باشد، بر عهده صاحب خانه است.
آیات عظام صافی، بهجت: بر میزبان واجب است؛ به شرط اینکه برای خوردن غذا و مانند آن آمده باشد و لو بعداً مانعی پیش آید که نتواند غذا بخورد.
ب- میهمانی که بعد از غروب وارد شده:
آیات عظام امام، رهبری، وحید، صافی، شبیری، نوری، مکارم، بهجت، فاضل: بر عهده خود میهمان است.
آیات عظام سیستانی، تبریزی: در صورتی که نان خور میزبان محسوب شود و حداقل یک شب هم بماند، فطریه اش بنابر احتیاط واجب بر عهده میزبان است.
پی نوشت:
توضیح المسائل مراجع، ج. ۲، م. ۱۹۹۵، ۱۹۹۷. امام، تحریرالوسیله، کتاب الزکاة، فی من تجب عنه، م. ۳. آیات عظام نوری، فاضل: عروة الوثقی، فصل فی زکاة الفطرة، فی من تجب عنه. آیات عظام سیستانی، وحید، تبریزی: منهاج الصالحین، ج. ۱، م. ۱۱۷۲. آیت الله صافی، هدایة العباد، م. ۱۵۷۹. آیت الله بهجت، وسیلة النجاة، م. ۱۳۴۷. جامع احکام، رضوی، م. ۵۹۴. انوار طاها، شناسه ۱۱۱۱، ۱۱۱۰، ۹۶۵.
آیات عظام امام، رهبری، شبیری، مکارم، فاضل: اگر فقط یک شب میماند، فطریه اش بر عهده خودش است.
آیات عظام سیستانی، وحید، تبریزی: اگر شب بماند (و لو غذا نخورد) فطریه اش بر میزبان است. اما اگر فقط برای خوردن افطاری دعوت شده و شب را در آنجا نماند، بر عهده خود میهمان است.
آیت الله نوری: اگر در آن شب نان خور صاحب خانه باشد، بر عهده صاحب خانه است.
آیات عظام صافی، بهجت: بر میزبان واجب است؛ به شرط اینکه برای خوردن غذا و مانند آن آمده باشد و لو بعداً مانعی پیش آید که نتواند غذا بخورد.
ب- میهمانی که بعد از غروب وارد شده:
آیات عظام امام، رهبری، وحید، صافی، شبیری، نوری، مکارم، بهجت، فاضل: بر عهده خود میهمان است.
آیات عظام سیستانی، تبریزی: در صورتی که نان خور میزبان محسوب شود و حداقل یک شب هم بماند، فطریه اش بنابر احتیاط واجب بر عهده میزبان است.
پی نوشت:
توضیح المسائل مراجع، ج. ۲، م. ۱۹۹۵، ۱۹۹۷. امام، تحریرالوسیله، کتاب الزکاة، فی من تجب عنه، م. ۳. آیات عظام نوری، فاضل: عروة الوثقی، فصل فی زکاة الفطرة، فی من تجب عنه. آیات عظام سیستانی، وحید، تبریزی: منهاج الصالحین، ج. ۱، م. ۱۱۷۲. آیت الله صافی، هدایة العباد، م. ۱۵۷۹. آیت الله بهجت، وسیلة النجاة، م. ۱۳۴۷. جامع احکام، رضوی، م. ۵۹۴. انوار طاها، شناسه ۱۱۱۱، ۱۱۱۰، ۹۶۵.
ارسال نظر