داماد ترامپ به شکست معامله قرن اعتراف کرد

جارد کوشنر، مشاور ارشد کاخ سفید و داماد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا در گفت‌وگویی که به صورت تلفنی با خبرنگاران عرب و اسرائیلی داشت و این گفتگو از سوی روزنامه هاآرتص در روز یکشنبه منتشر شد، اذعان کرد: بخش اقتصادی "معامله قرن" شکست خورد.

کوشنر با انتقاد از تشکیلات خودگردان فلسطین اذعان کرد: تلاش‌های تشکیلات در به شکست کشاندن "کارگاه منامه" از طریق اعمال فشار بر تجار و شرکت‌کنندگان به شکست انجامید.

محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین پیش از این تاکید کرده بود که "معامله قرن" قابل اجرا شدن نیست و فلسطینی‌ها برای به شکست کشاندن آن تلاش خواهند کرد.

کوشنر افزود: جمع انبوهی از تجار و نمایندگان شرکت‌های جهانی وجود داشتند و بسیاری بودند که می‌خواستند در این کارگاه حضور داشته باشند، اما از آن‌ها دعوت نکردیم، طرح اقتصادی امکان تحقق یافتن دارد، اما آن بدون رهبری فلسطین قابل به ثمر نشستن نیست.

داماد ترامپ تصریح کرد: ۲۸ میلیارد دلار از مجموع ۵۰ میلیارد دلار در قالب "معامله قرن" اختصاص داده شد که در کرانه باختری و غزه سرمایه گذاری خواهند شد و این میلیارد‌ها دلار اگر رهبری فلسطین موضعش را تغییر ندهد به این مناطق نخواهند رسید.

وی افزود: نتایجی قابل اطمینان درباره بهره برداری از سرمایه‌گذاری‌های مالی برای فلسطینی‌ها در گذشته مشاهده نکرده‌ایم، نمایندگان کشور‌های آفریقایی در بحرین حضور داشتند و به ما گفتند، در صورتیکه فلسطینی‌ها به سرمایه‌گذاری‌ها در سرزمین‌شان راغب نباشند ما خوشحال خواهیم شد که پذیرای سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی و توجه آمریکا و جهان به منطقه‌مان باشیم.

کوشنر ادامه داد: به رغم هجمه بی‌سابقه فلسطینی علیه آمریکا، اما در‌های کاخ سفید به روی فلسطینی‌ها و رهبری فلسطین باز هستند.

بحرین ۲۴ ژوئن کنفرانسی اقتصادی را که آمریکا به عنوان مقدمه "معامله قرن" ترتیب داده بود، میزبانی کرد که در آن مشارکت عربی رسمی محدودی انجام گرفت و فلسطین و کشور‌های عربی به طور کامل آن را تحریم کردند.

در این راستا امارات و عربستان برای تبلیغ این کنفرانس و روابط با رژیم صهیونیستی از مقامات گرفته تا فعالان پایین دست تلاش کردند و رسانه‌های این کشور‌ها روی باز به دولت اشغالگر نشان دادند.

معامله قرن شامل سرمایه‌گذاری به صورت وام و قرض در فلسطین، اردن، مصر و لبنان به ارزش ۵۰ میلیارد دلار است و در عوض فلسطینی‌ها را مجبور به چشم‌پوشی‌های اجحاف‌آمیز برای اسرائیل در پرونده‌های قدس، آوارگان و مرز‌های سال ۱۹۶۷ در مقابل سرمایه‌گذاری‌ها و پول می‌کند.