.svg)
انجام تست شنوایی با نگاه کردن به چشم
پارسینه: تحقیقات جدید آزمایش شنوایی نوآورانه‌ای را ارائه می‌دهد که ممکن است به افرادی که قادر به پاسخگویی نیستند، مانند نوزادان یا افرادی که دچار سکته مغزی شده اند، کمک کند.
روش‌های سنتی تست شنوایی شخص شامل تست‌های چنگال تنظیم، بررسی فاصله بلندگو و تست آستانه با صدای خالص است. این آزمایشات شامل رفلکس‌هایی مانند بالا بردن دست یا فشار دادن یک دکمه برای شنیدن صدای خاص است. از این طریق، متخصص می‌تواند تعیین کند که شخص چگونه می‌تواند نقاط مختلف و سطوح مختلف را بشنود.
این روش‌ها نیاز به پاسخی از طرف شخصی دارد که تست شنوایی را تجربه می‌کند. اما چگونه متخصصان می‌توانند شنوایی افرادی را که قادر به پاسخگویی نیستند، از جمله بزرگسالان مبتلا به سکته مغزی، افراد دارای مشکل رشد یا نوزادان را ارزیابی کنند؟
دانشمندان برای آزمایش فرضیه خود از فناوری ردیابی چشم برای بررسی افراد بزرگسال با میانگین سنی ۲۴ سال استفاده کردند که هیچ کم شنوایی نداشتند.
آزمایش کنندگان از یک دوربین فیلمبرداری مادون قرمز برای نظارت بر شرکت کنندگان در هنگام انجام تست شنوایی استاندارد استفاده کردند. در صورت شنیدن سر و صدا در فرکانس ۱، ۲، ۴ و ۸ کیلو هرتز (کیلوهرتز) به ترتیب، آن‌ها باید دکمه‌ای را فشار می‌دادند.
در طول آزمون، شرکت کنندگان نیز مجبور بودند به صفحه رایانه‌ای خیره شوند.
نقطه‌ای روی صفحه نمایش داده شد و به دنبال آن زنگ‌ها در تأخیر‌های تصادفی قرار گرفت که مانع از پیش بینی شرکت کنندگان در هنگام شنیدن صدا می‌شد.
وقتی شرکت کنندگان دیدند که نقطه به یک علامت سؤال روی صفحه تبدیل می‌شود، باید نشان دهند که آیا صدا را شنیده اند یا نه.
محققان حداقل ۱ ثانیه قبل از صدا و ۲ ثانیه بعد، اندازه مردمک شرکت کنندگان را ارزیابی کردند. دانشمندان اتساع مردمک شرکت کنندگان را که می‌تواند در نتیجه تلاش شناختی که با فشار دادن دکمه در خواست انجام می‌شود، حذف کردند.
اتساع مردمک شرکت کنندگان به اندازه تست‌های استاندارد خوب بود.
دقت شرکت کنندگان با پاسخ دکمه فشار آن‌ها مطابقت داشت. به طور خاص، مردمک آن‌ها در حدود ۰.۲۵ ثانیه پس از صدا شروع به اتساع کرد.
آنچه محققان فهمیدند اینکه اتساع مردمک به اندازه روش فشار دکمه حساس است.
دانشمندان در کنفرانس‌های تجزیه و تحلیل داده‌های اولیه مقاومت زیادی به این ایده داشتند که با استفاده از یک پاسخ غیر ارادی می‌توان به اندازه داده‌های دکمه مطبوعات نتیجه بگیرند. اما این مطالعه اثبات مفهومی است که این موردامکان پذیر است.
آزمایش اتساع مردمک شرکت کنندگان برای افرادی که می‌توانند با آزمایش کننده ارتباط برقرار کنند، چندان مفید و کارآمد نیست. ابزار این روش در آزمایش افرادی است که نمی‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند و بگویید که آیا آن‌ها صدایی شنیده اند یا نه؟
منبع:شفقنا
این روش‌ها نیاز به پاسخی از طرف شخصی دارد که تست شنوایی را تجربه می‌کند. اما چگونه متخصصان می‌توانند شنوایی افرادی را که قادر به پاسخگویی نیستند، از جمله بزرگسالان مبتلا به سکته مغزی، افراد دارای مشکل رشد یا نوزادان را ارزیابی کنند؟
دانشمندان برای آزمایش فرضیه خود از فناوری ردیابی چشم برای بررسی افراد بزرگسال با میانگین سنی ۲۴ سال استفاده کردند که هیچ کم شنوایی نداشتند.
آزمایش کنندگان از یک دوربین فیلمبرداری مادون قرمز برای نظارت بر شرکت کنندگان در هنگام انجام تست شنوایی استاندارد استفاده کردند. در صورت شنیدن سر و صدا در فرکانس ۱، ۲، ۴ و ۸ کیلو هرتز (کیلوهرتز) به ترتیب، آن‌ها باید دکمه‌ای را فشار می‌دادند.
در طول آزمون، شرکت کنندگان نیز مجبور بودند به صفحه رایانه‌ای خیره شوند.
نقطه‌ای روی صفحه نمایش داده شد و به دنبال آن زنگ‌ها در تأخیر‌های تصادفی قرار گرفت که مانع از پیش بینی شرکت کنندگان در هنگام شنیدن صدا می‌شد.
وقتی شرکت کنندگان دیدند که نقطه به یک علامت سؤال روی صفحه تبدیل می‌شود، باید نشان دهند که آیا صدا را شنیده اند یا نه.
محققان حداقل ۱ ثانیه قبل از صدا و ۲ ثانیه بعد، اندازه مردمک شرکت کنندگان را ارزیابی کردند. دانشمندان اتساع مردمک شرکت کنندگان را که می‌تواند در نتیجه تلاش شناختی که با فشار دادن دکمه در خواست انجام می‌شود، حذف کردند.
اتساع مردمک شرکت کنندگان به اندازه تست‌های استاندارد خوب بود.
دقت شرکت کنندگان با پاسخ دکمه فشار آن‌ها مطابقت داشت. به طور خاص، مردمک آن‌ها در حدود ۰.۲۵ ثانیه پس از صدا شروع به اتساع کرد.
آنچه محققان فهمیدند اینکه اتساع مردمک به اندازه روش فشار دکمه حساس است.
دانشمندان در کنفرانس‌های تجزیه و تحلیل داده‌های اولیه مقاومت زیادی به این ایده داشتند که با استفاده از یک پاسخ غیر ارادی می‌توان به اندازه داده‌های دکمه مطبوعات نتیجه بگیرند. اما این مطالعه اثبات مفهومی است که این موردامکان پذیر است.
آزمایش اتساع مردمک شرکت کنندگان برای افرادی که می‌توانند با آزمایش کننده ارتباط برقرار کنند، چندان مفید و کارآمد نیست. ابزار این روش در آزمایش افرادی است که نمی‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند و بگویید که آیا آن‌ها صدایی شنیده اند یا نه؟
منبع:شفقنا
ارسال نظر