ارگان موتلفه اسلامی مطرح کرد: سازش انتخاباتي جبهه پايداري و جريان انحرافي؟
علي حقجو در نشریه "شما" ارگان حزب موتلفه اسلامی نوشت:
- آنها که واکنش تند برخي اعضای فراكسيون انقلاب اسلامي در مجلس (رایحه خوش قبلي و جبهه پايداري بعدي) را در دوره خانه نشینی رییس جمهور به یاد دارند که بعضا از اولين امضا كنندگان سوال از رييس جمهور در آن مقطع حساس بودند (كه با رايزني چهره هاي معتدل راضي به باز پس گيري امضاي خود براي بازگشت آرامش به فضاي سياسي كشور شدند)؛ شايد باور نمي كردند كه اين چهره ها در روزهاي پاياني سال نسبت به پاسخ هاي گزنده رييس جمهور به سوال از خود ابراز رضايت كنند و عبارات به كار برده شده را مودبانه بدانند.
مواضع متفاوت اين گروه در شرايط مختلف در طول يك سال شمسي سبب تحليلهاي گوناگون بود و برخي آنها را عناصري صادق تلقي مي كردند كه صراحت بيان دارند و برخي تحليل گران سياسي از ابتدا جبهه پايداري را با جريان انحرافي همراه مي دانستند كه بخاطر انتخابات خود را جداي از جريان انحرافي مي دانند. رفتن جبهه پايداري در خدمت آيت الله مصباح موضوع را پيچيده كرد. زيرا پايداري مدعي بود كه به نظرات آيت الله مصباح توجه دارد.
ارديبهشت ماه سال گذشته چهره هايي همچون آيت الله مصباح يزدي و آيت الله علم الهدي و ... كه تا پيش از آن از حاميان جدي دولت به شمار مي رفتند؛ با بروز رويكردهاي كه سرنخ جريان انحرافي را آشكارتر مي كرد خبر از انحرافي عميق دادند. آيت الله مصباح يزدي جريان نفوذي را بزرگترين خطري كه از صدر اسلام تا كنون تهديد كننده است؛ دانست و هشدار داد "بايد به احتمال ضعيف هم بها داد، كه يك روز صبح بلند نشويم و ببينيم كه سيد عليمحمد باب ديگري به دست خود ما و به بهاي خون شهداي ما سر كار آمده است!"
اگرچه هشدارهاي آيت الله مصباح يزدي كه روزي مدافع دولت تلقي مي شد بيش از ديگران انعكاس يافت اما ديگر علماي بلاد نيز نسبت به انحرافات حساسيتي شديد نشان دادند و اينگونه بود كه خطر جريان انحرافي، همسنگ خطر جريان فتنه به عنوان دو لبه يك قيچي مورد توجه قرار گرفت.
در اين فضا بود كه جبهه پايداري با متهم كردن بخش عمده اي از اصولگرايان به سكوت (حتي كساني كه نقشي بسيار فعال در دوران مقابله با فتنه داشتند) ؛ با شعار نفي فتنه و انحراف اعلام موجوديت كرد و در دوره انتخابات سعي بر نفي هر دو جريان همزمان با يكديگر داشت و با تاكيد بر تفاوت دولت دهم و نهم خود را مدافع دولت نهم و نافي دولت دهم جلوه مي داد و البته همين رفتار سبب انتقاد عده اي گرديد كه برخلاف نظر آيت الله مصباح يزدي در انتخاب اصلح، اين گروه در ارائه فهرست انتخاباتي رفتاري قبيله گرايانه از خود بروز داده است.
اما چند روزي از نتايج انتخابات مرحله اول مجلس شوراي اسلامي نگذشته بود كه برخي صداها در اين گروه نسبت به جريان انحرافي با ضرباهنگي متفاوت شنيده شد. از نفي عنوان "جريان انحرافي" تا "قانع كننده دانستن پاسخهاي رييس جمهور" و حتي همراهي دكتر الهام عضو شاخص جبهه پايداري در سفر خوزستان رييس جمهور در فرداي جلسه سوال و ... در روزهاي پايان سال 90 خبر از رويكرد جديد سياسي اين گروه مي داد.
اما تحليل اخير روزنامه ايران (كه در دوره فعلي نماد تفكري آن را بايد در ويژه نامه خاتون جست) در تاريخ 15 فروردين، ترسيم جديدي به نمايش گذاشت. روزنامه ايران نوشت " جبهه پایداری از نیروهای اجتماعی تشکیل شده بود که در انتخابات سال 84 و 88 جزو مهمترین حامیان دولت محسوب میشدند و در حال حاضر نیز از حامیان گفتمانی دولت محسوب میگردند. از سویی دیگر جهتگیری و تمایل اکثریت مردم به سمت نیروهای اجتماعی است ... پیش بینیهای جامعه شناختی و تحلیلهای اعضای جبهه متحد [!] نیز بر این است که در دور دوم جبهه پایداری وضعیت بهتری خواهد داشت. بر این اساس نمایندگان جبهه پایداری در شهر تهران که رویکرد حمایتی را نسبت به دولت انتخاب کرده است غلبه خواهد داشت و این مسئله در جهت گیری های مجلس آینده بی تأثیر نخواهد بود..."
جبهه پايداري نه تنها از اين گونه حمايتها اعلام برائت نكرد، بلكه اين رويكرد تعاملي در رسانه هاي هر دو سو ديده مي شود. سايتهاي خبري جريان انحرافي از حمله به اعضاي جبهه پایداری دست كشيده اند و در مقابل نيز رسانه هاي اين جبهه از انتقاد از دولت دست كشيده اند. اما نقطه قابل تأمل حمايت تمام قد ارگان رسمي دولت از يك جريان انتخاباتي، خروج از بي طرفي و ابراز تمايل به تشكيل مجلسي است كه وكيل دولت باشد كه طبعا توسط نهادهاي مسئول بررسي خواهد شد.
موضع مخالفت ديروز با جريان انحرافي و همراهي امروز و ابهام در مواضع فردا؛ اين سوال را مطرح مي كند كه آيا دو جريان حامي دولت نهم كه در سال 1390 چهره متقابل از خود به نمايش گذاشته بودند از ابتدا مشغول جنگي زرگري بوده اند و يا اينك به سازش با يكديگر رسيده اند و يا ...
پاسخ به اين پرسش شاه كليد فهم تعاملات سياسي در سال 1391 و دورخيز جناح ها براي انتخابات رياست جمهوري خواهد بود.
علي حقجو
آنها که واکنش تند برخي اعضای فراكسيون انقلاب اسلامي در مجلس (رایحه خوش قبلي و جبهه پايداري بعدي) را در دوره خانه نشینی رییس جمهور به یاد دارند که بعضا از اولين امضا كنندگان سوال از رييس جمهور در آن مقطع حساس بودند (كه با رايزني چهره هاي معتدل راضي به باز پس گيري امضاي خود براي بازگشت آرامش به فضاي سياسي كشور شدند)؛ شايد باور نمي كردند كه اين چهره ها در روزهاي پاياني سال نسبت به پاسخ هاي گزنده رييس جمهور به سوال از خود ابراز رضايت كنند و عبارات به كار برده شده را مودبانه بدانند.
مواضع متفاوت اين گروه در شرايط مختلف در طول يك سال شمسي سبب تحليلهاي گوناگون بود و برخي آنها را عناصري صادق تلقي مي كردند كه صراحت بيان دارند و برخي تحليل گران سياسي از ابتدا جبهه پايداري را با جريان انحرافي همراه مي دانستند كه بخاطر انتخابات خود را جداي از جريان انحرافي مي دانند. رفتن جبهه پايداري در خدمت آيت الله مصباح موضوع را پيچيده كرد. زيرا پايداري مدعي بود كه به نظرات آيت الله مصباح توجه دارد.
ارديبهشت ماه سال گذشته چهره هايي همچون آيت الله مصباح يزدي و آيت الله علم الهدي و ... كه تا پيش از آن از حاميان جدي دولت به شمار مي رفتند؛ با بروز رويكردهاي كه سرنخ جريان انحرافي را آشكارتر مي كرد خبر از انحرافي عميق دادند. آيت الله مصباح يزدي جريان نفوذي را بزرگترين خطري كه از صدر اسلام تا كنون تهديد كننده است؛ دانست و هشدار داد "بايد به احتمال ضعيف هم بها داد، كه يك روز صبح بلند نشويم و ببينيم كه سيد عليمحمد باب ديگري به دست خود ما و به بهاي خون شهداي ما سر كار آمده است!"
اگرچه هشدارهاي آيت الله مصباح يزدي كه روزي مدافع دولت تلقي مي شد بيش از ديگران انعكاس يافت اما ديگر علماي بلاد نيز نسبت به انحرافات حساسيتي شديد نشان دادند و اينگونه بود كه خطر جريان انحرافي، همسنگ خطر جريان فتنه به عنوان دو لبه يك قيچي مورد توجه قرار گرفت.
در اين فضا بود كه جبهه پايداري با متهم كردن بخش عمده اي از اصولگرايان به سكوت (حتي كساني كه نقشي بسيار فعال در دوران مقابله با فتنه داشتند) ؛ با شعار نفي فتنه و انحراف اعلام موجوديت كرد و در دوره انتخابات سعي بر نفي هر دو جريان همزمان با يكديگر داشت و با تاكيد بر تفاوت دولت دهم و نهم خود را مدافع دولت نهم و نافي دولت دهم جلوه مي داد و البته همين رفتار سبب انتقاد عده اي گرديد كه برخلاف نظر آيت الله مصباح يزدي در انتخاب اصلح، اين گروه در ارائه فهرست انتخاباتي رفتاري قبيله گرايانه از خود بروز داده است.
اما چند روزي از نتايج انتخابات مرحله اول مجلس شوراي اسلامي نگذشته بود كه برخي صداها در اين گروه نسبت به جريان انحرافي با ضرباهنگي متفاوت شنيده شد. از نفي عنوان "جريان انحرافي" تا "قانع كننده دانستن پاسخهاي رييس جمهور" و حتي همراهي دكتر الهام عضو شاخص جبهه پايداري در سفر خوزستان رييس جمهور در فرداي جلسه سوال و ... در روزهاي پايان سال 90 خبر از رويكرد جديد سياسي اين گروه مي داد.
اما تحليل اخير روزنامه ايران (كه در دوره فعلي نماد تفكري آن را بايد در ويژه نامه خاتون جست) در تاريخ 15 فروردين، ترسيم جديدي به نمايش گذاشت. روزنامه ايران نوشت " جبهه پایداری از نیروهای اجتماعی تشکیل شده بود که در انتخابات سال 84 و 88 جزو مهمترین حامیان دولت محسوب میشدند و در حال حاضر نیز از حامیان گفتمانی دولت محسوب میگردند. از سویی دیگر جهتگیری و تمایل اکثریت مردم به سمت نیروهای اجتماعی است ... پیش بینیهای جامعه شناختی و تحلیلهای اعضای جبهه متحد [!] نیز بر این است که در دور دوم جبهه پایداری وضعیت بهتری خواهد داشت. بر این اساس نمایندگان جبهه پایداری در شهر تهران که رویکرد حمایتی را نسبت به دولت انتخاب کرده است غلبه خواهد داشت و این مسئله در جهت گیری های مجلس آینده بی تأثیر نخواهد بود..."
جبهه پايداري نه تنها از اين گونه حمايتها اعلام برائت نكرد، بلكه اين رويكرد تعاملي در رسانه هاي هر دو سو ديده مي شود. سايتهاي خبري جريان انحرافي از حمله به اعضاي جبهه پایداری دست كشيده اند و در مقابل نيز رسانه هاي اين جبهه از انتقاد از دولت دست كشيده اند. اما نقطه قابل تأمل حمايت تمام قد ارگان رسمي دولت از يك جريان انتخاباتي، خروج از بي طرفي و ابراز تمايل به تشكيل مجلسي است كه وكيل دولت باشد كه طبعا توسط نهادهاي مسئول بررسي خواهد شد.
موضع مخالفت ديروز با جريان انحرافي و همراهي امروز و ابهام در مواضع فردا؛ اين سوال را مطرح مي كند كه آيا دو جريان حامي دولت نهم كه در سال 1390 چهره متقابل از خود به نمايش گذاشته بودند از ابتدا مشغول جنگي زرگري بوده اند و يا اينك به سازش با يكديگر رسيده اند و يا ...
پاسخ به اين پرسش شاه كليد فهم تعاملات سياسي در سال 1391 و دورخيز جناح ها براي انتخابات رياست جمهوري خواهد بود.
ارسال نظر