غزلی از رضا احسانپور/ نرگس چشم نرگس
در چشم تو شاید خدا گنجینه دارد
وقتی حصاری از مژه بر چینه دارد
من در تو تكرار و تو در من باز تكرار
من مطمئنم چشمهات آیینه دارد
از بس دو چشمم را به مُهر چشمهایت
ساییدهام در سجده، پلكم پینه دارد
حتی به چشمانم حسادت میكنم من
وقتی كه میبینم تو را در سینه دارد!
چشمان تو طعم گس اردیبهشت است
ای كاش میگفتی چرا آدینه دارد؟
ارسال نظر