خواص داروی پرفنازین را بشناسید

دارو پرفنازین، یک داروی ضد روان پریشی است. از این دارو برای درمان اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی و هم چنین برای کنترل حالت تهوع و استفراغ استفاده می‌شود.

معرفی کامل داروی پرفنازین (درمان اختلالات روان پریشی)

نحوه استفاده:

دوز مصرفی برای بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال که در بیمارستان بستری نیستند (برای روان پریشی): ۴ تا ۸ میلی گرم، ۳ بار در روز (حداکثر دوز مصرفی در روز ۲۴ میلی گرم است)

میزان مصرفی برای کودکان بالای ۱۲ سال که در بیمارستان بستری هستند (برای روان پریشی): ۸ تا ۱۶ میلی گرم، ۳ بار در روز (حداکثر دوز مصرفی ۶۴ میلی گرم است)

دوز مصرفی برای بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال (برای حالت تهوع و استفراغ): ۸ تا ۱۶ میلی گرم در دوز‌های تقسیم شده (حداکثر دوز مصرفی در روز ۲۴ میلی گرم است)

احتیاط ها:

از این دارو برای درمان بیماری‌هایی نظیر عقب ماندگی ذهنی استفاده نمی‌شود.

پرفنازین برای کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی‌شود.

اگر به بیماری‌هایی نظیر بیماری کبدی، آسم، بیماری کلیه، فشار خون، بیماری قلبی، آمفیزم، تشنج، بیماری پارکینسون، سرطان سینه، پروستات، گلوکوم، سطح پایین پتاسیم، آسیب‌های مغزی، افسردگی و اختلال گلبول خون مبتلا هستید، مصرف این دارو برای شما توصیه نمی‌شود.

در طول مصرف این دارو، الکل ننوشید.

این دارو موجب خواب آلودگی می‌شود و می‌تواند هوشیاری شما را مختل کند. بعد از مصرف این دارو، از رانندگی و کار با ماشین آلات بپرهیزید.

اگر باردار هستید یا قصد باردار هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو در ۳ ماه آخر بارداری، می‌تواند بعد از تولد موجب بروز علائم ترک، مشکلات تنفسی و تغذیه، احساس گرفتگی، لرز و سفتی عضلات لگن شود. مصرف دارو را به محض اطلاع از بارداری قطع کنید.

پرفنازین به شیر مادر منتقل می‌شود و می‌تواند برای نوزاد شیر خوار مضر باشد. در صورتی که در حال شیردهی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.

هیچ گاه از این دارو، بیشتر از دوز تجویز شده مصرف نکنید. مصرف بیش از حد دارو و طولانی مدت پرفنازین می‌تواند موجب اختلال جدی در حرکت ماهیچه‌ها شود که لاعلاج است. این مشکل بیشتر در افراد مسن به ویژه خانم‌ها بروز پیدا می‌کند.

در طول مصرف دارو، نیازمند آزمایش‌های خون مرتب هستید.

مصرف این دارو را بعد از مصرف طولانی مدت، قطع نکنید. قطع ناگهانی می‌تواند موجب بروز علائم ناخوشایندی شود. برای قطع مصرف با پزشک مشورت بخواهید و در مورد کنترل علائم ترک، بعد از قطع مصرف، از پزشک راهنمایی بگیرید.

اگر مصرف یک دوز را از دست دادید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر به زمان مصرفی بعدی، نزدیک بودید، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید.

در صورتی که متوجه مصرف بیش از حد شدید، سریعا به پزشک مراجعه کنید. مصرف بیش از حد پرفنازین می‌تواند موجب مرگ شود.

بعد از مصرف این دارو هنگام نشست و برخاست، به طور ناگهانی از جای خود بلند نشوید. مصرف این دارو می‌تواند موجب سرگیجه و عدم تعادل مصرف کننده شود.

بعد از مصرف این دارو، در معرض نور مستقیم قرار نگیرید و در هنگام قرار گرفتن در محیط آفتابی، از کرم ضد آفتاب و عینک آفتابی استفاده کنید.

علائم رفتار آلرژیک عبارت است از: کهیر، تورم گلو، زبان و صورت، تنگی نفس و خس خس کردن. در صورت بروز این علامت ها، مصرف را ادامه ندهید و به اورژانس مراجعه کنید.

همراه مصرف این دارو، از دارو‌های آرامش بخش، ضد درد، قرص‌های خواب، دارو‌های ضد افسردگی و ضد اضطراب را مصرف نکنید.

پرفنازین با برخی دارو‌ها و ویتامین‌ها ایجاد تداخل می‌کند. اگر از دارو‌های گیاهی یا شیمیایی استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.

محل نگه داری:

دارو را در دمای اتاق، به دور از گرما و رطوبت نگه داری کنید. دارو از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

عوارض:

عوارض جانبی شایع:

سردرد، خواب آلودگی خفیف، تاری دید، سرگیجه، بی خوابی، اختلال در خواب، دیدن کابوس، بی اشتهایی، استفراغ، حالت تهوع، تعریق، افزایش حجم ادرار، خشکی دهان، تورم سینه، خارش و بثورات پوستی.

عوارض جانبی جدی:

لرزیدن پا و بازوها، حرکات کنترل نشده اعضای صورت، حرکات غیر معمول و غیر قابل کنترل ماهیچه‌ها، احساس بی قراری و آشفتگی، سردرگمی، افکار و رفتار غیر عادی، نفخ، گرفتگی معده، تشنج، تپش قلب و کند شدن ضربان قلب.

منبع: برنا