عملکرد آنتی بادی در بدن چگونه است؟

آنتی‌بادی‌ها در بسیاری از مایعات بدن از جمله اشک، ترشحات دستگاه تنفس، غده بزاقی، محتویات روده و ادرار یافت می‌شوند. ولی بیشترین غلظت آن‌ها در سرم خون است. آنتی بادی یا همان پادتن، پروتئین خونی است که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می‌شود و به عوامل خارجی مثل ویروس حمله و اثر آن را خنثی می‌کند. در مقابل آنتی بادی‌ها، آنتی ژن‌ها قرار دارند که می‌توانند باکتری، ویروس، گرده یا حتی سلول‌های انسان‌های دیگر (به جز دو قلو‌های همسان) باشند. آنتی ژن‌ها ممکن است حتی یک مولکول یا بخشی از باکتری یا ویروس باشند. آنتی ژن‌ها به بدن ما حمله می‌کنند و موجب بروز عفونت‌های مختلف می‌شوند، در حالی که آنتی بادی‌ها علیه این اجسام خارجی مبارزه و سلامتی ما را حفظ می‌کنند. ادامه مطلب را مطالعه کنید:

۲ سازوکار عمل آنتی بادی‌ها

آنتی بادی‌ها به دو روش مستقیم و غیرمستقیم با آنتی ژن‌ها مقابله می‌کنند. در ساز و کار مستقیم، آنتی ژن‌ها و آنتی بادی‌ها آرایش و ترتیب کلید و قفل را تشکیل می‌دهند. پس از آن‌که محل اتصال آنتی بادی آنتی ژن را به عنوان ماده «خارجی» شناسایی کرد، آنتی ژن و آنتی بادی به طور کامل به یکدیگرمتصل می‌شوند. در ساز و کار غیر مستقیم، آنتی بادی‌ها پروتئین‌های مکمل را فعال می‌کنند که این پروتئین‌ها با تضعیف آنتی ژن یا تجمع و فشرده سازی سلول‌های آن، این آنتی ژن را بی اثر می‌سازند. آنتی بادی در سطوح مختلفی از بدن در برابر آنتی ژن‌های مختلف، محافظت می‌کند.

حافظه سیستم ایمنی

یکی از ویژگی‌های قابل توجه سیستم ایمنی بدن، توانایی آن در تولید آنتی بادی‌هایی علیه هر آنتی ژنی است که با آن مواجه می‌شود. حتی اگر یک مرتبه در طول عمر خود به عفونتی مبتلا شدید، سیستم ایمنی بدن شما آنتی بادی مخصوص آن عفونت را به خاطر دارد و آن را دفعه بعد که دچار همان عفونت می‌شوید، تولید می‌کند. بدن انسان می‌تواند حدود یک میلیون نوع مختلف از آنتی‌بادی‌ها را تولید کند و به خاطر بسپارد.

سازوکار پادتن‌ها

پادتن‌ها با ترکیب شدن با آنتی ژن‌ها، آن‌ها را غیر فعال و از انتشار میکروب در بدن جلوگیری و همچنین با ویروس‌ها مبارزه می‌کنند و اثر زیان بخش آن را از بین می‌برند. شیوه فعالیت پادتن‌ها به گونه‌ای است که با اشغال نقاط اتصال بر سطح ویروس مانع پراکندگی عوامل بیماری زا می‌شوند.

عملکرد‌های زیستی آنتی بادی‌ها

آنتی بادی‌ها در بسیاری از فعالیت‌های ایمنی بدن شرکت می‌کنند که از جمله عملکرد‌های آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- بی‌تاثیر و خنثی کردن سموم بدن
۲- جلوگیری از فعالیت ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های خارجی
۳- اتصال به انواع آنتی ژن‌ها و رسوب دادن آن‌ها
۴- اتصال به پاتوژن‌های خارجی و بی‌حرکت کردن آن‌ها
۵- عبور از جفت و انتقال ایمنی به جنین
۶- از بروز برخی سرطان‌ها جلوگیری و سلول‌های سرطانی را شناسایی می‌کنند.
۷- فعال کردن کمپلمان‌های سرم (کمپلمان‌ها مجموعه‌ای از پروتئین‌های سرم هستند که از ایجاد التهاب جلوگیری و به سیستم ایمنی برای از بین بردن عوامل مهاجم کمک می‌کنند.)

عملکرد آنتی بادی در بیماری خود ایمنی

در برخی موارد، آنتی ژن شبیه مولکولی است که توسط ارگانیسم تولید می‌شود و سیستم ایمنی بدن ممکن است، به اشتباه به مولکول‌های خودی حمله کند، این شرایط به عنوان یک «بیماری خود ایمنی» (Autoimmune Disease) شناخته می‌شود.

منبع: خراسان